رانیتیدین برای نوزادان، مقدار و نحوه مصرف

رانیتیدین دارویی‌ست که بطور معمول برای نوزادان و کودکان تجویز می‌شود. در این مقاله با ما همراه باشید تا بدانید دلیل تجویز رانیتیدین برای نوزادان چیست و چه عوارضی برروی کودک شما دارد؟ چه مواقعی باید از رانیتیدین استفاده کرد؟
بسیاری از مادران از روز اولی که نوزاد خود را نزد دکتر می‌برند با رانیتیدین آشنا می‌شوند. اما دلیل تجویز و لزوم دادن آن به کودک خود را نمی‌دانند. به هرحال شما باید در مصرف این دارو خصوصا اگر کودکتان دچار ویروس خاصی است دقت کنید و نکاتی را در نظر بگیرید.

علت تجویز رانیتیدین برای نوزادان
در زمانی که فرزندتان علائم رفلاکس اسید معده به مری را نشان دهد رانیتیدین برای نوزاد تجویز می‌شود؛ علائم مشخصی مانند سکسکه، استفراغ، تف کردن، نفخ معده، تحریک‌پذیری، گریه ناگهانی و امتناع از غذا خوردن. تا وقتی نوزاد سالم است و به خوبی رشد می‌کند رفلاکس معده امری نگران کننده نیست. در واقع با بزرگ شدن نوزاد و فعال‌تر شدن او، این مشکل اهمیت خود را از دست می‌دهد. پس نگران نباشید. علت رفلاکس معده کودک شما عدم تکامل اوست که تا یک سالگی نهایتا ۲ سالگی‌اش برطرف می‌شود. حدودا نیمی از نوزادان در طی سه ماهه اول تولد خود دچار رفلاکس معده می‌شوند. بسیاری از نوزادان هستند که ممکن است بعد از شیر خوردن مقداری از آن را پس بدهند یا همراه با آروغ زدن شیر را بالا بیاورند. برای جلوگیری از این امر باید سعی کنید علاوه بر مصرف رانیتیدین برای نوزادان این نکات را هم رعایت کنید:
-معده کودک را خیلی سنگین نکنید و پس از شیر دادن به نوزاد او را سریع نخوابانید. بلکه نوزاد را در آغوش گرفته و با زدن ضربات ملایمی به پشتش سعی کنید آروغ او را بگیرید. ماساژ ملایم کمر نوزاد از پایین به بالا برای گرفتن آروغش تا حدودی می‌تواند موثر باشد.
-زیر سر نوزاد را بلند کنید یا زاویه تخت را سی درجه بالاتر بیاورید. هنگامی که قسمت بالاتنه نوزاد بالاتر است، جاذبه کار خود را انجام می‌دهد و مانع از برگشت محتویات معده به مری می‌شود.
-برای این کودکان باید از پوشاندن لباس تنگ خودداری کنید و وقتی که غذاخور شدند غذا‌ها را خیلی رقیق نکنید. دادن غذای سفت و جامد نتیجه بهتری می‌دهد.

رانیتیدین یک داروی ضد استفراغ نیست!
همانطور که گفته شد، رانیتیدین در صورت وجود رفلاکس معده تجویز می‌شود. اسید معده گلوی نوزاد را می‌سوزاند. از طرفی ممکن است این اسید به مری آسیب برساند. کاری که رانیتیدین می‌کند اینست که میزان اسید موجود در معده را کاهش داده و از این طریق علایم رفلاکس را بهبود می‌بخشد. اما زمانی که کودک در اثر دلایل دیگری بالا می‌آورد، مثلا مسمومیت یا ابتلا به ویروس، رانیتیدین نمی‌تواند چندان موثر باشد.

