کودکم دستشویی نمی رود، چرا؟

وقتی کودک نمی خواهد با پدر و مادرش همکاری کند مقاوم خوانده می شود. مقاومت یعنی کودک از حرکت در مسیری که والدین می خواهند امتناع می کند.

گاهی کودک به دستشویی می رود و والدینش هم او را همراهی می کنند اما ممکن است این همکاری ناپایدار باشد. اگر فرزندتان در گذشته همکاری می کرده و الان مقاومت می کند شما نباید آن را نشانه ای بر آماده نبودن او برای شروع آموزش دستشویی رفتن تلقی کنید و آموزش را یک یا دو ماه به تعویق بیندازید. وقتی از کودک خود می خواهید برای شام بیاید و او امتناع می کند به این علت نیست که گرسنه نیست یا دلش نمی خواهد که به خانواده ملحق شود بلکه معنی آن این است «حالا نه» یا «نمی خوام کارم را متوقف کنم» و شما باید آرامش و صلابت خود را حفظ کنید تا کودک بازی را متوقف کند و سر میز شام حاضر شود.

به همین صورت امتناع ملایم کودک برای استفاده از دستشویی بدان معنی نیست که شما باید روند آموزش را متوقف کنید. همیشه با جملات آرام ولی محکم به فرزندتان بگویید که وقت دستشویی رفتن است یا از زنگ ساعت به عنوان یادآوری کننده استفاده کنید. اگر فرزندتان در دستشویی رفتن مقاومت می کند می توانید از روش های زیر استفاده کنید:

از این اتفاق عصبانی یا نا امید نشوید. برای اینکه کودک به طور مستقل به دستشویی برود باید احساس کند دستاوردها برای خود او هستند و نه برای خوشحال کردن والدین.

توجه کنید که درخواست شما از کودک برای استفاده از لگن چه حالتی دارد. گاهی والدین با یادآوری بیش از اندازه و طرز صحبت کردن کودک را تحت فشار می گذارند. می توانید برای یادآوری از ساعت استفاده کنید یا یادآوری کردن را برای مدتی متوقف کنید.

دلایل همکاری نکردن کودک را بررسی کنید. یک برنامه شلوغ، تغییر در روش کار یا اضطراب در خانواده ممکن است انرژی لازم را برای ایجاد علاقه در رفتن به دستشویی از بین ببرد. اگر روش های مختلف را امتحان کردید اما کودک همچنان مقاومت می کند بهتر است برای مدتی به او استراحت بدهید. هیچ کس نمی تواند با اطمینان بگوید برای یک کودک مقاوم چه مدت باید آموزش را متوقف کرد ولی احتمالا یک ماه کمترین زمان استراحت است. بعد از یک ماه می توانید تمرین دستشویی رفتن را از سر بگیرید. اما اگر کودک تان همچنان علاقه ای نشان نمی دهد یا عصبانی می شود با پزشک مشورت کنید.