ترس از تنها خوابیدن کودک، کمکم کنید

سوال

با عرض سلام. بنده فرزند پسری شش ساله دارم که مدتیست در مورد خوابیدن در اتاق خودش دچار مشکل شده ایم. توضیح اینکه ایشون از سه سالگی در اتاق خودش می خوابیده. اما بعد از اینکه که چند ماهی به مهد کودک رفت دیگر حاضر نیست به اتاق خودش بره. این هم اضافه کنم که حدود یک ماهه که ما صاحب نوزاد پسری دیگه هم شده ایم. البته قبل از تولد نوزاد این رفتار آغاز شده.ایشون فرزند اوله. تمامی راه ها رو رفتیم. از تشویق و جایزه گرفته تا تنبیه و تحریم. شده یک هفته کارتون و کامپیوتر محروم بوده اما حاضر نشده توی اتاق خودش بخوابه. جایزه هایی هم که مطمئنم خیلی دوست داره رو در ازای خوابیدن توی اتاقش بهش پیشنهاد می کنم خیلی خوشحال میشه و می پذیره. اما شب باز هم میاد اتاق ما.لطف کنید راهنمایی بفرمایید. چون واقعا جنگ اعصابی شده.ممنونمدر ضمن یک مشکل دیگری هم که هست دستشویی رفتنشه. خدا رو شکر شب ادراری نداره. اما در طول روز اینقدر دستشویی رفتنشو به تاخیر می اندازه که شورت و شلوارشو خیس می کنه. بارها با روشهای مختلف بهش گفتیم که هر موقع احساس کرد دستشویی داره بره. ولی ...

جواب
باسلام کاربر گرامی به طور کلی خصوصا در مورد کودکانی که به مدت طولانی در اتاق والدین خوابیده اند جدا کردن اتاق کار دشواری است لذا در درمان کلنجار رفتن بر سر خوابیدن و بیدار شدن های مکرر در طول شب از فنونی استفاده می شود که به کودک کمک می کند در رابطه با مستقل خوابیدن، رفتارهای جدید و بیشتری را یاد بگیرد. به این ترتیب کودک یاد می گیرد خودش بخوابد. مراحل موفق ترین رویکردهای درمانی موجود برای این مشکل به شرح زیر می باشد:

- پدر و مادر باید نظم و شعائر خاصی در هنگام خواب کودک انجام دهند تا کودک متوجه شود که وقت خواب است.(مثلا دادن یک غذای سبک یا یک لیوان شیر به کودک، خواندن کتاب داستان، خواندن لالایی، مسواک زدن برای کودک، پوشاندن لباس خواب به کودک و ...)

- بعد از شب به خیر گفتن به کودک، رفتار کودک را خاموش کنید یعنی هیچ نوع صحبتی با او نداشته باشید و به او نشان دهید که وقت خواب است.در شبهای نخست در کنار کودک بخوابید(البته برخی از روان شناسان معتقدند که نباید کنار کودک خوابید چون فرقی با شرایط قبلی کودک ندارد صرفا سعی کنید کنارش باشید تا خواب برود) ولی هیچ توجهی به گفتار او نداشته باشید نهایتا اگر دیدید بیش از حد حرف می زند به گفتن "هیس" بسنده کنید و به رفتارهایش بی توجهی کنید تا کم کم خوابش ببرد.بعد از گذار از این مرحله سعی کنید فقط کودک را در رختخواب بگذارید و خودتان از اتاق خارج شوید که او بخوابد. اگر کودک از اتاق خارج شد او را به اتاقش برگردانید و به وی تاکید کنید که نباید از اتاقش خارج شود. در مورد کودکانی که خیلی مقاومت می کنند حتی می توانید تذکر دهید که در صورت تکرار این رفتار درب اتاق را قفل می کنید.

- پدر و مادر باید رفتار خوب فرزندشان را تشویق کنند و به ازای هر بار که در اتاقش خوابید به او برچسب دهند. الصاق نمودار این برچسبها پشت در اتاق کودک توصیه می شود. بعد از هر یک هفته ای که کودک برچسب تشویقی می گیرد یک تشویق جانانه مثل رفتن به پارک یا سینما یا تفریحاتی مشابه توصیه می شود

. - برای بررسی وضعیت خواب رفتن و کلا استقلال کودک در هنگام خواب استفاده از برگه ثبت روزانه اکیدا توصیه می شود چرا که والدین با مشاهده این موارد ثبت شده می بینند که مثلا کودکشان به نسب شب گذشته یا هفته گذشته چه پیشرفتی داشته است و لذا به پیگیری اقامات خود دلگرم تر می شوند.

- به والدین توصیه می شود هرگاه تصمیم به جدا کردن اتاق کودک خود داشتند کتب مرتبط با این موضوع را حتما مطالعه کنند. کتابهای خوبی در این زمینه در بازاروجود دارد. همچنین خواندن کتابهایی با این موضوع برای کودکان هم توصیه می شود. سری کتابهای خرسی و ..شامل آموزشهای مهارتهای زندگی به کودکان است که در زمینه استقلال در خوابیدن کودکان هم تالیف دارد.

- ضمنا سعی کنید به اتاق کودکتان هویت دهید مثلا به اتفاق همسر و فرزند جدید تان به اتاق فرزندتان به مهمانی رفته تا او از شما پذیرایی کند و ..

- برای رفع این مساله باید صبر و تحمل زیاد داشته باشید.

- کودکان در هر دوره ای از زندگی خود یک تغییر رفتار جدی می یابند کهبه مرور زمان با کمی صبر و تحمل مساله رفع می شود.