کمک به راه افتادن نوزاد، توجه!
هنگامی که نوزاد را بر روی شکمش قرار می دهید با استفاده از دست هایش، سر و سینه خود را از زمین بلند می کند...
جدول زمانی کودک: راه رفتن
در این جا زمان بندی مراحل راه رفتن فرزند تان آمده است. فراگیری راه رفتن شامل مسائلی فرا تر از چگونگی استفاده از پا می باشد. به خاطر داشته باشید این تنها یک راهنما است. برخی از کودکان زود تر از هشت ماهگی راه می افتند و برخی دیگر تا اواخر هفده ماهگی صبر می کنند. طیف گسترده ای از آنچه که طبیعی به نظر می رسد وجود دارد. اگر در مورد پیشرفت فرزند خود نگران می باشید بهتر است با پزشک او مشورت نمایید.
نوزاد
تولد تا دو ماهگی کودک از بدو تولد با رفلکس راه رفتن به دنیا می آید. به طوری که اگر او را بر روی سطح سخت به حالت ایستاده نگه دارید پا های خود را برای پیاده روی حرکت می دهد. این رفلکس حدود شش هفته بعد از تولد از بین می رود.
سه تا چهار ماهگی مقدار کمی خود را به سمت بالا می کشد. هنگامی که نوزاد را بر روی شکمش قرار می دهید با استفاده از دست هایش، سر و سینه خود را از زمین بلند می کند. این کار عضلات بالا تنه را که برای راه رفتن حائز اهمیت می باشند تقویت می کند.
پنج ماهگی زمانی که نوزاد را به حالت ایستاده نگه می دارید به بالا و پایین می پرد. این حرکت به قوی تر کردن پا های او کمک می کند.
نکته:
به یاد داشته باشید که قبل از این که کودک حرکت را آغاز نماید منزل را برای او ایمن سازید.
شش تا هشت ماهگی نشستن را می آموزد. نشستن باعث گسترش مهارت هایی مانند تقویت گردن، کنترل سر، تعادل و هماهنگی اعضای بدن که همگی برای راه رفتن اهمیت دارند می شود. اکثر نوزادان در سن شش تا ده ماهگی، چهار دست و پا رفتن را یاد می گیرند. اگر چه برخی نیز از این مرحله می گذرند و مستقیما راه رفتن را می آموزند.
هشت ماهگی فرزند شما می تواند در حالی که به جایی تکیه دهد خود را در حالت ایستاده نگه دارد. تا چند هفته دیگر گشت زنی های فرزند تان با برداشتن قدم های لرزان در حالی که چیزی را برای حمایت نگه می دارد شروع می شود.
نه تا ده ماهگی سعی می کند با کمک یک شی محکم مانند مبل یا پایه میز بایستد. کشف می کند که چگونه زانوی خود را در تغییر موقعیت از ایستاده به نشسته خم کند.
یازده ماهگی فرزند شما می تواند بدون حمایت بایستد، البته تنها برای چند ثانیه و هم چنین ممکن است قادر به راه رفتن در حالی که دست هایش را نگه دارید باشد.
نوپا
یازده تا چهارده ماهگی اولین قدم را بر می دارد. در سیزده ماهگی از هر چهار کودک سه نفر هر چند به سختی، راه می افتند. چندی نمی گذرد که فرزند شما دولا شدن و دوباره بلند شدن و ایستادن را می آموزد.
چهارده تا پانزده ماهگی ممکن است فرزند شما از اسباب بازی هایی که قابل کشیدن و هل دادن می باشند، لذت ببرد. حتی ممکن است بتواند به عقب راه برود.
دکتر را خبر کنید:
اگر کودک شما تا چهارده یا پانزده ماهگی هنوز به راه نیافتاده، بهتر است به پزشک او مراجعه نمایید. این زمان هنوز در محدوده رشد طبیعی است، اما در حال حاضر زمان مناسبی است که هر چیزی را که باعث تاخیر در رشد شده است بررسی نمایید.
شانزده ماهگی فرزند شما می تواند با کمک و حمایت از پله ها بالا و پایین برود.
هجده ماهگی می تواند با موسیقی برقصد.
نوزده تا بیست و چهار ماهگی ممکن است سرعت خود را برای دویدن افزایش دهد. از حمل کردن شی در دستانش در حالی که راه می رود لذت می برد. نزدیک به دومین تولد خود پرش با یک قدم را می آموزد.
پیش دبستانی
بیست و پنج تا سی ماهگی می تواند از پله به تنهایی بالا برود، اما هنوز شاید در پایین آمدن از آن نیاز به کمک داشته باشد. به راحتی می دود.
سی و یک تا سی و شش ماهگی می تواند با هر دو پا بپرد و با سرعت و انرژی به چپ و راست برود؛ با این کار، پا به پا کردن یا دریبیل توپ را بعد ها خواهد آموخت.
چهار سالگی تعادل در لی لی بر روی یک پا را به دست می آورد. احتمالا همیشه یک پایش را به دیگری بیشتر ترجیح می دهد.
کودک
پنج سالگی بر مهارت های گذشته خود تسلط بیشتری داشته و راه رفتن، دویدن، لی لی، بالا و پایین رفتن و پریدن را به خوبی انجام می دهد.
