ماجرای ۸ نوزادی که فرصت زنده‌ ماندن پیدا کردند

صدای خنده و فریادشان فضای سالن را پر کرده. قد و نیم قد روی دست و بال مادران بالا و پایین می‌روند. یک لحظه آرامش ندارند، انگار می‌دانند تا همین چند‌ماه قبل قرار بوده فرصت زندگی و نفس‌کشیدن از آنها گرفته شود و حالا پرشورتر از دیگران زندگی را آغاز کرده‌اند. آمارشان حالا ۶هزار نفر است و چند‌ماه دیگر با تولدهای تازه به ۱۰هزار نفر هم می‌رسند. این کودکان همان‌هایی هستند که خبر آمدنشان یک غم به دل مادرانشان نشاند و آنها را روانه جایی کرد که یک‌جوری از دست‌شان خلاص شوند. اما به لطف مراکز نفس که تقریبا ۲سالی از عمر راه‌اندازی‌شان می‌گذرد، فرصت زنده‌ماندن را زیباتر از همیشه به‌دست آورده‌اند.

از همه بیشتر دوستش دارم

مهلا روی پای مادرش نشسته و خیره به فضای سالن نگاه می‌کند. فرزند سوم است و‌ زاده یکی از روستاهای همدان. مادرش می‌گوید: روزی که فهمیدم برای بار سوم باردار شدم، انگار دنیا روی سرم خراب شد. شوهرم راضی نبود و می‌گفت که باید سقط شود. به مامای روستا مراجعه کردم و شماره یکی از مراکز نفس را به من داد. البته نگفت که می‌خواهند مرا از سقط منصرف کنند و وقتی تماس گرفتم، کلی صحبت کردیم و درنهایت تصمیم گرفتیم که او را نگه داریم. حالا مهلا 10ماهه است و او را حتی از 2 فرزند اولم بیشتر دوست دارم. خدا را شکر که به جمع ما اضافه شد.

نفس چهارم

دنیا هم از چهارمحال و بختیاری آمده. او چهارمین فرزند خانواده است و روزهای اولی که خبر بارداری مادر به گوش همه رسید، تقریبا همه مخالف آمدنش بودند. مادرش می‌گوید: چاره‌ای نداشتم از پس همان 3تا بچه هم برنمی‌آمدیم و نمی‌توانستیم هزینه‌ها را افزایش دهیم. به‌دنبال جایی بودم که فرزندم را سقط کنم و به مرکز نفس رسیدیم. آنها با من و همسرم صحبت کردند و تصمیم گرفتیم که از سقط کردن منصرف شویم. شنیدیم که به لحاظ اقتصادی بسته‌های حمایتی به ما می‌دهند، اما تا همین امروز هیچ اقدامی برای ما نشده. هر چند که با وجود همه سختی‌ها حالا یکی از قشنگ‌ترین دلخوشی‌های زندگی من و همسرم همین دنیا است.

شادی زندگی‌مان چندبرابر شده

اهورا هم‌ زاده یکی از شهرهای کهگیلویه و بویراحمد است. خانواده‌اش را با تولدش 6نفره کرد و حالا فقط یک لبخند تحویل اطرافیان می‌دهد که من بالاخره آمدم. مادرش می‌گوید: من 2 پسر و یک دختر داشتم و به‌دلیل فشار خون و مشکلات مالی نمی‌خواستم او را نگه دارم. به یکی از ماماها در خانه بهداشت مراجعه کردم و درخواست دادم که فرزندم را سقط کنم. او تلاش کرد که ما را به نفس متصل کند. مرا راهنمایی کردند و زیرنظر بودم که فرزندم به سلامت به دنیا بیاید. من می‌خواستم کودکم را سقط کنم بدون اینکه به او به‌عنوان یک انسان یا موجود زنده نگاه کنم. حالا اهورا را خیلی دوست دارم و بسیار خوشحالم که حفظش کردم.

پشیمان از سقط

نتایج یک مطالعه در کشور نشان می‌دهد که بخش زیادی از زنان از انجام عمل سقط پشیمان شده‌اند. برخی از آمار این مطالعات در زیر آمده است.

هزینه‌های سقط جنین

علیرضا رئیسی، معاون بهداشت وزارت بهداشت: سقط جنین هزینه‌های اجتماعی دارد، ازجمله از دست دادن مادر به‌دلیل مرگ متعاقب سقط، ناخوشی مادر به‌دلیل عوارض بعد از سقط و احساس شرم و گناه که موجب اختلال در روابط خانوادگی می‌شود. همچنین کاهش روند تولدها در کشور آسیب‌های مهم دیگری هم دارد.

آمار مرگ‌های سالانه در ایران حدود ۴۵۰هزار و تولدها هم حدود یک میلیون نفر هستند. یعنی سالانه چیزی حدود 550هزار نفر به جمعیت کشور اضافه می‌شود. با این روند تا 17سال دیگر از هر 3 ایرانی یک نفر سالمند خواهد بود. با سالمند شدن جمعیت هم افزایش آمار مرگ‌ومیر را خواهیم داشت که با روند کاهشی تولدها، رشد جمعیت قطعا صفر خواهد شد و در سال 1480جمعیت ایران حدود 42میلیون نفر خواهد بود.
علاوه بر مراکز نفس بیش از ۲هزار کودک با اقدامات انجام شده در شبکه بهداشت و درمان هم از سقط نجات یافتند که با تولد آنها آمار این کودکان به بیش از  ۱۰هزار نفر خواهد رسید.
صابر جباری فاروجی، رئیس اداره جوانی جمعیت وزارت بهداشت: حدود 10هزار خانواده به این مراکز مراجعه کردند و موفق شدیم 8هزار خانواده را از انجام سقط منصرف کنیم. از این تعداد 6هزار کودک متولد شده و 2هزار کودک دیگر هم طی ماه‌های آینده متولد خواهند شد

تقاضای بالای سقط در کشور

به گفته  رئیسی تقاضای سقط در کشور بالاست و باید آسیب‌شناسی شود. تغییر نگرش و فرهنگ در این‌باره اهمیت دارد اما همه ماجرا نیست. شاید کمتر کسی این نکته را بداند که در بسیاری از کشورهای دنیا ازجمله اروپایی‌ها سقط به‌طور کلی ممنوع است. آمارهایی هم در این‌باره وجود دارد که شامل موارد زیر است.
سال ۲۰۲۴ میلادی WHO اعلام کرد که سالانه حدود ۷۳میلیون سقط جنین القایی در سراسر جهان رخ می‌دهد که این معادل حدود ۲۰۰هزار مورد سقط روزانه است.