استرس پس از سانحه کودکان، جلوگیری از بروز
بچه ها با دیدن فعل کشتن فکر می کنند که شکار و کشتن حق است. همه این ها به دلیل عدم مدیریت این سیستم ها در ایران است.
در یکی از پارک های تهران بخشی هست که حیوانات کوچک را در حالی که زنده اند و جان دارند مقابل حیوانات گوشت خوار می اندازند تا مردمی که با خرید بلیت به تماشای این حیوانات آمده اند از نزدیک، خورده شدن یک حیوان توسط یک حیوان دیگر را تماشا کنند.
هر نوع ترویج خشونتی که در جامعه اتفاق بیافتد در سال های آینده عوارض بسیار بدی در جامعه دارد به ویژه اگر این تاثیر بر کودکان باشد به این دلیل که افراد بزرگسال می توانند تحلیل بهتری از این قضیه داشته باشند. اما بچه ها با دیدن فعل کشتن فکر می کنند که شکار و کشتن حق است. همه این ها به دلیل عدم مدیریت این سیستم ها در ایران است.
خاطرات تلخ نسبت به خاطرات خوش ماندگارترند و مدت زمان زیاد و حتی تا پایان عمر در حافظه بلندمدت انسان باقی میمانند و این خاطرات ممکن است هر از چند گاهی به حافظه هوشیار آدمی بازگشته و او را آزار داده و ذهنش را مشغول کنند. مشاهده لحظه ذبح گوسفند برای کودک، تصویری دردناک در ذهن وی برجای گذاشته و خاطرهای تلخ و ناخوشایند به وی هدیه میکند!
لحظه جان دادن و دست و پا زدن یک حیوان حتی برای بزرگسالان نیز به راحتی قابل تحمل نیست، چه رسد به کودکان که از روحیه به مراتب لطیفتری برخوردارند. لذا پدران و مادران باید توجه کنند که نمایش لحظه ذبح گوسفند ممکن است عواقب جبران ناپذیری برای کودک عزیزشان در پی داشته باشد. نشان دادن این صحنه ها را به هیچ وجه کار صحیحی نیست. تاثیر تماشای صحنه های کشت و کشتار بر افراد به ویژه کودکان امر مهمی است که نباید مورد غفلت واقع شود.
اینگونه خاطرات در ذهن کودک باقی مانده و او را آزار میدهند و کودک به طور مداوم لحظه ذبح و جان دادن حیوان را با خود مرور میکند و حتی ممکن است در خواب نیز با کابوس مواجه شود. اگر محل ذبح خانه کودک باشد و یا… در پی بازگشت کودک به آن محل ممکن است دچار استرس، اضطراب و تپش قلب شده و بار دیگر خاطره دردناک دست و پا زدن حیوان برایش تداعی شود.
به لحاظ علمی این امکان وجود دارد که کودک دچار اختلالی به نام «استرس پس از سانحه یا PTSD» شود. این اختلال ارتباط نزدیکی با حوادث ساخته دست بشر نظیر درگیری خیابانی، تصادفات و یا مشاهده مرگ موجودات دارد و با علائمی نظیر اضطراب، تپش قلب، تنش عضلانی، تنگی نفس، بیخوابی و افزایش تحریکپذیری نمایان میشود.
از سویی دیگر کودک برای رشد به منابع پروتئینی نیازمند است و ممکن است حتی با دیدن لحظه ذبح و ثبت خاطره ناخوشایند، در طول دوره رشد و یا حتی پس از آن از خوردن گوشت امتناع کند. مواردی وجود دارد که کودکی با مشاهده سربریدن حیوان یا ذبح پرنده خانگی خود تا سال ها از خوردن گوشت قرمز یا مرغ تنفر داشته است!
اهمیت این موضوع زمانی بیشتر آشکار می شود که بدانیم بر اساس روایات اسلامی حتی ذبح حیوان در مقابل حیوان دیگر، نهی شده است و لذا تعمیم آن به کودک که قطعاً روحیهای کاملاً لطیف و حساس دارد به خوبی نشان می دهد که باید اکیداً از ذبح حیوانات در برابر دیدگان کودک پرهیز نمود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