درمان چاقی کودکان، حتما باید جراحی شوند؟
کودکان بشدت چاق، تحت عمل جراحی چاقی قرار میگیرند تا وزنشان پایین بیاید.
کودکان بشدت چاق، تحت عمل جراحی چاقی قرار میگیرند تا وزنشان پایین بیاید. شواهد زیادی از مزایای این جراحی حمایت میکنند اما برای همهی کودکان مناسب نیست.
جراحی چاقی ممکن است در کمک به بزرگسالان چاق، متداول باشد اما باید در مورد کودکان بشدت چاق نیز بکار رود؟ یک مطالعهی جدید میگوید که این روش میتواند برای نوجوانان مفید باشد.
جوانان چاق در معرض خطراتی مانند فشار خون بالا و سطوح غیرطبیعی قند خون قرار دارند که میتواند به بیماری های قلبی در سالهای بعد منجر شود.
به همین دلیل است که محققان در جدیدترین مطالعه توسط «ارزیابی جغرافیایی جراحی چاقی» (Teen-LABS) می گویند که این جراحی میتواند واقعا برای کودکان نجاتبخش باشد.
Teen-LABS توسط موسسهی ملی دیابت و بیماریهای گوارشی و کلیه (NIDDK) در موسسهی ملی سلامت (NIH) تأمین مالی شد.
این آزمایش به بررسی اثرات کاهش وزن ناشی از جراحی روی نوجوانان پرداخت.
محققان ۲۴۲ شرکتکننده را که ۳۳ درصد از آنها حداقل ۳ عامل خطر بیماری قلبی عروقی را داشتند، مورد مطالعه قرار دادند.
۳ سال پس از جراحی، محققان گفتند که فقط ۵ درصد از تمام شرکتکنندگان همچنان دارای ۳ یا بیشتر از ۳ عامل خطر بیماری قلبی عروقی بودند. میانگین سنی شرکتکنندگان قبل از جراحی ۱۷ سال بود، ۷۶ درصد از آنها مونث و ۷۲ درصد سفیدپوست بودند و شاخص تودهی بدنی آنها بهطور متوسط ۵۱ بود.
از ۲۴۲ شرکتکننده، ۱۶۱ نفر جراحی بایپس معده به روش Roux-en-Y، ۶۷ درصد جراحی گاسترکتومی اسلیو عمودی و ۱۴ درصد حلقهگذاری قابل تنظیم معده انجام دادند.
دکتر مارک میچالسکی، مدیر جراحی مرکز تغذیه و وزن سالم در بیمارستان کودکان و نویسندهی ارشد این مطالعه میگوید: «این اولین آنالیز در مقیاس از پیشبینیکنندههای تغییرات درعوامل خطر بیماری قلبی عروقی در میان نوجوانان پس از عمل جراحی چاقی است.»
چرا کاهش وزن، مهم است؟
محققان میگویند که کاهش خطر عوامل قلبی عروقی به کاهش وزن، همراه با سن شخص در زمان جراحی مرتبط است. سایر عوامل عبارتند از شاخص تودهی بدنی (BMI) قبل از جراحی، جنسیت و نژاد.
زنانی که کاهش وزن بالاتری داشتند و سنشان در زمان جراحی کمتر بود، بیشتر احتمال داشت که عوامل خطرشان درنتیجهی جراحی برطرف شود.
شرکتکنندگان جوانتر در مقایسه با بیماران مسنتر، بیشتر احتمال داشت که دیسلیپیدمیشان (کلسترول بالا) برطرف شود.
بعلاوه زنان بیشتر از مردان احتمال داشت که فشار خون بالایشان بهتر شود.
میچالسکی میگوید:«اگرچه رابطههای بین تغییر در عوامل خطر بیماری قلبی عروقی و کاهش وزن پس از جراحی، غیرمنتظره نبود اما ما متوجه شدیم افرادی که در زمان عمل جراحی جوانتر بودند، بیشتر احتمال داشت که بهبودی دیسلیپیدمی و عادی شدن پروتئینهای واکنشی C با حساسیت بالا (یک نشانگر التهاب) را تجربه کنند. این مسئله نشان می دهد که ممکن است انجام جراحی چاقی در سنین پایینتر - حتی در میان نوجوانان - فواید بیشتری داشته باشد.»
آیا تمام کودکان بشدت چاق، کاندیدهای خوبی برای جراحی چاقی هستند؟
بستگی دارد این سوال را از چه کسی بپرسید.
میچالسکی میگوید:«جراحی چاقی باید برای هر نوجوان بشدت چاقی که در کاهش وزن قابل توجه از طریق رژیم غذایی، ورزش و تغییرات سبک زندگی ناموفق بوده است، درنظر گرفته شود.»
او خاطرنشان می کند که در حال حاضر هیچ محدودیت سنی برای کودکان وجود ندارد و مطالعاتی در مورد نتایج جراحی کودکان زیر ۱۳ سال در جریان است.
