دلبستگی مادر و کودک، تاثیر در آینده دارد؟

دلبستگی میان مادر و فرزند تاثیر فراوانی در آینده کودک می گذارد. هر شکافی بین مادر و کودک می تواند اثر منفی و قاطعی بر تحول شخصیت کودک داشته باشد که در بزرگسالی منجر به اختلالات رفتاری گردد. پس لازم است مادر در ساعات اولیه بعد از زایمان با فرزند خود ارتباط عاطفی برقرار کند ما در این مقاله در باره ی اهمیت دلبستگی مادر وکودک در روز های نخست تولد صحبت می کنیم.دلبستگی مادر و کودک

اهمیت دلبستگی مادر و کودک در روز های نخست تولد

مطمنا والدین دلبستگی شدید به کودک دارند و تا جایی که از دستشان بربیاید به آنها عشق می ورزند محبت میکنند البته زمان آن متفاوت است دلبستگی به کودک در طی زمان بوجود می آید اما اگر این اتفاق نیفتد چه می شود در ادامه در این مورد بیشتر توضیح می دهیم.

هنگامی که کارشناسان در مورد پیوند خوردن صحبت می کنند، آنان به وابستگی شدیدی اشاره می کنند که شما با کودک تان شکل می دهید. این امر احساسی است که موجب می شود شما تمایل داشته باشید تا کودکتان را در عشق و محبت غرق کنید و یا خودتان را جلوی یک کامیون سرعت دار برای محافظت از او پرت کنید. این احساس برای برخی از والدین در عرض چند روز اول - یا حتی دقایق تولد نوزاد اتفاق می افتد. این امر برای سایر والدین ممکن است کمی دیرتر به وجود آید. محققانی که در گذشته این فرایند را مورد مطالعه قرار دادند فکر می کردند که صرف زمان زیاد با نوزادتان در طول چند روز اول از تولدش برای مسلم کردن پیوند فوری حیاتی است. اما در حال حاضر می دانیم که پیوند خوردن می تواند در طول زمان ایجاد شود. والدینی که بلافاصله بعد از زایمان به دلایل پزشکی از نوزادان خود جدا می شوند یا زمانی پذیرای فرزند خود می شوند که چند هفته یا چند ماهه است روابط بسیار نزدیک عاشقانه را نیز شکل می دهند.

اگر بی درنگ با کودکم پیوند تشکیل ندهم چه اتفاقی می افتد؟

به راحتی نفس بکشید. پیوند والد - نوزاد پیچیده می باشد و اغلب طول می کشد تا شکل گیرد. زمانی که شما احتیاجات اصلی کودک تان را برآورده می کنید و او را به طور منظم بغل و نوازش می کنید . اگر در نگاه اول یک پیوند قوی را احساس نکنید به او لطمه ای وارد نمی شود.

Edward Christophersen، روانشناس کودک در کانزاس سیتی، میزوری می گوید:" بحث خیلی زیادی در مورد پیوند نوزاد از راه رسیده وجود دارد بطوریکه اگر مادران بی درنگ تا حدودی وابستگی شگفت انگیز به او را احساس نکنند اغلب احساس گناه می کنند". "اما پیوند خوردن به راستی یک تجربه فردی می باشد و تنها همان طوری منطقی است که انتظار داشته باشیم پیونددر طول دوره ای از زمان شکل گیرد بطوریکه ظاهراً به همین دلیل پیوند بی درنگ شکل می گیرد."

به خودتان فرصت بدهید:نو والد بودن طاقت فرسا است و ممکن است به دفعات نیز استرس و از پای درآمدن را احساس کنید. در حالی که مراقبت از کودک می تواند به پیوند شما با او کمک کند سیلابی از هورمون ها را آزاد می کند که می تواند شما را در یک گردباد عاطفی رها کند. و اگر یک زایمان طولانی مدت و سخت را داشته اید ممکن است نیاز داشته باشید قبل از اینکه بتوانید بر روی پیوند با کودک تان متمرکز شوید کمی بهبود یابید.

بهترین روش های پیوند کدامند؟

کودک شما ممکن است بامزه و درآغوش گرفتنی باشد اما او نیز یک شخص تازه وارد می باشد، فردی که باید او را بشناسید. پیوند واقعی والد با کودک نتیجه فرعی مراقبت روزانه است. هیچ فرمول جادویی وجود ندارد، ولی چند چیز می توانند کمک کنند تا این فرایند جلو بیفتد.

قدری زمان را به آغوش گرفتن و نوازش پوست به پوست اختصاص دهید. بطوریکه کودک را بغل کنید و به آرامی او را نوازش کنید. تماس انسانی هم برای شما و هم برای کودکتان آرامش بخش است.

