تماس پوستی با نوزاد، ده فایده

در دوران بارداری، نوزادان تا حد ممکن به مادرشان نزدیک هستند- گرما، غذا، مراقبت و اکسیژن را از بدن مادرشان می گیرند. سپس بعد از زایمان، کودک به طور ناگهانی می بیند که دیگر به نیاز های اساسی اش دسترسی ندارد. تعجب آور نیست که مطالعات یکی پس از دیگری نشان می دهند که فایده ی تماس پوستی با نوزاد (که گاهی مراقبت کانگورویی نامیده می شود)، بسیار بیشتر از چیزیست که فکر می کنیم. هنگامی که نوزادان در کنار پوست مادرشان برهنه قرار بگیرند، بهترین راهی است که می توانند گرما و امنیت رحم مادرشان را تجربه کنند.
هر زمان که ممکن باشد، مادران باید حداقل ۱ تا ۲ ساعت پس از زایمان، تماس پوستی با نوزاد به صورت مستقیم داشته باشند. در ارتباط پوستی، کودک برهنه باشد (یک پوشک کافی است) و او را بین قفسه سینه مادر قرار دهید. باید پتو روی هر دوی آن ها را بپوشاند تا گرم شوند. اگر مادر به خاطر زایمان و عوارض آن قادر به تماس پوستی با نوزاد نیست، پدر می تواند حضور پیدا کند. در عرض چند دقیقه، مزایای تماس پوستی با نوزاد را می بینید به طوری که به مادر و کودک احساس راحتی دست می دهد. و دمای بدن نوزاد، تنفس و ضربان قلب او ثابت می شود.
فواید تماس پوستی در دوران کودکی ممکن است برای سال ها ادامه یابد. طبق مطالعات طولانی مدت یک مرکز پزشکی اسرائیلی درباره ی نوزادانی که در بخش NICU هستند (بخش مراقبت های ویژه کودکان) دریافتند که فواید تماس پوستی بعد از زایمان تا سال ها بعد ادامه پیدا می کند.
محققان پس از ارزیابی کودکان ۱۰ ساله، پی بردند کودکانی که تماس پوستی با مادرشان داشتند، مزایایی شامل دلبستگی مادرانه، کاهش اضطراب مادران، افزایش رشد شناختی کودک و ارتباط متقابل کودک و مادر داشتند. با توجه به فواید کوتاه مدت و بلند مدت، جای تعجب نیست که طرفداران تماس پوستی توصیه می کنند که این ارتباط در طول اقامت در بیمارستان و بعد از آن ادامه داشته باشد.

در این جا ۱۰ مزیت عمده برای تماس پوستی با نوزاد وجود دارد:
۱- بهبود عملکرد قلب و ریه
نوزادان پس از تولدشان، چون برای نفس کشیدن در بیرون از رحم برای بار اول آماده می شوند، تغییرات قابل توجهی را می گذرانند. آن کودکانی که با مادرشان تماس پوستی دارند، زودتر از آنانی که این ارتباط را ندارند با شرایط سازگار می شوند. همچنین دارای ضربان قلب و تنفس عادی تر و پایدار تری هستند. این مزایا برای نوزادانی که چه نارس متولد شده باشند و چه به موقع متولد شده باشند، صدق می کند. شاید صدای قلب و الگوی نفس کشیدن مادر، بعد از بودن در رحم، برای کودک آشنا باشد.
۲- ثابت شدن دمای بدن
طی دوران بارداری، زمانی که مادر گرمش باشد با عرق کردن و زمانی که سردش باشد با لرز کردن، دمای بدن کودک را کنترل می کند. پس از زایمان، نوزادان باید چنین توانایی را کسب کنند، هنوز نمی توانند دمای بدن خود را تنظیم کنند. در حقیقت زمانی که باید کودک آسیب پذیر را گرم نگه داشت، دمای بدن مادر بهتر از گرم کردن از روش های دیگر است. یک مطالعه ای که اخیرا انجام شد، نشان می دهد که ارتباط پوستی با مادر و پدر می تواند بهتر از ایجاد گرما توسط هر وسیله ی الکترونیکی باشد البته باز هم ارتباط پوستی با مادر ارجح تر نسبت به ارتباط پوستی با پدر است.
