آموزش جنسیت به کودکان، چگونه انجامش بدم؟

نحوه رفتار با پرسش‌های جنسی کودکان و نوجوانان، از جمله مسائل مهم در رشد کودکان است اما چه به دلایل فرهنگی و چه کم اطلاعی بسیاری از والدین و خانواده‌ها، این سوالات و کنجکاوی‌ها با برخورد غلطی همراه می‌شود که نتیجه‌اش بر جای ماندن اثرات نادرست بر رشد‌ شناختی فرزندان خواهد بود. مسائل جنسی یک واقعیت انسانی و غیر قابل انکار بوده و باید پذیرفت که این موضوع یکی از مهم‌ترین موضوعات فرآیند فیزیولوژیک هر فرد از کودکی تا بزرگسالی (لحظه تولد تا مرگ) است و نحوه پردازش و برخورد پیرامون این موضوع نیز یکی از مسائلی است که باید به آن دقت شود.

بر اساس یافته‌های روان‌شناسی، کنجکاوی‌های جنسی کودکان از سه سالگی شکل گرفته و در شش سالگی به اوج خود خواهد رسید.
متاسفانه درحال حاضر به علت فراوانی اطلاعات در دسترس کودکان، مباحث دیداری و تصویری و حتی گفت و شنودهای والدین در این حوزه تا حدی باعث شده است که این کنجکاوی‌ها پیش از سه سالگی ایجاد شوند اما با وجود آنکه این موضوع یکی از مباحث مهم رشدی کودکان است، گاهی شاهد سرکوب‌های بداخلاقانه، اشتباه با کودکان از سوی خانواده‌ها در این گروه سنی هستیم که این امر موجب بروز مشکلات جنسی در بزرگسالی فرد می‌شود. گاهی اوقات نیز شاهد بروز رفتارهای بدون محدودیت و آزاد گذاشتن کودک در این حوزه از سوی والدین می‌شویم که این برخورد نیز باعث ایجاد مشکلات متعدد و در ‌‌نهایت منجر به عدم پاسخگویی والدین در برابر برخی سوالات کودکان خواهد شد در حالیکه کنترل کردن در این گروه سنی با انجام برخی رفتارهای پیشگیرانه از سوی والدین باعث می‌شود فرآیند رشد جنسی کودک به طور طبیعی طی شود. در این گروه سنی بعد از سه سالگی کودک به بدن و اندام‌های جنسی خود توجه کرده و آن را با جنس مخالف مقایسه می‌کند و تفکر به این مسائل ورودی و آغاز کننده کنجکاویهای جنسی است. در حال حاضر ۲ دسته خانواده در جامعه داریم؛ یک دسته که کاملا آزاد با این مسئله برخورد می‌کنند و گروهی دیگر نیز که کاملا سختگیرند، در حالی که تمامی این برخوردهای افراطی و تفریطی منجر به آسیب رسانی به کودک در بزرگسالی خواهد شد.

درحالت نخست شاهد بی‌بند و باری جنسی و تعدد روابط جنسی کودک در بزرگسالی خواهیم بود و در مرحله دوم نیز سخت گیری جنسی باعث می‌شود حتی فرد در فضای ارتباط با همسر خود نیز دچار مشکلات متعدد شود. اگر کودک سوالی پرسید نباید آن را منع یا او را به پررویی متهم کرد زیرا سه تا ۶ سالگی اوج کنجکاوی‌های جنسی کودکان و جزئی از مراحل رشد طبیعی آنان است و نمی‌توان مانع آن شد. والدین همواره باید بدانند که نباید ترس از موضوعات جنسی را در کودکان ایجاد کنند زیرا این اضطراب‌ها در ‌‌نهایت منجر به ترس کودک در بزرگسالی از روابط جنسی شده و درحال حاضر نیز شاهد آن هستیم که مسائل جنسی و مشکلات آن یکی از علل مهم طلاق در جامعه است. با اقدامات پیشگیرانه همچون جداکردن اتاق کودک از والدین از سن ۱. ۵ تا ۲ سالگی، حمام رفتن کودک با جنس موافق خود و غیره می‌توان مانع از آسیبهای جنسی متعدد به کودک شد.


مسائل و کنجکاویهای جنسی در کودکان کاملا با بزرگسالان متفاوت بوده و عاری از لذت‌های جنسی است. در برخی مواقع کودکان رفتارهایی را خصوصا در مهدهای کودک که دختر و پسر در آن حضور دارند انجام می‌دهند که ممکن است والدین با دیدن آن رفتار‌ها تصورات منفی از کودکان خود پیدا کنند در حالی که باید بدانیم تمامی رفتارهای این چنینی کودکان صرفا تقلید محض بوده و هیچ گونه لذت جنسی با آن همراه نیست. با وجود این، به هیچ وجه جداسازی مهدهای کودک کار صحیحی نیست زیرا هر چه کودک را از مسئله‌ای منع کنیم تاثیرات منفی بیشتری به دنبال خواهد داشت در حالی که می‌توان با تغییر نوع نگاه و ارائه راهکارهای اصولی بدون حذف صورت مسئله در کنار رفتارهای پیشگیرانه به راحتی از بروز مشکلات متعدد دراین زمینه جلوگیری کرد.

به جرات می‌توان گفت بسیاری از مشکلات جنسی و اخلاقی کودکان و نوجوانان برگرفته از سیستم آموزش و پرورش و خانواده‌ها است زیرا اگر کودک از لحاظ تفکری بدرستی تربیت شود هرگز درآینده دچار مشکل نخواهد شد اما در حال حاضر در جامعه شاهد آنیم که با همه چیز مقابله می‌شود در حالی که اگر به جای هزینه برای مقابله با همه چیز در حوزه رشد‌شناختی و اجتماعی و... کودکان سرزمینمان هزینه کنیم شاهد آن خواهیم بود که در بزرگسالی قدرت انتخاب صحیح داشته و در ‌‌نهایت جامعه دچار آسیب‌های متعدد نخواهد شد.