نحوه رشد نوزاد، نه ماهگی تا یک سالگی

شیوه ی نشستن کودک بهبود می یابد و او برای ایستادن و حرکت کردن تمرین می کند. هیچ چیز جلودار این کاشف کوچک نیست؛ در این مرحله خانواده مجبورند به همه کمد ها، پنجره ها و … قفل بزنند. خطرهای زیادی وجود دارد و حوادث زیادی برایش رخ می دهد. او از دست های خود در فرایند کشف، هل دادن یا کشیدن اشیاء به سمت خود استفاده ی زیادی می برد. گرچه او در گرفتن یا سر دادن اشیاء ممکن است با مشکلاتی مواجه شود، اما به تدریج در این امر تجربه لازم را به دست خواهد آورد. بهبود هوش وی ملموس است. کلمات ساده را درک می کند و دست زدن و خداحافظی کردن را با دو دست کوچکش نشان می دهد، اگر حرکاتی را در برابر کودک انجام دهیم، به خنده می افتد و معنی برخی کلمات مانند نه ، داخل ، خارج، کنار و … را می فهمد. تنها به تثبیت آنچه در مراحل گذشته فراگرفته است نمی پردازد، بلکه به دنبال درک مفاهیم جدید نیز می گردد. مفهوم مهم تر بحث «نگهداری»است.

رشد کودک از نه ماهگی تا یک سالگی
تا به حال وقتی چیزی را از وی پنهان می کردیم فقط به واسطه چشم خود کمی به دنبال آن می گشت. حتی اگر آن را زیر بالش پنهان می کردید، دنبال آن نمی گشت، چون آن را نمی دید. اما در حال حاضر، او درک می کند که آن وسیله موجود است، حتی اگر او را نبیند! لذا بالش را کنار میزند تا آن را بیابد. به همین ترتیب، وی درمی یابد که مادرش هنوز در خانه است، حتی اگر از اتاق او خارج شده باشد. از این دوره به بعد است که اگر او را در مهدکودک بگذارید، جداشدن از او با ناراحتی و مشکلاتی همراه خواهد بود.
در این مرحله کودکان به تقلید از کارهای دیگران می پردازد، کارهایی که ممکن است یک فرد برای خود انجام دهد، مانند ورق زدن کتاب یا این که تقلید کاری را کند که برای دیگری انجام می شود، مثلاً به عروسکش غذا می دهد. در این مرحله کودک تداوم و تناوب حوادث را درک می کند و می تواند به کارها سرعت بخشد. هنگامی که کلید را در قفل در می چرخاند یا زمانی که مادرش به سوی آشپزخانه می رود، شادمانی می کند. اگر همه مسائل طبق روال پیش رود، خوشحال و آرام است. اما اگر تغییری در روند رویداد پدید آید، نشانه های نگرانی و تشویش بر چهره اش نمایان می شود.