۳- تنظیم قند خون
نوزادان از قند خون برای انرژی استفاده می کنند. قبل از تولد، گلوکز را از طریق جفت و بعد از تولد، آن را از مادر دریافت می کنند. اگر نیاز کودک به گلوکز (مثلا انرژی مورد نیاز برای گرم شدن) از آن مقداری که از طریق شیر مادر یا کبد خود دریافت می کند بیشتر شود، ممکن است دچار کمبود قند خون شود.
این باعث می شود کم تغذیه کند که باعث تشدید مشکل می شود. خطر ابتلا به قند خون پایین برای نوزادان متولد شده از مادرانی که مبتلا به دیابت حاملگی به علت سطوح بالای انسولین در خون شان هستند، بیشتر است. همان طور که تعداد مادرانی که در دوران بارداری، دیابت حاملگی دارند افزایش می یابد، تعداد نوزادانی که در معرض خطر ابتلا به هیپوگلیسمی (قند خون پایین) هستند نیز افزایش می یابد. تماس پوستی در ساعت های اولیه پس از تولد می تواند به ثبات قند خون کودک کمک کند.
۴- شروع تغذیه با شیر مادر
یک ویدئو شگفت انگیز توسط یونیسف (سازمان ملل حمایت از کودکان) نشان می دهد که یک نوزاد تازه متولد شده، می تواند خودش سینه مادرش را پیدا کرده و درست بعد از تولد آن را محکم می گیرد. این سازمان توضیح می دهد :"هر نوزاد تازه متولد شده ای که بر شکم مادرش قرار می گیرد، درست بعد از متولد شدن توانایی آن که سینه مادرش را پیدا کند را دارد و خودش تصمیم می گیرد که چه زمانی از آن برای تغذیه استفاده کند". غریزه طبیعی کودک می تواند به او کمک کند تا در ارتباطی نزدیک با مادرش قرار گیرد و از شیر مادر تغذیه کند. حتی بسیاری از کودکان در واحد مراقبت های ویژه می توانند اولین غذایی که می خورند، شیر مادر باشد.
۵- انتقال باکتری مفید
نقش زایمان طبیعی در مقایسه با سزارین در انتقال باکتری مفید از مادر به فرزند را نمی توان نادیده گرفت. عبور از طریق کانال زایمان باعث می شود روده ی نوزاد باکتری درون واژن مادر را داشته باشد. راه دیگری که نوزادان در معرض باکتری های مادر خود قرار می گیرند از طریق تماس پوستی بعد از به دنیا آمدن است. باکتری هایی که در واژن و پوست هستند از باکتری هایی که در بیمارستان جداسازی شده اند، متفاوت اند، بنابراین اینکه زود کودک را در معرض این باکتری ها قرار دهیم به آن ها کمک می کند تا باکتری سالمی را دریافت کنند. همچنین تماس پوستی به شیر دهی زود هنگام کمک می کند.
بعضی از قند های ترکیبی در شیر انسان برای کودک تازه متولد شده غیر قابل هضم است اما غذایی کامل برای یک زیرگونه باکتریایی است که دیواره روده را پوشش می دهد، عملکرد گوارشی را افزایش می دهد و از باکتری های بیماری زا محافظت می کند. کارشناسان معتقدند که این باکتری خوب ممکن است کودک را در برابر بیماری آلرژیک حفاظت کند. حتی ممکن است به نوزادان در بخش مراقبت ویژه، به خصوص کودکانی که استافیلوکوکوس اورئوس در بینی شان دارند، کمک کند.
۶- کاهش گریه
مطالعات نشان می دهد کودکانی که ارتباط پوستی خصوصا با مادرشان دارند، نسبت به آنانی که از مادرشان جدا هستند، کمتر گریه می کنند. برخی گریه نوزادان را "صدای اندوه جدایی" می نامند و اشاره می کنند که این واکنشی برای صدا کردن مادر و جلب توجه آن هاست.
بعد از تولد زمانی که کودکان تازه متولد شده اند، اکثر شان وقتی که پیش مادرشان بر می گردند، از گریه کردن دست بر می دارند و از لحاظ تفکر انسان شناسی درباره ی گریه ی کودکان، به نظر می رسد این که کودک در امنیت و حفاظتی که مادرش ایجاد می کند، باشد کمتر گریه می کند که قابل درک است. نگه داشتن نوزاد با مادرش در اتاق بیمارستان می تواند اطمینان بخش باشد که او قادر به پاسخگویی به نیاز های کودک است و می تواند ارتباط پوستی با او برقرار کند.