در این جا زمان بندی مراحل راه رفتن فرزند تان آمده است. فراگیری راه رفتن شامل مسائلی فرا تر از چگونگی استفاده از پا می باشد. به خاطر داشته باشید این تنها یک راهنما است. برخی از کودکان زود تر از هشت ماهگی راه می افتند و برخی دیگر تا اواخر هفده ماهگی صبر می کنند. طیف گسترده ای از آنچه که طبیعی به نظر می رسد وجود دارد. اگر در مورد پیشرفت فرزند خود نگران می باشید بهتر است با پزشک او مشورت نمایید.
نوزاد
تولد تا دو ماهگی کودک از بدو تولد با رفلکس راه رفتن به دنیا می آید. به طوری که اگر او را بر روی سطح سخت به حالت ایستاده نگه دارید پا های خود را برای پیاده روی حرکت می دهد. این رفلکس حدود شش هفته بعد از تولد از بین می رود.
سه تا چهار ماهگی مقدار کمی خود را به سمت بالا می کشد. هنگامی که نوزاد را بر روی شکمش قرار می دهید با استفاده از دست هایش، سر و سینه خود را از زمین بلند می کند. این کار عضلات بالا تنه را که برای راه رفتن حائز اهمیت می باشند تقویت می کند.
پنج ماهگی زمانی که نوزاد را به حالت ایستاده نگه می دارید به بالا و پایین می پرد. این حرکت به قوی تر کردن پا های او کمک می کند.
نکته:
به یاد داشته باشید که قبل از این که کودک حرکت را آغاز نماید منزل را برای او ایمن سازید.
شش تا هشت ماهگی نشستن را می آموزد. نشستن باعث گسترش مهارت هایی مانند تقویت گردن، کنترل سر، تعادل و هماهنگی اعضای بدن که همگی برای راه رفتن اهمیت دارند می شود. اکثر نوزادان در سن شش تا ده ماهگی، چهار دست و پا رفتن را یاد می گیرند. اگر چه برخی نیز از این مرحله می گذرند و مستقیما راه رفتن را می آموزند.
هشت ماهگی فرزند شما می تواند در حالی که به جایی تکیه دهد خود را در حالت ایستاده نگه دارد. تا چند هفته دیگر گشت زنی های فرزند تان با برداشتن قدم های لرزان در حالی که چیزی را برای حمایت نگه می دارد شروع می شود.
نه تا ده ماهگی سعی می کند با کمک یک شی محکم مانند مبل یا پایه میز بایستد. کشف می کند که چگونه زانوی خود را در تغییر موقعیت از ایستاده به نشسته خم کند.
یازده ماهگی فرزند شما می تواند بدون حمایت بایستد، البته تنها برای چند ثانیه و هم چنین ممکن است قادر به راه رفتن در حالی که دست هایش را نگه دارید باشد.
نوپا
یازده تا چهارده ماهگی اولین قدم را بر می دارد. در سیزده ماهگی از هر چهار کودک سه نفر هر چند به سختی، راه می افتند. چندی نمی گذرد که فرزند شما دولا شدن و دوباره بلند شدن و ایستادن را می آموزد.
چهارده تا پانزده ماهگی ممکن است فرزند شما از اسباب بازی هایی که قابل کشیدن و هل دادن می باشند، لذت ببرد. حتی ممکن است بتواند به عقب راه برود.
دکتر را خبر کنید:
اگر کودک شما تا چهارده یا پانزده ماهگی هنوز به راه نیافتاده، بهتر است به پزشک او مراجعه نمایید. این زمان هنوز در محدوده رشد طبیعی است، اما در حال حاضر زمان مناسبی است که هر چیزی را که باعث تاخیر در رشد شده است بررسی نمایید.
شانزده ماهگی فرزند شما می تواند با کمک و حمایت از پله ها بالا و پایین برود.
هجده ماهگی می تواند با موسیقی برقصد.
نوزده تا بیست و چهار ماهگی ممکن است سرعت خود را برای دویدن افزایش دهد. از حمل کردن شی در دستانش در حالی که راه می رود لذت می برد. نزدیک به دومین تولد خود پرش با یک قدم را می آموزد.
پیش دبستانی
بیست و پنج تا سی ماهگی می تواند از پله به تنهایی بالا برود، اما هنوز شاید در پایین آمدن از آن نیاز به کمک داشته باشد. به راحتی می دود.
سی و یک تا سی و شش ماهگی می تواند با هر دو پا بپرد و با سرعت و انرژی به چپ و راست برود؛ با این کار، پا به پا کردن یا دریبیل توپ را بعد ها خواهد آموخت.
چهار سالگی تعادل در لی لی بر روی یک پا را به دست می آورد. احتمالا همیشه یک پایش را به دیگری بیشتر ترجیح می دهد.
کودک
پنج سالگی بر مهارت های گذشته خود تسلط بیشتری داشته و راه رفتن، دویدن، لی لی، بالا و پایین رفتن و پریدن را به خوبی انجام می دهد.
منبع:
دانشنامه سلامت
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