واکسن زدن نوزادان، چرا اهمیت دارد؟

ایمن سازی از طریق واکسیناسیون دستاوردی برجسته در عرصه بهداشت عمومی است.متخصص کودکان و نوزادان واکسیناسیون مرکز آموزشی درمانی قدس قزوین گفت:ایمن سازی از طریق واکسیناسیون، موفقیتی بزرگ در حیطه پیشگیری از بیماری های عفونی و دستاوردی برجسته در عرصه بهداشت عمومی است.به گزارش "وب دا " دکتر سارا الهی ضمن بیان اینکه ایمن سازی به دو شکل فعال (تحریک ایمنی فرد و تولید آنتی بادی) و غیر فعال( تزریق آنتی بادی به فرد) انجام می شود، گفت: دوام ایمن سازی غیر فعال، کوتاه می باشد ولی در نوع فعال، طولانی تر و حتی گاه تا پایان عمر است.این متخصص مرکز آموزشی درمانی قدس قزوین با تأکید به اینکه برای ایمن سازی کافی و طولانی مدت، باید واکسن ها در چند نوبت تکرار شوند، اظهار داشت : برای جلوگیری از کاهش سطح آنتی بادی و ادامه ایمنی، اغلب لازم است در آینده نیز مجدد واکسن تزریق شود. وی، واکسن های غیر فعال را شامل: هاری، وبا، هپاتیت، آنفولانزا و فلج اطفال تزریقی دانست و عنوان کرد: واکسن های فعال زنده نیز مشتمل بر سرخک، سرخجه، اوریون، سل، فلج اطفال خوراکی، تیفوئید و آبله مرغان می باشد.

این پزشک متخصص کودکان و نوزادان، با بیان اینکه واکسن ها باید در محلی تزریق شوند که خطر آسیب عروقی، بافتی و اعصاب موضعی وجود نداشته باشد، گفت: در تزریق های عضلانی محل انتخابی بر اساس اندازه ماهیچه و حجم مواد تزریقی متفاوت است. وی افزود که در کودکان زیر یک سال، ناحیه قدامی جانبی ران و در کودکان بزرگ تر ناحیه دلتوئید فوقانی بازو مناسب است. دکتر الهی تصریح کرد: در ایمن سازی فعال از ناحیه باسن استفاده نمی شود، چون احتمال آسیب به عصب سیاتیک و کاهش اثربخشی واکسن(به دلیل بافت چربی زیاد آن ناحیه) وجود دارد. ایشان ادامه داد که اگر چند واکسن مورد نیاز باشد، هر تزریق باید در محلی جداگانه بوده و فاصله دو تزریق از یکدیگر حداقل ۵/۲ سانتی متر باشد.وی خاطر نشان کرد: سنکوپ پس از تزریق واکسن، از عوارض واکسناسیون است که علامت آن ضعف و بی حالی و اُفت سطح هوشیاری است و تا زمانی که بیمار این علائم را دارد باید تحت نظر پزشک باشد. گفتنی است، در کشور ایران، همراه با سایر کشورهای عضو سازمان بهداشت جهانی، برنامه ایمن سازی کودکان علیه بیماری های سرخک، سرخجه، اوریون، فلج اطفال، دیفتری، کزاز، سیاه سرفه، هپاتیت B و سل انجام می شود.