نحوه آموزش صبر به کودکان

در ١٤ ماه اول زندگی باید خواسته های بچه ها بلافاصله انجام شود تا او را به اطمینان و احساس امنیت لازم برساند.

دو سالگی

تا دو سالگی خواسته های کودک باید تا جای ممکن زود انجام شود. در این سن کودک را در مواردی میتوان بین چند ثانیه تا یک دقیقه هم منتظر گذاشت.

دو تا پنج سالگی

بین دو تا پنج سالگی باید صبر را به کودک آموخت. هر وقت کودک چیزی خواست باید برآورده کردن خواسته او را کمی به تعویق بیاندازیم.

برای مثال بگوییم: اول دستمو بشورم بعد بهت آب بدم. اول به بابا زنگ بزنم بعد بهت بستنی بدم. کودکانی که از دو سالگی صبر کردن را می آموزند و یاد می گیرند لذت را برای پاداشی بیشتر به تعویق بیاندازند در آینده انسان هایی بسیار موفق ترند. البته یک نکته مهم در این بین وجود دارد و آن اینکه کودک باید مطمئن باشد که حرف شما حرف است و قول شما قول. به بیان دیگر از پایان دوسالگی باید پدر و مادر از فرزندشان بخواهند که برای هر کاری صبر کند.

چند ثانیه، چند دقیقه و حتی ساعت و روز. بدین ترتیب کودک متوجه می شود رنج امروز مبنا نیست و رنج امروز و صبر امروز پاداشی در فردا به همراه دارد. کودک باید لذت و رنج امروز را با لذت و رنج فردا مرتبط بداند. صبر کردن یا به زبانی دیگر، به تاخیر انداختن لذت به باور بسیاری از دانشمندان کلید موفقیت و خوشبختی کودک در آینده است که از ابتدای ۳ تا ۶ سالگی فرصت پرورش آن است.

مطالعه انجام شده در این زمینه

دانشگاه استانفورد چهل سال قبل آزمایشی روی کودکان انجام داد. آنها کودکان را به اتاقی بردند و به آنها مارشمالو دادند و به انها گفتند تصمیم با شماست، یا کلوچه رو الان بخورید یا اگر صبر کنید بعد از ١٥ دقیقه کلوچه دیگری به شما جایزه داده خواهد شد. کودکانی که صبر کردند در آینده در تحصیلات دانشگاهی و تمام مراحل دیگر زندگیشان به مقدار چشمگیری موفق تر بودند. صبر را از کودکی به فرزندانمان بیاموزیم.