بیماری اوتیسم در کودکان، چگونه مهارش کنید؟

اوتیسم، یک اختلال رشد است که در سه سال اول زندگی ظاهر می گردد. این بیماری با تاثیر بر روی مغز کودک، رفتارهای اجتماعی و مهارت ارتباط برقرار کردن را مختل می کند.مشاهده هرگونه اختلال در کلام و فن بیان ، دیر به حرف افتادن کودک، گوشه گیری و کم حرفی غیر معمول و علاقه زیاد به هر چیزی که میچرخد مثل عقربه های ساعت و نظایر آن مهمترین و اصلی ترین علایم هشدار اختلال در فرآیند رشد مغز یا اوتیسم است.این اختلال در پسران شایعتر از دختران است.

این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارتهای ارتباطی تأثیر میگذارد . طبق آمار رسمی سازمان جهانی بهداشت، در سال ۱۹۷۵ از هر ۵ هزار نفر، یک نفر به اوتیسم مبتلا بوده اما در سال ۲۰۰۴ این میزان به یک در ۱۶۶ نفر رسیده و در سال ۲۰۱۴ از هر ۴۲ کودک یک نفر مبتلا به اوتیسم بوده است.ا حدود یک سالگی همه چیز طبیعی و خوب به نظر می رسید تا این که کم کم، بی توجهی به محیط اطراف، دوری کردن از اطرافیان، سکوت دائمی، توجه نکردن به عواطف و احساسات دیگران به خودش، سرگرم نشدن با وسایلی که برای همسالانش جذاب بود، تمرکز طولانی مدت بر روی اشیایی مانند چرخ ماشین اسباب بازی اش، برای من و پدرش نگران کننده و باعث شده بود بیشتر به جزییات رفتارهایش توجه کنیم.

علائم شایع اوتسیم شامل عدم برقراری ارتباط چشمی، ناتوانی کلامی، انواع رفتارها و علائق و بازی های تکراری، تاخیر در یادگیری حرف زدن و صحبت کردن، بی توجهی به احساس درد، تغییرناپذیر بودن، وابستگی شدید به پدر و مادر، عدم ارتباط با دیگران و تداخل در روابط اجتماعی می شود.بیماری اوتیسم در یک جلسه درمان قابل تشخیص نیست؛ در نگاه اول شاید کودک دچار اوتیسم، یک معلول ذهنی، دارای اختلال رفتاری یا حتی ناشنوا به نظر بیاید. درمانگر با توجه به رشد ذهنی کودک، بررسی مشاهدات والدین، رفتارهایی که کودک از خود بروز می دهد، سعی می کند در چندین جلسه با کودک ارتباط برقرار کند تا بتواند به طور دقیق بیماری را تشخیص دهد.

مشکلات ارتباطی این بیماران شامل :

- نمی توانند صحبت راشروع کنند، و یا توانایی ادامه بحث را ندارند.

- ارتباط، با حرکات دست به جای استفاده از لغات صورت می گیرد.

- رشد زبان و تکلم به کندی صورت می گیرد و یا اصلا صورت نمی گیرد.

- عدم دقت در دیدن اشیا

- به جای لغت "من" از "تو" استغاده می کند، برای مثال به جای آن که بگوید من آب می خواهم، می گوید" تو آب می خواهی.

- عدم توجه به اشیا (در14 ماهگی مشخص می شود)

- کلمات و یا جملات را تکرار می کنند.

- بدون احساس حرف می زنند.

تداخلات اجتماعی

-روابط دوستانه ندارند.

-بازی های کلامی را دوست ندارند.

-تنهایی را ترجیح می دهند.

-بدون توجه به لبخند هستند.

عدم پاسخ به اطلاعات احساسی

-از صدای بلند، وحشت زده نمی شوند.

-حواس بینایی، شنوایی، چشایی، بویایی و لامسه کمی دارند.

-ممکن است از صدای معمولی، خوش شان نیاید و دستان شان را بر گوش خود بگذارند.

-ممکن است تنها بمانند، زیرا خیلی دست پاچه می شوند.

-یک سطح صاف را خارش می دهند و اشیا را لیس می زنند.

-به درد، خیلی زیاد و یا خیلی کم واکنش نشان می دهند.

-ممکن است یک جمله را چندین بار تکرار کنند.

-منظور گوینده را به سختی می فهمند.

-نمی توانند درک کنند که گوینده حرف خنده دار می زند و یا سرزنش کننده.

-ممکن است حرف نزنند و یا خیلی کم حرف بزنند.

-خطر را حس نمی کنند.

درمان اوتیسم

روشهایی همچون شناخت درمانی، رفتار و گفتار درمانی و تجویز دارو توسط روانپزشک لازم است.

سخنی با والدین گرامی

مهم ترین اصل در بهداشت روانی خانواده ، پذیرش استعدادها ، تفاوت های فردی و در نهایت معلولیت فرزند است. با توکل به خداوند بزرگ با در نظر گرفتن توانایی های فرزند خود و با دلگرمی هر چه بیشتر در کنار آموزگاران با همراهی همه افراد خانواده ، نقایص کودک خود از قبیل مشکلات حسی ، جسمی ، حرکتی و ذهنی را بشناسیم و با قرار گرفتن کودک در جایگاه مناسب موافقت نماییم تا شاهد پیشرفت هرچه بیشتر او باشیم