مکیدن انگشت در نوزادان، چاره چیه؟

خواب بازگشت آگاهانه یا نیمه آگاهانه به عادات است. نوزاد در حین خواب به محض احساس نیاز جهت رفع آن به عادات دیرینه خود پناه می برد.

مکیدن شست: مکیدن شست یکی از شناخته ترین عادات شبانه است. چون شست همیشه در دسترس است و کودک میتواند با آن خود را آرام سازد. بعضی از کودکان و نوزادان بدون مکیدن شست خود نمیتوانند بخوابند. برخی دیگر از کودکان تمام شب را به مکیدن شست می گذرانند.

مکیدن شست برای اغلب نوزادان بی ضرر است و جراحتی بر جای نمی گذارد. ولی برخی دیگر چنان با شست به دندانهای جلوی خود فشار می دهند که دندانهای آنها کج می شود و به ارتودنسی نیاز پیدا می کنند. اگر کودک شما مشکل دندان های جلو را پیدا نکرده است به او اجازه دهید به کار خود ادامه دهد.

این عادت هم مانند سایر عادات کودکی به تدریج از بین خواهد رفت. اگر پزشک متخصص تشخیص داد که دندانهای کودک به علت مکیدن شست کج شده اند دقت کنید که در چه مرحله ای از دوره خواب شروع به مکیدن می کند. اگر در ابتدای دوره خواب است نیاز به تسکین دهنده دیگری دارد.

چند لحظه به معنی لغت (( آرامبخش و تسکین دهنده )) توجه کنید. یعنی چیزی که موجب آرامش می شود.این دقیقا همان چیزی است که کودک در مرحله انتقال از بیداری به خواب به آن نیاز دارد. چیزی که انتقالی آرام را به کودک اعطا می کند. به همین دلیل است که کودکان معمولا به قابل دسترسترین تسکین دهنده متوسل می شوند.

مثل انگشتان دست اگر مایلید و یا مجبورید عادت مکیدن شست را تغییر دهید تسکین دهنده دیگری انتخاب کنید. برای این کار میتوانید آرام بخش دیگری را جایگزین آن نمایید که کودک به جای مکیدن آن را نوازش و با آن بازی کند.

مثل یک خرس یا هر اسباب بازی پشمالوی دیگر البته در صورتی که کودک شما حساسیت نداشته باشد. من پیشنهاد میکنم خرس آن قدر بزرگ باشد که دست کودک به دور آن بسته شود و نتواند شست خود را در دهان قرار دهد. انتخاب دیگر پدر و مادر هستند.

مادری شکایت می کرد که : (( من نمیخواهم یک تسکین دهنده انسانی باشم. اشتباه نیست که دائما به او شیر بدهم تا بخوابد؟)) نه تنها اشتباه نیست بلکه کاری است بسیار پسندیده و درست. آیا زیبا نیست که شخص مورد توجه و علاقه کودک تسکین دهنده و آرام بخش زمان خواب او هم باشد؟

اینها خاطراتی است که در ذهن کودک باقی مانده و بدون شک زمانی خواهد رسید که با خود فکر می کند پدر و مادر چگونه برای بزرگ کردن او تلاش و فداکاری نموده اند.

محققان پنجاه کودک بین یک تا هفت ساله را که عادت به مکیدن شست داشتند با گروه دیگری که این عادت را نداشتند مورد مطالعه و بررسی قرار دادند. نتیجه مطالعات این بود : گروهی که عادت به مکیدن شست داشتند بیشتر به شیشه شیر تمایل نشان می دادند.

هر چه مدت تغذیه با شیرمادر بیشتر باشد احتمال مکیدن شست در کودکان کمتر می شود. کودکانی که این عادت را دارند معمولا برای تغذیه آنان برنامه ریزی شده و بدون توجه به نیاز کودک سر ساعت معینی به آنها شیر داده شده است. نکته مهمتر و جالبتر این است که ۹۶% از کودکانی که به مکیدن شست عادت دارند بچه هایی هستند که برای خوابیدن پس از تغذیه در اتاق خود تنها رها شده اند.

