حرف زدن با کودکان، گفتگویی در مورد خودکشی

از بین تمام مکالمات ناخوشایندی که والدین با کودکان خود دارند شاید هیچ یک به اندازه صحبت از خودکشی ترسناک نیست. متأسفانه این موضوعی است که باید هر چه زودتر برای آن تدابیری اتخاذ شود نه آنکه بعدهاتوسط مرکز کنترل بیماری ها به عنوان سومین علت مرگ و میر در نوجوانان ۱۰ تا ۱۴ ساله و دومین علت اصلی مرگ و میر در نوجوانان ۱۵تا ۲۴ مطرح شود.

حتی دردناک تر از آن مطالعه ای میدانی فراگیر ملی در بین پایه های نهم تا دوازه دانش آموزان آمریکایی نشان داد که ۱۷درصد آنها تفکر جدی در اقدام به خودکشی را پذیرفته اند و ۸ درصد اذعان داشتند که واقعاً برای نجات زندگی خود در تلاشند. این مسئله نیز به تازگی در کشور ما، ایران، در حال تبدیل شدن به یک بحران است.

واقعیتی ناراحت کننده ای که والدین با آن مواجهه شوند آن است که خودکشی برای هر کودکی در هر خانواده ای و در هر زمانی ممکن است رخ دهد. ولو آنکه شما کاملا مطمئن باشید که خودکشی هرگز به فکر کودک شما خطور نخواهد کرد؛ احتمالات زیادی وجود دارد که آنها این موضوع را از دیگران بشنوند یا از بین اطرافیان فردی آشنا او را به انجام این کار ترغیب کند.

گفتگو در مورد خودکشی خطرناک نیست

به عنوان یک والد لازم است که با کودک خود دراین باره زیاد صحبت کنید. برخی والدین می ترسند که صحبت از خودکشی راه انداز تفکرات خودکشی در کودکان آنها است. درواقع کاملاً برعکس تحقیقات نشان می دهد که اعتراف به خودکشی و صحبت از آن خیال اندیشی را کاهش داده و واقعا باب گفتگو درمورد موضوعی ممنوع را باز کند و بنابراین برچسب های حول محور آن را کاهش دهد. کودک خود در مورد خودکشی با خونسردی و رک گویی صحیت کنید و به بگویید که او را دوست دارید و نگرانش هستید علاوه بر اینکه فهماندن نابودی شما درصورت مرگ آنها به علت خودکشی نیز می تواند کارساز باشد.

از این ها گذشته، کودک شما احتمالاً از دیگران در مورد خودکشی بشنود و بی میلی شما برای صحبت از آن می تواند به آنها این پیام را بدهد که موضوعی غیراخلاقی است. با صحبت کردن از این موضوع می توانید اطمینان حاصل کنیدکه کودک شما اطلاعات درست و دقیقی و نیز علائمی را یاد می گیرد که آنها می توانند به راحتی و در مواقع لزوم برای صحبت از آن به شما روی آورند. اقدام ناگهانی به خودکشی از سوی نوجوان شما دلیل خوب دیگری برای هرچه زودتر آغاز کردن گفتگو از خودکشی است. نوجوانی دوره ای تغییرات شدید جسمانی، روانی و هیجانی است. مواجهه با خیل عظیمی از تغییرات آن هم به یکباره اغلب برای آنها قابل هضم نیست و دوبرابر شدن این دشواری با فشارهای وارده اجتماعی و همسالان می تواند دلیلی بسیار قانع کننده برای اثبات نیاز به کنترل کودک شما باشد. بنابراین این امر ممکن است منجر به مباحثی مانند تصور از بدن منفی، اعتماد به نفس پایین یا حتی سوءمصرف مواد که همه اینا می توانند با افسردگی و افزایش میزان آسیب پذیری در مقابل خودکشی مرتبط باشد.

شروع زود هنگام گفتگو در مورد این مباحث در زندگی کودک شما مسیری طولانی برای آماده سازی آنها برای تغییرات بعدی را طی می کند.

آغاز کردن گفتگو

نخست خود را آموزش دهید. مطالعه خودکشی، دلایل زیربنایی و پیشگیری از آن به شما جرأت نزدیکی به طور ماهرانه ای به کودک خود برای صحبت از این موضوع را می دهد. همچنین شما در مقامی قرار می گیرید که به هر سؤالی که ممکن است بپرسند جواب دهید.

زمان بندی کردنبا کل گفتگو برابری می کند(زمان بندی از هرچیزی مهم تر است). خودکشی یک موضوع مشکل برای صحبت کردن است پس مهم است تا در زمان مناسبی از آن صحبت شود یعنی زمانی که شما از کانون توجه کودک خود مطمئن شدید. برای مثال، شما ممکن است این موضوع را هنگام کار کردن با یکدیگر بر روی یک پروژه یا با دیدن تلویزیون و نشان دادن یک اپیزود خبری در این باره مطرح کنید.

سعی کنید گفتگویی متناسب با سن کودک خود ترتیب دهید. کودکان براساس سن خود برداشت های متفاوتی از مرگ دارند پس مهم است تا گفتگویی متناسب شکل دهیم. برخلاف کودکان، نوجوانان معمولاًبیشتر از خودکشی مطلع هستند پس شما می توانید با آنها گفتگویی مفصل در باب تمام جوانب خودکشی داشته باشید.

با آغوشی باز ارتباط برقرار کنید. هنگام صحبت از خودکشی گفتگویی واقعی، ساده و رک داشته باشید. همچنین، کودک خود را به پرسیدن سوالات و توجه به آنچه آنها می گویند ترغیب کنید.

سعی کنید از تشریح روش های خودکشی خودداری کنید. از توصیف های جزیی درمورد روش های خودکشی اجتناب کرده و در عوض بر ایجاد استراتژی های مواجهه مثبت و سلامت روانی خوب و تمرکز کنید.

آنها را به جستجوی کمک تشویق کنید. همزمان با صحبت کردن با کودک خود در مورد خودکشی به آنها کمک کنید تا مکانیسم های مواجهه ای برای استفاده در موارد داشتن احساس پریشان حالی را ایجاد کنند. این موارد می تواند شامل حواسپرت کردن آنها با رفتن به پیاده روی، ورزش کردن یا اعتماد کردن به یک بزرگسال مطمئن باشد.

از واقعیت در مقابل تخیل بحث کنید. رسانه و نمایش های افسانه ای تلویزیون اغلب مقصر ایجاد دیدگاهی غیرواقعی از خودکشی و حتی تهییج انگیزاننده آن هستند. اطمینان یابید که کودک شما درک می کند که خودکشی واقعی می تواند عواقب بدی برای هر دو بازماندگان و خانواده های آنها داشته باشد.

ضمن آنکه صحبت از خودکشی با کودک خود ممکن است سخت باشد، اماگفتگومی تواند همانقدر نیز مهم و تعیین کننده باشد برای آنها.