تولد فرزند دوم، کودکم اذیتم می‌کنه

سوال
با سلام.پسرم 3 سال و نیم داره رفتارش خیلی بد شده مثل تف کردن و زدن و پرت کردن .به کسی اجازه صحبت نمیده نقطه ضعف همه رو هم میدونه مثلا وقتی ناراحت باشه از دستم اگه روی دستم زخم سوختگی باشه میاد و یواشکی اون زخم رو فشار میده و از درد کشیدنم لذت میبره میبره... در ضمن فرزند دوم رو ب تازگی باردارم باید چه کار کنم؟؟؟

جواب
با سلام
نظم عبارت است از نظارت قاطعانه و عادلانه در کنار تشویق و تمجید فراوان . از دید پدر مادر های سنتی بچه خوب اینگونه تعریف می شدند: آرام باشد ، مودب باشد حرف گوش کن باشد ، بازی آرام بکند ، در مهمانی اصلا شلوغ نکند ، در پارک کنار دست والدین بماند و دست آنها را رها نکند ، خواسته های والدین را بی چون و چرا اطاعت کند ، زبان درازی نکند و فحش بلد نباشد . این نوع نگرش به تربیت به این مفهوم است که دنیای کودک برای مااهمیت ندارد و تنها آرامش خودمان است که مهم است. در نظم آموزی به چند چیز احتیاج نداریم :۱-تهدید وخشونت ۲-عجله ۳-دروغ ۴-ترساندن کودک۵-نگرانی والدین از تک تک رفتار کودک ۶-بگو مگو و سر و کله زدن های بی مورد با کودک۷-التماس و خواهش ۸-انتظارات بی جا از کودک.۹-بحث کردن، چانه زدن، رشوه دادن، معامله کردن، و پیشنهاد گزینه های متعدد، روش های بی ثمری هستند. از نظر کودک اینها یعنی توانایی تغییر در قوانین.در نظم آموزی اقتدار والدین نکته بسیار مهمی است . کودک شما باید بداند که به والدین خود احترام بگذارد و این امکان ندارد مگر اینکه شما تردید خود را کنار بگذارید .کاری که کودک شما با توجه به مرحله رشدی او انجام میدهد یا درست است یا غلط ، حد فاصلی این بین وجود ندارد و این شما هستید که این مسئله را تشخیص می دهید . کودک شما باید این نکته را به خوبی بداند که هم اندازه و هم سن پدر و مادر نیست . همینطور اقتدارش هم به اندازه آنها نیست . البته با بزرگ شدنش این فاصله کم و کمتر می شود . همینطور داد زدن و فریاد کشیدن از مواردی است که شدیدا اقتدار شما را کاهش می دهد . البته به یاد داشته باشید اگر سخت گیری از حدی فراتر رود بچه ها سر کشی می کنند و ممکن است برای امنیت خود حتی به دروغ گویی و پنهان کاری پناه ببرند.مواردی که اقتدار والدین را کاهش می دهد عبارتند از:۱-بگو مگو کردن و سر و کله زدن با کودک۲-بی احترامی به کودک۳-رفتار خشن و تنبیه بدنی۴-بکار بردن واژه هایی مثل فوری ، همین الان و..۵-توقع زیادی از کودک ۷-مجازاتی که قادر به اجرای آن نیستید ۸-قولی که به کودک می دهید را اجرا نکنید ۹-مجازاتی را که گفته اید اعمال نکنید. در ضمن تنبیه بدنی به هیچ وجه توصیه نمیشود بجای آن از روش زیر استفاده نمایید: چیزی دیگری برای او نخرید مگر آنکه امتیاز یا ستاره های لازم را بابت کارهای مثبتی که از او انتظار دارید به دست اورد به این صورت که خواسته اش را طبق این فرمول اجابت کنید:نیاز- تلاش - امتیاز - خواسته ، یعنی هر وقت درسش را خواند تکالیف را به موقع انجام داد،مسواک زد و ... به او امتیاز یا ستاره بدهید و تا امتیاز لازم را به دست نیاورده خواسته هایش براورده نشود( مثل دیدن تلویزیون ، داشتن اسباب بازی و ...)

پس از تولد فرزند دوم‌، تغییرات قابل توجهی در رابطه والدین با فرزند اول رخ می‌دهد. تعجب ندارد که مادربه دنبال تولد فرزند دوم‌، وقت کمتری برای فرزند اول صرف می کند و تعجبی نخواهد داشت که تقریبا تمام کودکان خردسال به تولد فرزند جدید در خانواده واکنش منفی نشان بدهند . می توانید در زمان هایی فرزند دوم را به به فرد امینی بسپرید تا از او مراقب کند و در این زمان ساعتی را به تنهایی با فرزند اول خود سپری کنید . باید طوری برنامه ریزی کنید که گاهی اوقات فقط به فرزند بزرگ خود توجه کنید و بس، حتی اگر این توجه محض به فرزند بزرگ‌تر 10 تا 15 دقیقه در روز باشد هم می‌تواند راه سازگارشدن کودک را هموار کند.فرستادن او به مهد کودک میتواند کمک کننده باشد ( روزی 2ساعت برای شروع). بیاد داشته باشید که در هیچ دوره ای ترس یا احساسات دیگر کودک را تمسخر نکنید ، بی ارزش نپندارید و از جملاتی مانند نترس ، این که ترس نداره و شجاع باش استفاده نکنید . صرفا احساس او را درک کنید و به او امنیت بدهید .