رشد عاطفی کودکان، فقط پنج سال دارد

جدیت واقع گرایی و دقت کلماتی هستند که به وسیله ی آنها میتوان رفتارهای عاطفی کودکان پنج ساله را توصیف کرد.

جدیت، واقع گرایی و دقت کلماتی هستند که به وسیله ی آنها میتوان رفتارهای عاطفی کودکان پنج ساله را توصیف کرد. الگوی دوستی ، همکاری و مساعدت ویژگی این رده ی سنی است. پنج سالگی حقیقتا سنی است که کودکان سازگاری خوبی از خود نشان می دهند و به طور کلی دمدمی مزاج و پرخاشگر نیستند.

البته ممکن است هنگام خستگی و عصبانیت گریه کنند و زمانی که ناامید می شوند پا به زمین بکوبند و در را محکم ببندند. اما چنین رفتارهایی معمولا به این دلیل است که میخواهند کاری را انجام دهند و در توانشان نیست و این تضاد آنها را عصبانی می کند.

عواطف. تشخیص عواطفی چون شادی ، غم ، خشم ، محبت ، یاس و حسادت برای اغلب بزرگسالان نسبتا آسان است. اما کودک پنج ساله در مواجهه با احساسات منفی ممکن است دچار ترس و سردرگمی شود و نتواند احساس خود را تشخیص دهد و درست ابراز کند.

اگر احساس کودک خود را تایید کنید و برای برخورد صحیح با آن راه حل هایی را پیشنهاد کنید کمک بزرگی به او خواهید کرد. وقتی فرزندتان به شما می گوید بهترین دوستش در مدرسه با فرد دیگری بازی میکند با دقت به جزئیات آنچه می گوید گوش دهید و با جمله ای احساس او را تایید کنید. مثلا به او بگویید : (( انگار از اینکه امروز دوستت با تو بازی نکرده کمی عصبانی هستی.))

حتی اگر کودکان بتوانند احساسات خود را تشخیص دهند لزوما این معنا نیست که میتوانند آنها را کنترل هم بکنند. اگر به کودک خود کمک کنید تا احساسات خود را تشخیص دهد و برای شرایط عاطفی اش راه حل هایی را با او در میان بگذارید او را در کنترل عواطفش یاری خواهید کرد.

مثلا یک دوست دیگر برای بازی کردن پیدا کند یا از دوستش بپرسد که چرا با او بازی نکرده است یا از طریق یک فعالیت جسمی مثل دوچرخه سواری خشم خود را تخلیه کند.

برای اینکه به کودک خود کمک کنید تا با شرایط دشوار کنار بیاید مشکل را به قسمتهای کوچک تقسیم کنید. بزرگسالان اغلب این کار را به طور خودکار برای خود انجام می دهند. کودک برای آنکه بفهمد که یک مشکل بزرگ در واقع از چند مشکل کوچک قابل حل تشکیل شده است به کمک ما نیاز دارد.

ناتوانی او در جمع کردن اسباب بازی هایش شاید به این دلیل باشد که انجام آن واقعا برایش سنگین است مخصوصا اگر اسباب بازی ها همه جای اتاق پخش شده باشند. اما اگر این کار را به چند بخش کوچک تقسیم کنید تا حدی از سرخوردگی او کاسته میشود. مثلا از او بخواهید اول ماشین ها بعد پازل ها و بعد از آن هم مداد شمعی ها را جمع کند.

تعیین حد و مرز برای کودک به او احساس امنیت می دهد و در می یابد که در واقع او را راهنمایی کرده اید. وقتی والدین برای کودکان حد و مرز تعیین می کنند آنها می دانند که پدر و مادر دوستشان دارند. به فرزندتان بگویید چه رفتاری قابل قبول است و چه رفتاری قابل قبول نیست.

مثلا به او بگویید : (( زمانی که عصبانی هستی اشکالی ندارد که با مشت به بالش بکوبی اما نباید اسباب بازیهایت را به اطراف پرت کنی.)) یا (( میتوانی حرف بزنی و بگویی عصبانی هستی اما اجازه نداری مشت و لگد بزنی.))

سلامت عاطفی هنگامی حاصل می شود که فرد بتواند عواطف خود را که بخشی از زندگی است تشخیص دهد و آن را ابراز کند. وقتی کودک شما حسی عاطفی مانند خشم را تجربه می کند با طرح چند سوال به او کمک کنید تا احساس خود را ابراز کند. مثلا از او بپرسید : (( وقتی عصبانی هستی چه کار میکنی؟)) یا (( چه اتفاقی می افتد که بعضی وقت ها این طور رفتار می کنی؟)) یا (( وقتی دیگران عصبانی میشوند چه کار میکنند؟))

گاه کودکان و بزرگسالان چند حس عاطفی مختلف را در آن واحد تجربه میکنند. برای کودکی که تازه یاد می گیرد احساسات خود را بشناسد این مسئله گیج کننده و آزاردهنده است. کودک خود را تشویق کنید تا افکار خود را بیان کند و با گفتن جملاتی به او کمک کنید تا احساسات خود را بشناسد مثلا : (( مثل اینکه الان هم ناراحتی هم عصبانی.)) این تا حدی از سردرگمی کودک شما می کاهد و او درمی یابد که تجربه کردن چند احساس در آن واحد امری طبیعی است و اشکالی ندارد.

اگر فرزند شما در نامگذاری عواطف خود مشکل دارد با انجام فعالیت هایی مثل (( جعبه ی احساسات)) میتوانید مهارت او را در این زمینه تقویت کنید. برای درست کردن (( جعبه ی احساسات)) از یک جعبه دستمال کاغذی بلااستفاده و چند برگ کاغذ استفاده کنید.

روی هر برگ نام یک احساس را بنویسید و آنها را داخل جعبه بگذارید. از کودک خود بخواهید یک برگ را بیرون بکشد درباره ی آن احساس صحبت کند و بعد صورتی را نقاشی کند که آن احساس را نشان دهد.

و سرانجام اینکه رفتارهای درست او را تقویت کنید. اگر کودک شما بی آنکه کنترلش را از دست بدهد توانست احساسات خود را به درستی بیان کند او را تشویق کنید به او بگویید : (( می دانم که چقدر عصبانی هستی با این حال به یادت مانده که حرف بزنی )) به این ترتیب فرزند شما درمی یابد که عواطف بخشی طبیعی از زندگی هستند اما او میتواند نحوه ی بیان این احساسات را کنترل کند.

منبع: کودک آنلاین