رابطه عاطفی با کودک، فرزندتان چگونه ابراز می کند؟

از کجا بفهمید که کوچولویتان شما را دوست دارد؟

وقتی بچه به دنیا می‌‌آید، پدر و مادر کنجکاوند ببینند که آیا این کوچولوی زیبا به همان اندازه‌‌ای که آنها او را دوست دارند، به آنها علاقه دارد؟ آن پدر و مادرهایی که عجول‌‌ترند ممکن است اول کار کمی ناامید بشوند، ولی اکثر پدر و مادرها به تدریج علائمی از کودک دریافت می‌‌کنند که نشان می‌‌دهد چیزی شبیه به عشق دارد در دل جگرگوشه‌‌شان جوانه می‌‌زند؛ چیزی که روانشناسان اسم آن را «دلبستگی» می‌‌گذارند و به زبان ساده آن را اینطور توصیف می‌‌کنند «وقتی که شما از کوچولویتان مراقبت می‌‌کنید، او هر روز بیشتر درگیر عشق به شما می‌‌شود. وقتی که این اتفاق افتاد، او کم کم به شیوه خودش علاقه و قدردانی‌‌اش را نسبت به شما ابراز می‌‌کند. این رفتارها همان زبانی است که نشان می‌‌دهد او چقدر به شما دلبسته شده است».

کوچولوها این‌‌طور ابراز عشق می‌‌کنند

از آنجا که بچه‌‌ها منحصربفرد هستند، شیوه‌‌های ابراز علاقه آنها هم منحصربفرد است. اما به هر حال یک سری رفتارهای مشترک در بچه‌‌ها وجود دارد که در ادامه به چند مورد از آنها اشاره می‌‌شود:

- آرامش را فقط با شما تجربه می‌‌کند.

آرامشی که نوزادان فقط در آغوش پدر و مادرهایشان پیدا می‌‌کنند نشان می‌‌دهد که آنها حضور والدین را درک می‌‌کنند.

- برایتان دلبری می کند.

مدتی بعد از تولد، سر و کله شیرین کاری‌‌های کوچولوها پیدا می شود. با این اتفاق کم کم او می-فهمد که چه‌‌طور می‌‌تواند با یک لبخند یا یک نگاه ویژه شما را برای ساعت‌‌ها کنار خودش نگه دارد.

- وقتی از شما دور می‌‌شود، اعتراض می‌‌کند.

حدوداً از یکسالگی تا سه سالگی، کودک از دوری والدین ناراحت می‌‌شود و با بازگشت آنها به وجد می‌‌آید. این ناراحتی که با عنوان «اضطراب جدایی» از آن یاد می‌‌شود، نشانه علاقه خاصی است که کودک به شما دارد.

- عشق جدیدش را معرفی می‌‌کند.

بچه‌‌ها اغلب در حوالی یک سالگی به یک شی ء خاص علاقه شدیدی پیدا می‌‌کنند. این شیء که در اصطلاح روانشناسی به آن «شیء انتقالی» گفته می‌‌شود، معمولاً یک جور اسباب بازی و یا یکی از وسایل کودک است که کودک آن را جایگزین حضور پدر و مادر می‌‌کند و به کمک آن در مواقع استرس‌‌زایی که والدین در دسترس نیستند، امنیت خود را تأمین می‌‌کند. حضور آن شیء یا اسباب بازی در واقع نمایانگر عشق کودک به شما است، البته به شیوه‌‌ای که می‌‌تواند آن را تحت کنترل خودش داشته باشد.

- به شما زل می‌‌زند.

بچه‌‌ها به محض تولد می‌‌توانند صدا و بوی مادرشان را تشخیص دهند. مدتی بعد آنها سعی می‌‌کنند صداها و بوها را با تصاویری که از افراد مورد علاقه‌‌شان می بینند مرتبط کنند. به همین دلیل لحظاتی به چهره پدر و مادرشان خیره می‌‌شوند تا بتوانند همه اطلاعاتی که به آنها مربوط می‌‌شود را به حافظه بسپارند.

- شما را می‌‌بوسد.

حدود یک سالگی بچه‌‌ها شروع می‌‌کنند به بوسیدن والدین؛ آن هم بوسه‌‌هایی منحصر بفرد و آب‌‌دار که خاص این دوران هستند! این بوسه‌‌ها یک رفتار غریزی نیستند بلکه رفتاری هستند که بچه‌‌ها برای ابراز عاطفه به افراد مورد علاقه‌‌شان از شما یاد گرفته‌‌اند.

- دست‌‌هایش را به سمت شما دراز می‌‌کند.

بچه‌‌ها از شش ماهگی این توانایی شناختی و بدنی را پیدا می‌‌کنند که به والدینشان بفهمانند آنها را بغل کنند. این توانایی که به صورت دست دراز کردن به سوی دیگران نمود پیدا می‌‌کند، اغلب منحصر به والدین است و حتی اگر فرد دیگری هم او را بغل کرده باشد، کودک به محض دیدن پدر و مادرش مجدداً دست‌‌هایش را به سمت آنها دراز می‌‌کند.

- اگرچه از شما دور می‌‌شود ولی دوباره به سراغتان می‌‌آید.

به محض اینکه کودک شروع به سینه خیز رفتن می‌‌کند، این جرأت را پیدا می‌‌کند که گه‌‌گاهی از والدین فاصله بگیرد. این سفرهای اکتشافی معمولاً تا وقتی ادامه پیدا می‌‌کنند که کودک از دوری پدر و مادر احساس نا امنی نکند. به عبارت دیگر، به محض اینکه کودک احساس نا امنی بکند، به سمت والدینش بر می‌‌گردد.

- با دیدن شما تقلا می‌‌کند و سر و صدا راه می‌‌اندازد.

یکی از نشانه‌‌های دیگر وجود دلبستگی عمیق کودک نسبت به شما این است که وقتی کودکتان بعد از چند ساعت شما را می‌‌بیند، شروع می‌‌کند به دست و پا زدن‌‌های شادمانه.

- از کارهای شما تقلید می‌‌کند.

بچه‌‌ها از کارها و رفتارهای کسانی تقلید می‌‌کنند که بیشترین علاقه را به آنها دارند.

- آیا برایتان پیش آمده است که کودکتان تا قبل از دیدن شما سرش به کار خودش گرم باشد ولی به محض اینکه چشمش به شما بخورد سر بهانه‌‌های آنچنانی‌اش باز بشود؟ باورتان بشود یا نه، این بدقلقی‌‌ها یکی از نشانه‌‌های عشق خاص کودک به شما است!