کودک دو ساله، نظمش چجوریه؟

کودکی که الگوهای روزانه و عادات جسمی او قابل پیش بینی است از خصوصیت مزاجی نظم برخوردار است.

کودکی که الگوهای روزانه و عادات جسمی او قابل پیش بینی است از خصوصیت مزاجی نظم برخوردار است. از کودکی که بسیار منظم است میتوانیم انتظار داشته باشیم که هر شب سر ساعت خاصی به خواب رود و هر صبح سر ساعت خاصی بیدار شود.

او معمولا هر روز سر ساعت مشخصی گرسنه میشود و والدینش میتوانند پیش بینی کنند که در هر وعده چه میزان غذا میخورد. او در بسیاری از اوقات نیز در ساعاتی از روز مدفوع میکند که قابل پیش بینی است.

از آنجایی که بخش عمده ای از زندگی یک کودک دو ساله براساس این روال روزانه برنامه ریزی میشود مراقبت از کودک منظم برای والدین او کار ساده ای است. تنها عیب این نظم زمانی دیده میشود که والدین از فرزند خود می خواهند برنامه ی زمانیش را تغییر دهد.

مثلا اگر کودک دو ساله ی بسیار منظمی به یک جشن تولد دعوت شود که سر ساعت خواب روزانه ی او شروع میشود ممکن است نتواند خواب خود را به تعویق بیندازد تا در جشن شرکت کند. برعکس الگوی روزانه ی کودک بی نظم را نمیتوان به راحتی پیش بینی کرد.

ممکن است با وجود اینکه ساعتها بیدار و مشغول فعالیت بوده است و والدینش فکر میکنند به چرت زدن نیاز دارد هیچ نشانه ای از خواب آلودگی نشان ندهد. اگر هم به خواب برود ممکن است یک روز نیم ساعت بخوابد و روز دیگر چند ساعت اشتهای او غیرقابل پیش بینی است ممکن است یک روز خیلی کم بخورد و روز بعد چنان بخورد که گویی از قحطی برگشته است.

الگوی مدفوع کردن او نیز به همین میزان غیرقابل پیش بینی است. ممکن است چند روز پیاپی مدفوع نکند و سپس در عرض یک روز چند بار مدفوع کند.

برای اینکه میزان نظم کودک دوساله خود را مشخص کنید به سوالات زیر پاسخ دهید :

- آیا فرزندم هر شب تقریبا سر ساعت مشخصی خواب آلود میشود؟

- آیا فرزندم هر صبح تقریبا سر ساعت مشخصی بیدار میشود؟

- آیا فرزندم هر روز مقدار معینی غذا در هر وعده ی غذایی صرف میکند؟

- آیا فرزندم هر روز یا هر شب قبل از خواب سر ساعت مشخصی یک میان وعده می خورد؟

- آیا ساعت هایی که فرزندم در طول روز خیلی فعال یا خیلی آرام می شود قابل پیش بینی است؟

اگر به بیشتر سوالات فوق با قاطعیت پاسخ ((بلی )) داده اید فرزندتان بسیار منظم است. اگر بیشتر اوقات پاسختان (( نه)) بود فرزندتان نظم کمی دارد. بیشتر والدین متوجه میشوند فرزندشان از بعضی جهات منظم تر است و از بعضی جهات دیگر نظم کمتری دارد.

اگر فرزند دو ساله ی شما بسیار منظم است احتمالا توانسته اید زندگی خود را براساس برنامه ی زمانی او تنظیم کنید. اگر برنامه ی زمانی او با برنامه ی زمانی شما تطابق داشته باشد زندگیتان از نظم و ترتیب بیشتری برخوردار است چون میتوانید نیازهای او را به طور روزانه پیش بینی کنید.

احتمالا در برابر خواب میان روز یا خوابیدن در شب مقاومت کمتری از خود نشان می دهد. معمولا آموزش آداب توالت رفتن به این بچه ها نیز ساده تر است چون والدین آنها میدانند که چه زمانی جیش خواهند داشت.

ممکن است گاهی از اوقات احساس کرده باشید که برنامه ی زمانی فرزندتان شما را به بند کشیده است. شاید متوجه شده باشید وقتی روال او را بر هم میزنید ناراحت میشود. ممکن است دیده باشید که مادران و پدرانی که فرزندان آنها از نظم کمتری برخوردارند همیشه نمیتوانند درک کنند که چرا شما نمیتوانید به اندازه ی آنها خودجوش یا انعطاف پذیر باشید.

خوشبختانه کودک منظم با بزرگتر شدن توانایی بیشتری پیدا میکند که برنامه ی زمانیش را با مواقع خاص تطبیق دهد.

اگر فرزندتان نظم بسیار کمی دارد احتمالا میبینید که بد خوابیدن و بهانه گیری به هنگام غذاخوردن جزو خصوصیات اوست. احتمالا متوجه شده اید که غیرقابل پیش بینی بودن بخشی از الگوی فرزند شماست .

اگر فرزندتان در حال حاضر نظم کمی دارد و از زمان نوزادی نیز بی نظم بوده شاید لازم باشد به زندگی خانوادگی خود نظم بیشتری بدهید. اگر برای نظم بخشی به زندگی کودک کم نظم یک برنامه ی زمان بندی شده تهیه کنید و آن را به صورت روزانه و با ملایمت به اجرا بگذارید به تدریج نظم بیشتری پیدا میکند.

ممکن است نتوانید خصیصه های بی نظمی را در او دگرگون سازید اما میتوانید آن را کمی تعدیل کنید. شاید زندگیتان با هم شیرین تر شود. مثلا میتوانید برای خوابیدن هنگام شب زمان و روال مشخصی تعیین کنید حتی اگر گاهی نیز فرزندتان بیدار می ماند و در تخت خود بازی میکند میتوانید غذا و میان وعده ها را در زمان های مشخصی آماده کنید تا فرزندتان بیاموزد غذا طبق برنامه ی مشخصی آماده می شود حتی اگر او نخواهد بخورد.

گرچه مراقبت از کودک کم نظم به خصوص در سالهای اولیه زندگی برای بیشتر والدین کار دشواری است اما ممکن است وقتی بزرگتر و مستقل تر شد نداشتن یک ساعت تنظیم کننده ی درونی برای او مزیتی به شمار آید. و این بی نظمی در او انعطاف پذیری بیشتری ایجاد میکند و او را قادر می سازد که طبیعت غیرقابل پیش بینی دنیای واقعی را بهتر قبول کند.

منبع: کودک آنلاین