چگونگی رفتار با کودکان، اجازه دهید خودش باشد

یک قسمتی از وظیفه ی شما این است که کمک کنید کودکتان احساساتش راکنترل کند.

در اینجا نحوه ی درست ارتباط والدین با کودک توضیح داده می شود.

ارتباط

روزی ۱۰ دقیقه کودک را تنها بگذارید، مثلا بگویید الان تایم سامی است "زمان+ اسم کودک". یک روز آن ها میگویند چه کار می کنند؛ یک روز شما به آن ها می گویید ؛ فقط تمام توجهتان به آن ها باشد، گوشیتان را کنار بگذارید!

احساسات خودتان را اول کنترل کنید

مهم نیست قضیه از چه قرار باشد ، کج خلقی کودک ، یا غذا نخوردنش - قبل از هرنوع مداخله با کودک ، اول آرامش خودتان را حفظ کنید.

محدودیت ها را با فریاد نگویید

داد نزنید که الان باید اسباب بازیهایت را جمع کنی، الان وقت خواب است . به سمت کودکتان بروید ، خم بشوید،نگاه کنید که دارد چه کار میکند. ما همیشه کودکان را دچار شتاب زدگی میکنیم که روی برنامه پیش بروند. ۱ دقیقه صبر کنید ، بشینید و کاری که انجام داده را تحسین کنید - بعد مثلا بگویید وقت خواب است. اگر محدودیت ها را باملایمت اجرا کنید ، آن بیشتر با شما همکاری می کند .

حرف کودک را قطع نکنید

مثلا اگر کودکتان می گوید من از اینکار بدم می آید نگویید: که درست است بدت می آید ولی باید انجامش بدهید ، اینطوری نمی گذارید احساساتش را بیان کند . به جای این ؛ بگویید خب دلیلش چه هست که دوست نداری این کار را انجام بدهی.

از اشکهای کودک استقبال کنید

یک قسمتی از وظیفه ی شما این است که کمک کنید کودکتان احساساتش راکنترل کند ، و بله گاهی اوقات ممکن است گریه هم بکند.والدین اغلب فکر می کنند وقتی کودک گریه کرد باید فورا او را آرام کنند ،ولی برعکس است. به آن ها احساسات بزرگ را آموزش دهید ، مثل ضربه و عصبانیت ، اینها خطرناک نیستند! کار شما این است که کمک کنید کودکتان احساس کند امن است تا بتواند عواطفش رابیان کند . بله او را در آغوش بکشید

برای باهم خندیدن وقت بگذارید

بچه ها لازم دارند که بخندد با آن ها بازی های هیجانی و خنده دار بکنید. اینطوری کودک احساس امنیت می کند .ولی پیشنهاد نمی شود که او را قلقلک بدهید چون این خنده از کنترل کودک خارج است

با همدیگر کشمکش نداشته باشید

به ما گفته شده : که شما به عنوان والدین مسئول هستید ، و بچه ها باید آنچه را که شما میگویید، انجام دهند. قرار نیست قدرت طلبی کنیم ، کسی مدیر نیست که بقیه اطاعت کنند

مثلا اگر کودکتان همیشه در مقابل غذاخوردن مقاومت می کند، ببینید واقعا چه نیازی پشت این قضیه است. شاید منظورش این است که الان گرسنه اش نیست ولی بعدا گرسنه اش می شود چه اشکالی دارد اگر شامش و وقتی بخورد که دارید برایش قصه خواب را می خوانید.

اجازه بدهید خودش انضباط را بیاموزد

این برای رشد کودک ضروری است .اگر می خواهید در یک زمینه ای خوب باشید ، باید یاد بگیرید که چطور نقاط ضعفتان رامدیریت کنید.مثلا اگر چیدن یک پازل سخت است ، علی رغم خستگی ای که کودکتان دارد تشویقش کنید تا آن کار را تا آخر انجام بدهد

هیچ وقت یک کودکی که در حال بازی است را متوقف نکنید

بازی ،کار بچه است.

منبع: وبلاگ بی سی سی