چشمان کودک تان را نگاه کنید و به طور منظم با او حرف بزنید و برایش آواز بخوانید.

اگر در حال برنامه ریزی برای عمل سزارین هستید، از پزشک تان در مورد اختیارات خود برای یک عمل سزارین ملایم سوال کنید. این امر ایجاد چند تغییر کوچک در این روند را شامل می شود. مثل گذاشتن نوزاد درست بر روی قفسه سینه خود پس از زایمان. بدین ترتیب این امکان برای شما و همسرتان فراهم می آید تا بخشی از تولد را بیشتر احساس کنید.

اگر کودکتان باید قدری زمان را در مراقبت های ویژه صرف کند و به سیم و مانیتورها وصل باشد، از کارکنان بیمارستان تقاضا کنید که به شما کمک کنند تا به طور مطمئن کودکتان را لمس کرده و او را بغل کنید. نوزادتان را در طول زمان خواهید شناخت و از او لذت می برید، یاد می گیرید که چگونه او را آرام کنید و احساسات شما تشدید خواهند شد. و روزی - شاید اولین بار- که به او نگاه می کنید لبخند می زند. بطوریکه به کودکتان نگاه می کنید و او متوجه می شود که شما کاملا سرشار از عشق و لذت هستید.

چه موقع باید نگران باشم؟

اگر بعد از چند هفته متوجه شدید که وابستگی و راحتی بیشتری نسبت به روز اول از تولد نوزادتان را احساس نمی کنید و یا اگر درواقع جدایی و دلخوری از او را احساس می کنید در مورد آن صحبت کنید. همسر، خانواده و دوستانتان می توانند به شما کمک کنند تا انزوا و تنهایی را کمتر احساس کنید. مطرح کردن احساسات خود با پزشک نوزاد و پزشک خودتان و یا ماما برای کمک گرفتن مهم است.

افسردگی پس از زایمان واقعیت دارد و می تواند مانع پیوند شود. بهتر است که در این مورد در اسرع وقت درصدد کمک گرفتن برآیید.

مداخله زودهنگام می تواند جلوی وخامت رابطه شما با کودکتان را بگیرد. هرچه زمان طولانی تری به انتظار بنشینید، بازیافتن اعتماد و محبت کودک تان سخت تر خواهد شد.

واکنش های مادر و نوزاد

نخستین روزهای تولد نوزاد، جوی مبهم و خلائی عاطفی را برای مادر به وجود می آورد که همین حالات به مرور سرچشمه مهر و محبت مادر می شود. تلاقی نگاه های مادر و کودک، در تقویت این علاقه بسیار تاثیرگذار است. غریزه مادری بلافاصله پس از تولد طفل برانگیخته نمی شود. چند روز اول پس از تولد نوزاد، مادر احساس خستگی می کند واز اینکه نتواند سلامت کودکش را حفظ کند، نگران و مضطرب است. او با این توجیه که اطرافیان مراقب فرزندش هستند، خود را تسلی می دهد. در چهارمین روز شکفتن غنچه زندگی، مادر با در آغوش گرفتن، نوازش و صحبت با او، این رابطه را مستحکم تر می کند. تحقیقات دیگری نیز در این زمینه گویای این مطلب است که رفتارهای صمیمانه مادر با فرزندش، تا چه حد در رشد شخصیت او مؤثر است. این رفتارها نسبت به توانایی مادر در تامین نیازهای کودکش تعریف می شود. بعضی از مادران با محبت و آرامش و برخی دیگر با سختگیری و جدیت، به این خواسته ها پاسخ می گویند. رفتارهای متقابل مادر و نوزاد، به اعمال پزشکان و پرستاران در هنگام وضع حمل مادر نیز بستگی دارد. تا چند سال پیش، پس از زایمان نوزاد را کنار مادر نمی گذاشتند و این ارتباط نادیده گرفته می شد که همین امر می توانست مانعی در ایجاد رابطه مطلوب باشد.

توجه داشته باشیم که نوزاد نه تمثالی از یک شخص بزرگسال است و نه یک موجود بی اهمیت؛ بلکه او نیز انسان است. روابط عاطفی پیش از برقراری ارتباط کلامی، تا مدتها مورد توجه نبود. در حالی که این روابط زمینه لازم و اصلی برای آموزش همه جانبه کودک است. در خلال همین رفتارهای ساده روزمره مانند در آغوش گرفتن، تعویض لباس ها، شیر دادن و... است که نوزاد تصویری از واقعیت و حقیقت را برای خود ترسیم کرده و تجربیاتش شکل می گیرد.