مدت شیردهی به نوزاد، چقدر باید باشه؟

مدت شیردهی در دین اسلام، ۲ سال کامل است و مادر در صورت نداشتن مشکل خاص مانند بیماری، مسافرت طولانی‎مدت، کمبود شیر و ... بهتر از مدت شیردهی را کامل کند.

مدت شیردهی در شرع مقدس اسلام، ۲ سال کامل است: والوالدات یرضعن اولادهن حولین کاملین (سوره مبارکه بقره، آیه ۳۳)؛ مادران، فرزندانشان را ۲ سال کامل شیر دهند.

امام صادق (علیه‎السلام) زمان شیردهی را ۲۱ ماه می‎دانند و کمتر از آن را ستم بر کودک می‎شمرند: الرضاع واحدٌ و عشرون شهراً فما نقص فهو جورٌ علی الصبی.

اگر مشکل خاصی (بیماری شدید، مسافرت و جدایی ناخواسته از کودک، کمبود شیر و ...) ندارید، بهتر است مدت شیردهی فرزندتان را کامل کنید.

امروزه، غربی‎ها که به چند ماه شیردهی بسنده می‎کنند، به ارزش و آثار حکم الهی اسلام پی برده‎اند و سازمان بهداشت جهانی، بر کامل کردن مدت شیردهی تأکید می‎کند.

برخی مادران از ترس این که نتوانند فرزندشان را به راحتی از شیر بگیرند، به او کمتر از ۲ سال شیر می‎دهند تا کمتر وابسته شود؛ اما این توهم نادرست است و اگر بیشتر شیر بخورد، استقلال بیشتری خواهد داشت و با این مسئله راحت‎تر کنار خواهد آمد.

سؤال: آیا شیردهی نامنظم، به سیستم تغذیه کودک آسیب می‎رساند و مشکلاتی را برایش فراهم می‎آورد؟

نیاز کودکان به شیر خوردن با توجه به قد، وزن و میزان گرسنگی آن‎ها متفاوت است؛ بنابراین، اگر فرزند شما دائم احساس نیاز می‎کند و برای شیر خوردن بیدار می‎شود، به او پاسخ دهید و از این مسئله نگران نباشید.

در این صورت، توصیه می‎کنم جداسازی او را برای خواب تا ۱۸ ماهگی به تأخیر اندازید؛ چون بیدار شدن مکرر شما در شب و رفتن به اتاق کودک، بسیار مشکل است.

اگر با وجود خواب مشترک با کودک، بیدار شدن مکرر و شیر دادن به او برایتان سخت است، بکوشید زمان شیردهی او را حداقل به ۱ تا ۲ ساعت افزایش دهید. این فاصله زمانی، از دیدگاه دکتر ویلیام سیرز (William Sears) مطلوب است؛ چون به اعتقاد او، در این فاصله زمانی، هورمون پرولاکتین (افزایش‎دهنده شیر مادر) در خون ثابت می‎ماند و در فاصله‎ای بیش از این، اثر خود را از دست می‎دهد.

اگر شیردهی در این فاصله زمانی نیز برای شما دشوار است، می‎توانید فاصله را تا قبل از یک‎سالگی به ۳ ساعت و پس از یک‎سالگی تا ۴ ساعت نیز افزایش دهید به شرط آن که در هر وعده، کودک را به‎طور کامل سیر کنید.

با آغاز سال دوم زندگی کودک، می‎توانید وعده ۲ بعد از نصف شب را نیز حذف کنید؛ البته احتمالاً ناچار خواهید بود تا مدتی (حدود ۱ هفته)، همان ساعتی که بیدار می‎شود، با شیشه آب ولرم، نیاز عاطفی او را برآورده نمایید.

سؤال: فرزندم را چگونه از شیر بگیرم؟ لطفاً راهنمایی‎ام کنید.

پیش از اقدام، به چند نکته توجه نمایید:

از هم‎زمانی با موقعیت‎های استرس‎آور و فشار روحی کودک (آموزش توالت‎رفتن، جداسازی برای خواب، تعویض خانه، ترس و ...) بپرهیزید.

از مسافرت و ترک کودک برای از شیر گرفتن بپرهیزید. این عمل فشار روحی را برای او در پی خواهد داشت.

از شیر گرفتن کودک، به معنای قطع ارتباط عاطفی مادر با فرزند نیست؛ بنابراین، رابطه عاطفی خود را با او قطع یا کم نکنید؛ بلکه بر میزان آن بیفزایید.

لازم است پدر نیز بر رابطه عاطفی خود با کودک بیفزاید تا خلأ عاطفی ناشی از قطع شیر کودک را پر کند.

چگونگی از شیر گرفتن

از مکان و زمانی معنوی (زیارتگاه، مسجد، روز ولادت ائمه) آغاز کنید. رو به قبله بنشینید و سوره مبارکه «یس» را تلاوت و ثواب آن را به روح مقدس حضرت علی اصغر امام حسین (علیه السلام) هدیه کنید.

بهترین شیوه، شیوه تدریجی است. در ابتدا، وعده ۶ بعدازظهر را حذف کنید. پس از ۲ روز، وعده ۱۰ صبح را حذف کنید و این وضعیت را تا ۱ تا ۲ هفته ادامه دهید. پس از آن، وعده ۲ بعدازظهر، ۴ روز بعد، وعده ۱۰ شب و ۴ روز بعد، وعده ۶ صبح را حذف کنید.

توجه داشته باشید که در ساعات شیردهی، شیر و آب‎میوه را با فنجان، جایگزین شیر خود کنید. در صورت مقاومت و عدم علاقه به فنجان، استفاده از شیشه اشکالی ندارد.

مناسب است در ساعات شیردهی، تا مدتی او را سرگرم کنید تا کمتر اذیت شود.

در صورت اضطرار به از شیر گرفتن فوری، از خوردن مایعات بپرهیزید؛ سینه‎ها را محکم ببندید؛ روی آن‎ها کیسه یخ قرار دهید و با دست یا شیردوش، شیر آن را بدوشید.

منبع: الو مامان