طریقه مصرف رانیتیدین برای نوزادان و کودکان
این دارو به سه شکل قرص، قرص تجزیه شدنی و شربت وجود دارد. قرص‌های رانیتیدین به شکل قرص‌های ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی‌گرمی موجود هستند. این قرص را کودک نباید بجود بلکه باید آن را درسته قورت بدهد. قرص‌های تجزیه شدنی به شکل قرص‌های ۱۵۰ و ۳۰۰ میلی‌گرمی هستند و باید در مقداری (۱۰میلی لیتر) آب یا آب میوه حل شوند. برای نوزادان شربت یا قطره رانیتیدین را تجویز می‌کنند که ۱۵ میلی‌گرمی است. البته نوع دیگری از شربت آن وجود دارد که برای مصرف کودکان بالای ۱۲ سال است پس بهتر است حتما با نسخه پزشک آن را خریداری کنید تا داروی اشتباهی نخرید.
در صورتی که نوزاد شما کمتر از ۶ ماه سن دارد می‌توان به ازای هر کیلوگرم وزن نوزاد یک میلی‌گرم از این دارو را به تعداد دفعاتی که دکتر گفته است (۲ یا ۳ بار در روز) به نوزاد داد. اگر این دوز برای نوزاد کافی نباشد پزشک با تشخیص خودش دوز را افزایش می‌دهد و اگر نوزاد مشکلات کلیوی داشته باشد تا ۵۰٪ دوز را کاهش می‌دهد. بهترین زمان مصرف این قطره برای نوزادان رفلاکسی ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پیش از شیر خوردن است. در صورتی که نوزاد پس از مصرف یک دوز از دارو، بعد از ۲۰ دقیقه همچنان ناخوش بود (سوزش گلو و اذیت شدن مری بخاطر اسید معده)، می‌توانید مجددا به او دارو بدهید (البته در این زمینه کاملا به توصیه پزشک نوزادتان عمل کنید و از کار خودسرانه بپرهیزید.) اگر از ۳۰ دقیقه گذشت و همچنان ناخوش بود دیگر مجاز نیستید دارو بدهید و باید تا نوبت بعد دارو (۶ساعت بعد یا ۱۲ ساعت بعد) صبر کنید. در صورتیکه مشاهده کردید این دارو اثرگذاری لازم را برروی نوزادتان ندارد و او همچنان ناخوش است از پزشک بخواهید داروی دیگری برای نوزادتان تجویز کند.

عوارض جانبی رانیتیدین برای نوزادان
نوزادان معمولا به خوبی رانیتیدین را تحمل می‌کنند و عوارض جانبی رانیتیدین چندان شایع نیست. این عوارض معمولا عبارتند از: اسهال، درد شکم و یبوست. البته عوارض جانبی نادرتری هم وجود دارند. عوارضی شامل مشکلات التهاب کبد و کاهش سلول‌های خونی. به هرحال درصورتیکه عوارض جانبی این دارو بروز کند به راحتی می‌توان دارو‌های دیگری را جایگزینش کرد. رانیتیدین بطور کل داروی بی‌خطری است و در صورت مصرف دوز بیشتر خطر بزرگی نوزاد شما را تهدید نمی‌کند،‌ با این حال بهتر است با پزشک تماس بگیرید.

نگهداری از رانیتیدین
خوشبختانه شربت رانیتیدین از آن دسته شربت‌هایی نیست که باید حتما در یخچال نگهداریشان کرد. فقط باید مواظب باشید آن را به دور از گرما و تابش نور خورشید قرار دهید. بهترین کار اینست که آن را درون جعبه خودش بگذارید تا از نور دور باشد؛ و همانند همه دارو‌های دیگر این شربت هم باید از دسترس کودکان دور بماند.
شما در مورد مصرف این دارو چه نظری دارید؟ آیا از شربت رانیتیدین برای نوزادان و کودکان‌تان استفاده کرده‌اید و از اثرگذاری آن راضی هستید؟ نظراتتان را با ما در میان بگذارید تا علاوه بر ما، سایر مادران هم از تجربیات شما بهره ببرند.