مهارت های ورزشی کودکان، روش آموزش

در حالی که ممکن است زندگی با بدن کوچکتر و در حال رشد خودمان در بچگی را دشوار به یاد بیاوریم، اما ما به عنوان والدین و مربیانی که محدودیت ها را وضع می کنند، ضروری است که تواناییهای کودکان را بشناسیم. اینگونه ما می توانیم ورزشکاران جوان را برای رشد مهارت های ورزشی پایه راهنمایی کنیم.
بین کار با ورزشکاران جوان و بدن آنها در مقایسه با یک بدن کامل و رشد یافته و کاملاً بالغ، تفاوت بزرگی وجود دارد. کودکان و نوجوانان جنبه های بسیار اساسی از ورزش مانند انعطاف پذیری، مهارت های حرکتی، هماهنگی دست و چشم و تعادل را بین ۵ تا ۱۰ سالگی به دست می آورند.
زمینه های اصلی رشد که می خواهیم هدف قرار گیرند، قدرت، استقامت، انعطاف پذیری و هماهنگی برای ورزشکاران جوان است تا هرکسی که امیدوار است، بتواند روزی بدون تردید در یک تیم حرفه ای بازی کند.

رشد مهارت های ورزشی پایه:
قدرت
آموزش قدرتی برای این گروه سنی بسیار ساده است. وزن بدن کودک دارای یک سقف قابل قبول از مقاومت به جهت رشد استخوان های سالم و عضلانی است. لذا اگر شما قصد دارید یک برنامه تقویتی واقعی را با لحاظ کردن مقاومت و وزن آنها تدوین کنید، باید بسیار مراقب باشید. شما باید در مورد محدودیت های مناسب و دستورالعمل های ایمن تحقیق کنید.
استقامت
استقامت، یکی از ساده ترین حوزه ها برای آموزش کودکان است، کافی است به آنها یک توپ از هر نوعی داده و آنها را بیرون ببرید و با انرژی ظاهراً بی پایان آنها حیرت زده شوید.
با این وجود، همه بچه ها به لحاظ جسمی برابر نیستند و این یکی از مباحث مهم رشد کودکان است، زیرا شما را به عنوان یک مربی برای شناسایی عواطف و روحیات آنها به چالش می کشد. هر کودک می تواند استقامت ایجاد کند و این یکی از جنبه های اساسی در بهبود ورزش اوست.
این ممکن است نیاز به خلاقیت داشته باشد تا انگیزه بچه ها را حفظ کرده و موارد سرگرم کننده را برای آنها لحاظ کنید. مهم است آگاه باشیم که فشار آوردن بیش از حد به یک کودک می تواند تاثیر منفی داشته باشد و به نتایجی مانند ایجاد ترس یا حتی امتناع از فعالیت بدنی منجر شود. اگر برخی از بچه ها کمی خسته شده اند، اما بچه های دیگر می خواهند ادامه دهند، خلاق باشید. مثلاً اگر تمرین فوتبال انجام می دهید، از آنها بخواهید نقش توپ جمع کن را در پشت دروازه ایفا کنند و اگر بسکتبال بازی می کنید، بخواهید کنار خط ایستاده و توپ را به بازیکنان بدهند.
انعطاف
اکثر بچه ها در این سن منعطف هستند و می توانند به شکل هایی در بیایند که هدف ماست. هدف اصلی این گروه سنی، تشویق شیوه زندگی سالم است. اهمیت تمرینات کششی را به آنها یادآور شوید، به طوری که بچه ها آن را به یک روتین و عادت قبل از فعالیت های جسمی تبدیل کنند. کشش می تواند به جلوگیری از آسیب و افزایش انعطاف پذیری کمک کند.
رشد و توسعه یک رویه از حرکات کششی در اوایل کودکی کمک خواهد کرد که بچه ها به عنوان ورزشکار در بزرگسالی موفق شوند، زیرا که نحوه کشش عضلات نقش بزرگی برای مدیریت آسیب و حفظ کارایی آنها دارد.
هماهنگی
این یکی از آن مهارتهایی است که تکرارش بهترین دوست شما است. در این سن این که دائماً آن را سعی و امتحان کنید، یک موضوع عادی و معمول است. هماهنگی دست و چشم، دویدن، پریدن، گرفتن و بسیاری از چیزهایی که برای ما ساده تلقی می شوند، ممکن است در این سن بسیار دشوار باشند. ورزش و تمرینات خود را در جهت هماهنگی در سطوح مختلف قرار دهید. همچنین مهم است که بر جنبه های مختلف هماهنگی تمرکز کنید و نه فقط تمرکز بر یک کار یا مهارت. این یک تله همیشگی برای مربیان بسکتبال است که ممکن است بیش از حد در شوت زدن، مربیان فوتبال بر گل زدن، مربیان هندبال در گرفتن و … تمرکز کنند.
دلسردی یک موضوع کلیدی است که باید مراقب آن باشید، زیرا شما با طیف وسیعی از سطوح مختلف مهارت مواجه خواهید بود. تعداد زیادی از بچه ها در این سن به طور کامل از ورزش خارج می شوند، زیرا با مهارت های مختلفی مانند گرفتن، پرتاب و شوت زدن بیش از حد توانشان کلنجار می روند.
شما می توانید به بچه ها کمک کنید تا احساسات و نگرش های منفی خود را از بین ببرند و با ارائه دید مثبت و دادن بازخورد مفید و تشویق آنها به ادامه تلاش، مانع نا امیدی آنها شوید. اگر تعدادی بچه دارید که توانمندی چندانی در انجام ماهرانه بعضی از کارهایی که می خواهند انجام دهند ندارند، می توانید شرایط را کمی برای آنها تسهیل کنید. مثلاً در فوتبال آنها را به دروازه نزدیکتر کنید. چیزی را که می توانند خوب انجام دهند دیده و به تدریج این مهارتها را تقویت کنید.