در میان نوزادانی که عادت مکیدن انگشت ندارند هیچ نمونه ای دیده نشده که برای خوابیدن در اتاق خود تنها مانده باشند. در عوض این کودکان آن قدر سینه مادر را مکیده اند تا به خواب عمیقی فرورفته اند. با شروع خواب ابتدائی ترین واکنشها مانند دست به دهان بردن و مکیدن انگشتان برانگیخته می شود و شدت می یابد.

محققان استدلال می کنند که اگر نوزاد در حال مکیدن سینه مادر شیشه و یا هر آرام بخش دیگری مثل پستانک به خواب رود نیمه های شب واکنش مکیدن در او برانگیخته نخواهد شد. به عبارت دیگر وقتی نیاز کودک کاملا برآورده گردد ناپدید می شود.

نیازی که برآورده نشود از بین نمیرود بلکه به صورت های دیگر ظاهر می گردد و بعضی اوقات هم به صورت یک عادت ناپسند ظاهر میشود. طبق تجربیاتی که داشته ام بچه هایی که با خوردن شیر مادر به خواب رفته و مراقبتهای شبانه نامحدودی داشته اند و به اجبار به رختخواب برده نشده اند بلکه با میل و رغبت خوابیده اند عادت ناپسند مکیدن انگشت را پیدا نکرده اند.

ولی تعداد دیگری از نوزادان با وجود مراقبتهای شبانه باز هم تمایل زیادی به مکیدن انگشت دارند. تعداد زیادی از این بچه ها مشکل کج شدن دندان های جلو را پیدا نمیکنند و به تدریج ظرف دو سال اول تولد این عادت را فراموش می کنند. این عادت غریزی است و اکتسابی نیست.

همانطور که مطالعات سونوگرافی نشان داده است جنین در رحم مادر نیز انگشت شست خود را می مکد. من از یکی از نوزادان خود که ۵ دقیقه پس از تولدن انگشت شست خود را به دهان برده بود و می مکید عکسی تهیه کردم. اگر چه تسکین دهنده های مصنوعی یا مکیدن انگشت موجب آسیب رساندن به دندان ها میگردند ولی بهتر است سعی نکنید مانع انجام این کار شوید چون کودک نیاز به وسیله ای برای تخلیه هیجانات خود دارد.

اگر در عادات او خللی وارد شود کودک هیجانات خود را با عادات غیر عادی تری به صورت بی نظمی ، کج خلقی و خشم تخلیه میکند. هر کدام از ما در سنین مختلف تسکین دهنده ای داشته ایم. کمی فکر کنید که تسکین دهنده های ما آدم بزرگخت چه چیزهایی بوده است.

ما آدامس میجویم شکلات و آبنبات می مکیم و سیگار می کشیم. همه این کارها را میکنیم و از آن لذت می بریم و یا هیجانات خود را فرو می نشانیم. درحالی که بزرگسالان حاضر به ترک عادات خود نیستند آیا باید از کودکان توقع داشته باشیم عادات خود را ترک کنند؟

بیدار شدن در نیمه شب برای بطری شیر : پس از رویش چهارتا شش دندان در دهان کودک ( تقریبا حدود یک سالگی) قبل از خواب بهتر است چیزی جز آب در شیشه شیر کودک نریزید. شکر موجود در شیر ، شیر خشک و به خصوص آب میوه باعث فساد دندانها میگردند که آن را (( پوسیدگی ناشی از بطری )) می نامند.

چون به هنگام خواب ترشح بزاق در دهان کاهش می یابد و در نتیجه اعمال طبیعی در دهان انجام نمیگیرد. در مورد کودکی که عادت کرده قبل از خواب یک بطری آب میوه بخورد از روش آبکی کردن آب میوه استفاده کنید یعنی افزودن تدریجی آب به آب میوه. تا زمانی که به جای آب میوه در بطری فقط آب باقی مانده باشد و پس از اینکه کودک از خواب بیدار شد دندان های او را مسواک کنید.

منبع: کودک آنلاین