۷- تسکین درد
مطالعات درباره ی نوزادانی که در معرض روش های بالینی هستند نشان می دهد که نوزادان هنگام ایجاد تماس پوستی (بلافاصله بعد تولد) احساس درد کمتری می کنند و طول مدت درد، با ارتباط پوستی کوتاه می شود. ارتباط پوستی در کاهش درد هنگام نمونه گیری خون از گلوکز خوراکی نیز مفید است. هرچه مدت بیشتری تماس پوستی ایجاد شود، باعث بهبودی بهتر در علائم درد می شود.
مقایسه ی ۳۰ دقیقه "مراقبت کانگورویی"، ۱۵ دقیقه "مراقبت کانگورویی" و مراقبت از انکوباتور (محل پرورش اطفال زودرس) نشان داده است بهترین تسکین برای درد ارتباط پوستی طولانی مدت می باشد. یک مطالعه ی اخیر، در حال بررسی آن است که آیا ارتباط پوستی برای رفع درد در بخش مراقبت های ویژه کودکان باید ادامه یابد یا نه؛ محققان اظهار داشتند که معتقدند این کار موثر خواهد بود و کار آن ها موجب تغییر در انجام بیشتر تماس پوستی در عمل بالینی خواهد شد.
۸- تقویت ارتباط مادر و کودک
بعد از تولد فرصت مناسبی برای والدین است که با رفتارهای فرزندشان آشنا شوند، از جمله نشانه های گرسنگی، نشانه های سیر شدن، علائم ناراحتی و غیره را بشناسند. نگه داشتن کودک در کنار خود و داشتن تماس پوستی با نوزاد کمک می کند تا اطمینان حاصل شود مادر نشانه های کودک را زودتر یاد می گیرد، ارتباطات را بهبود می بخشد و اعتماد به نفس مادرانه را برای کمک به کودک در ایجاد حس اعتماد و امنیت، تقویت می کند.
۹- انتقال آسان از رحم
کودکانی که با آن ها ارتباط پوستی برقرار می شود، از نظر فیزیولوژیکی شرایط شان پایدار تر از همسالان شان است که پس از تولد در دستگاه قرار می گیرند. همچنین رفتارهای عصبی بهتری از خود نشان می دهند که شامل بسیاری از عوامل ذکر شده، گریه کمتر، پاسخ کمتر به درد و تغذیه بهتر با شیر مادر می شود.
به طور خلاصه، نوزادان پس از تولد استرس کمتری را تجربه می کنند زیرا شروع به حرکت در دنیای اطراف خود می کنند. روت فلدمن، استاد روانشناسی و علوم اعصاب دانشگاه تلاویو، یادآور می شود که ارتباط نزدیک در روز های پس از تولد برای همه پستانداران و نه فقط کودکان انسان یک انتخاب نیست بلکه یک نیاز است. او توضیح می دهد "هر پستاندار، باید در اولین روز ها و هفته ها در نزدیکی و آغوش مادرش باشد".
۱۰- تقویت پیوند مادر و کودک
الگوی پزشکی سنتی (البته منسوخ) برای تولد، مادران را تشویق می کرد تا فرزندشان را در دستگاه قرار دهند و آن ها را برای نظارت داشتن به شیرخوارگاه می بردند در حالی که مادر در اتاق اش استراحت می کرد. خوشبختانه این مدل تغییر داده شده است و مادران و نوزادان از زمان زایمان تا مرخص شدن از بیمارستان با هم هستند، مگر این که شرایط پزشکی خاصی وجود داشته باشد که نیاز به جدایی باشد.
زمانی که پس از زایمان، مادر و کودک از یکدیگر جدا می شوند، فرصت کمی برای شناخت یکدیگر وجود دارد. لمس کردن برای بقای پستانداران ضروری است و تماس پوستی با نوزاد، مادران و فرزندان را قادر می سازد تا از تمام حس های خود در رشد این ارتباط جدید و حیاتی استفاده کنند.
در حالی که بیشتر تحقیقات انجام شده در طی ساعات اول پس از زایمان (که گاهی"ساعت جادویی" نامیده می شود) بر مزایای مراقبت از پوست تمرکز دارد، اکثر مطالعات اخیر نشان می دهد که تماس پوستی با نوزاد، سلامتی را به مراتب بیشتر از روزهای اول تولد نوزاد افزایش می دهد. از ابتدا نوزاد خود را نزدیک تان نگه دارید. قدرت لمس برای کودک شما و همچنین شما مناسب است.