درباره خواب نوزادان، آنچه والدین باید بدانند

معمولاً نوزادان حدود ۸ تا ۹ ساعت در روز و حدود ۸ ساعت شب می خوابند. اما ممکن است به طور همزمان بیش از ۱ تا ۲ ساعت نخوابند. حدود دو سوم نوزادان می توانند به طور منظم تا ۶ ماهگی در شب بخوابند.

علائم مشکلات خواب نوزاد چیست؟
هنگامی که کودک به طور منظم در طول شب به خواب می رود ، والدین اغلب وقتی کودک دوباره شب بیدار می شود ، ناراضی هستند. این مورد در حدود ۶ ماهگی اتفاق می افتد. اغلب یک قسمت عادی از رشد به نام اضطراب جدایی است. این در شرایطی است که کودک نمی فهمد که جدایی ها کوتاه مدت (موقتی) هستند.
پاسخهای متداول کودکانی که در شب بیدار شده اند یا مشکلی در خواب ندارند ممکن است موارد زیر را شامل شود:
شب بعد از خواب شبانه یک یا چند بار بیدار و گریه کند
وقتی از اتاق خارج می شوید گریه می کند
امتناع از رفتن به خوابیدن بدون پدر و مادر
در جدایی به والدین چسبیده است
مشکلات خواب نیز ممکن است همراه با بیماری رخ دهد. اگر کودک شما در خوابیدن یا نخوابیدن مشکل دارد ، با پزشک کودک خود صحبت کنید ، به خصوص اگر این یک الگوی جدید باشد.

علائم آمادگی خواب
مالیدن چشم
خمیازه کشیدن
به دور نگاه کردن
گیج بودن

کمک به یادگیری خوابیدن توسط نوزاد
ممکن است نوزادان نتوانند الگوهای خواب و بیداری خود را ایجاد کنند. با کمال تعجب ، همه نوزادان نمی دانند چگونه خود بخوابند. و همه نوزادان نمی توانند اگر شب بیدار شوند ، دوباره به خواب بروند. هنگامی که زمان خواب است ، بسیاری از والدین می خواهند کودک را شیر دهند تا او بخواب برود. ایجاد روال خواب ایده خوبی است. اما اجازه ندهید کودک شما در آغوش خوابیده باشد. این ممکن است الگویی شود. و کودک شما ممکن است انتظار داشته باشد که در آغوش شما قرار بگیرد تا از خواب برود. هنگامی که کودک شما به طور خلاصه در طول چرخه از خواب بیدار می شود ، ممکن است نتواند به تنهایی به خواب برود.
کودکانی که احساس امنیت می کنند ، به خصوص در شب قادر به کنترل جدایی هستند. نوازش و آسایش کودک در طول روز می تواند به او در امنیت بیشتری کمک کند. روش های دیگر برای کمک به کودک شما در یادگیری خواب شامل موارد زیر است:
هر روز زمان لازم برای چرت زدن در سن لازم برای کودک شما.
عدم تحریک و فعالیتی نزدیک به زمان خواب.
ایجاد روال خواب مانند حمام کردن ، کتاب خواندن و تکان دادن.
پخش موسیقی نرم در حالی که کودک شما در خواب است.
ارائه یک شیء انتقالی که کودک شما می تواند به رختخواب خود بگذارد. این ممکن است یک پتو کوچک یا یک اسباب بازی نرم باشد.
موقع خواب رفتن کودک خود را به رختخواب ببرید ، اما قبل از خواب.
هنگام ترسیدن ، کودک خود را اطمینان دهید.
اگر کودک شما گریه می کند ، چند دقیقه صبر کنید ، و پس با آرام کردن او از اتاق خارج شوید. در صورت لزوم تکرار کنید.

خوابیدن نوزاد در اتاق والدین
به جای تخت خود اتاق خود را با کودک خود به اشتراک بگذارید. قرار دادن کودک خود در رختخواب با شما ، خطر خفه شدن ، خفگی را افزایش می دهد. نوزادان در همان اتاق والدین خود ، نزدیک به تخت پدر و مادر خود ، بخوابند. اما نوزادان باید در یک بستر جداگانه یا گهواره مناسب برای نوزادان باشند. این آرایش خواب برای سال اول نوزاد به صورت ایده آل توصیه می شود. اما حداقل باید برای ۶ ماه اول نگهداری شود.
برای خواب روزمره و چرت زدن روزانه از صندلی های نوزاد ، صندلی های اتومبیل ، کالسکه ، حمل نوزاد استفاده نکنید. این ممکن است منجر به انسداد راه شیرخوار و یا خفگی نوزاد شود.
از داروهای غیرقانونی و الکل استفاده نکنید و در دوران بارداری یا بعد از تولد سیگار نکشید. کودک خود را از دیگران که در حال کشیدن سیگار هستند و مکانهایی که دیگران سیگار می کشند دور نگه دارید.