میچالسکی به جای آنکه بگوید جوانترین بیماران باید چه سنی داشته باشند، میگوید که نیازهای هر بیمار باید بهصورت فردی و با مدنظر قرار دادن خطرات و مزایای مرتبط درنظر گرفته شود.
مایکل هلمرات، یک جراح اطفال در بیمارستان کودکان سینسیناتی و یکی از نویسندگان این مطالعه میگوید که حتی کودکان ۸ ساله نیز تحت این عمل جراحی قرار گرفتهاند. اگر چه مواردی مانند آن براساس یک وضعیت شدید همایندی مرضی انجام شدهاند.
هلمرات خاطر نشان میکند که این جراحی، خطراتی نیز دارد، از جمله احتمال کمبود تغذیهای و تحت تأثیر قرار گرفتن سطوح ویتامین برخی کودکان که میتواند به نوع روش جراحی مورد استفاده، وابسته باشد.
دکتر چالی سلتزر، یک متخصص کاهش وزن از فیلادلفیا میگوید: «من واقعا با این مسئله مشکل دارم که به یک نوجوان، جراحی چاقی پیشنهاد شود- مگر آنکه واقعا آخرین راه چاره باشد.»
او میگوید ممکن است انجام جراحی در موارد شدید، کار ارزشمندی باشد، بخصوص به این دلیل که داده ها نشان میدهند میتواند مشکلات سلامتی را معکوس کند. بعنوان مثال یک نوجوان ۱۴ ساله با دیابت و بیماری قلبی میتواند یک استثناء باشد.
سلتزر میگوید: «یک نوجوان (و والدین او) احتمالا جراحی را بعنوان یک نوش داروی سحرآمیز میبینند و احتمالا مواردمنفی را درنظر نمیگیرند و فقط به مزایای آن توجه میکنند.»
او میگوید: «مطمئنا یک نوجوان ۱۳ ساله که فقط میخواهد دیگر مورد تمسخر بقیه قرار نگیرد، با آگاهی از ریسکها و عوارض واقعی عمل به آن تن نمیدهد.»
وی همچنین هشدار میدهد که این جراحی، رفتارهای ناسالم غذایی را اصلاح نمیکند بنابراین کاندیدها باید سیستم های حمایتی مناسبی داشته بشاند تا عمل جراحی کاهش وزنشان موفقیتآمیز شود.
هلمرات میگوید بیماران باید درک کنند که جراحی، ابزاری است که به آنها کمک میکند یک سبک زندگی سالم ایجاد کنند که شامل سالم غذا خوردن و فعالیت بدنی است.
او می گوید:«اکثر بیمارانی که واجدشرایط شناخته نمیشوند، به علت ناتوانی در اثبات این مسئله و عدم پشتیبانی برای موفقیت مطلوب است.»
استفان کوک، یک پزشک اطفال در مرکز پزشکی دانشگاه روچستر که در زمینهی چاقی کودکان تحقیق میکند، میگوید که یک محیط خانهی امن و پایدار برای موفقیت، ضروری است.
او خاطر نشان میکند که کاندیدها باید از حمایت روحی کافی برخوردار باشند، چون جراحی میتواند تغییراتی ایجاد کند و باعث ایجاد استرس زیادی شود.
کوک میگوید: «همانطور که ما به مراقبت کافی قبل از عمل نیاز داریم، باید پس از آن نیز از مراقبت کافی برخوردار باشیم.» همانند پیوند عضو، گیرندههای عضو به مراقبت پیگیری گستردهای پس از پیوند نیا زدارند. یک تیم پزشکی و رفتاری باید وارد عمل شود.
نرخ جراحی چاقی در کودکان افزایش خواهد یافت
حدود ۱۶۰۰ کودک در پایگاه دادهی بستری کودکان، جراحی چاقی داشتهاند. آن فقط ۲ درصد از ۷۸۶۴۹ کودک چاق در این پایگاه داده است.
سن متوسط، کمی بالاتر از ۱۸ سال بود اما برخی از شرکتکنندگان فقط ۷ سال داشتند.
میچالسکی معتقد است که نرخ جراحی چاقی در جمعیت اطفال همچنان افزایش خواهد یافت، چون هر روز دادههای بیشتری ارائه میشود که از ایمنی و کارایی آن حمایت میکند.
یک مانع، تفاوتی است که بیمهگران در مجاز دانستن این جراحی بین کودکان و بزرگسالان قائل میشوند. بهبود دسترسی به بیمه، به دادههای طولانیمدت مستحکم، توافقهای بهداشتی و حمایت در سطح ملی و منطقهای متکی خواهد بود.
جراحی کاهش وزن در اطفال خواه قابلقبول باشد و خواه نباشد، همچنان بطور گستردهای مورد بحث است اما برای جوئل فرانسیس آبوریم که سفر جراحی کاهش وزنش را بصورت آنلاین ثبت کرد، ارزشش را داشت.
منبع:
راستینه
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