گلو درد کودکان، اقداماتی جهت بهبود

گلودرد یکی از بیماری های شایع دوران کودکی است. معمولاً گلودرد نشان دهنده ی عفونت دستگاه تنفسی است. به این دلیل که یک کودک نمی تواند احساس گلودرد را به خوبی بیان کند باید متوجه دشواری کودک در بلعیدن غذا باشید. گلودرد می تواند به علت التهاب لوزه ها که توسط نوعی میکروب به نام استافیلوکوک به وجود می آید، یا در بیشتر موارد به علت یک ویروس مثل ویروس سرماخوردگی یا آنفلوانزا ایجاد شود.
در مواردی که عفونت در جای دیگری غیر از گلو باشد مثل لارنژیت (التهاب و عفونت حنجره) امکان دارد کودک در گلو هم احساس درد و ناراحتی داشته باشد. همچنین در مواردی که غدد لنفاوی یا بزاقی موجود در گردن کودک ملتهب می شوند (مثل اوریون) باز هم امکان دارد احساس درد و ناراحتی در گلوی کودک وجود داشته باشد.
گلودرد در اغلب موارد جدی نیست اما در صورتی که یک عفونت استرپتوکوکی یا چرکی در حلق وجود داشته باشد باید حتماً با پنی سیلین درمان شود زیرا در صورت عدم درمان ، بعدها امکان دارد عوارضی مثل درگیری کلیه ها و یا تب روماتیسمی داشته باشد. گلو درد استرپتوکوکی نوعی عفونت گلو است که عامل آن باکتری به نام استرپتوکوک گروه A است.
باکتری استرپتوکوک گونه‌های بسیاری دارد، اما این نوع خاص باعث گلو درد چرکی در کودکان می‌شود. گلو درد استرپتوکوکی شایع‌ترین نوع عفونت باکتریایی گلو است و عموماً در کودکان ۵ تا ۱۵ سال دیده می‌شود. چرک گلو در میان کودکان کوچک‌تر و پیش دبستانی شیوع چندانی ندارد.

نخستین اقداماتی که شما می توانید انجام دهید:
۱) اگر کودک از گلودرد شکایت میکند یا در خوردن(بلع) غذا مشکل دارد و اشتهای خود را از دست داده است، گلوی کودک را در نور مناسب معاینه کنید. از کودک بخواهید دهان خود را باز کند و بگوید آآآ… در همین زمان زبان کودک را با دسته یک قاشق تمیز به پایین ببرید و ته حلق کودک را نگاه کنید تا متوجه هر نوع عفونت چرکی یا تورم و قرمزی لوزه ها بشوید.
۲) با کمک نوک انگشتان غدد لنفاوی زیر گردن کودک را معاینه کنید تا متوجه بزرگی احتمالی آنها بشوید.
۳) درجه حرارت بدن کودک را اندازه بگیرید تا از وجود تب مطلع شوید.
۴) در صورت وجود گلودرد و بدحالی عمومی کودک، تا زمان مراجعه به پزشک کودک را به مدرسه نفرستید.
۵) در صورت وجود گلودرد و سایر علائم عفونت مثل تب و بی حالی در کودک به پزشک مراجعه کنید. گلودرد استرپتوکوکی باید برای پیشگیری از بروز عوارض حتماً درمان شود.
پزشک برای تشخیص علت گلودرد، کودک را به دقت معاینه می کند و در صورت تشخیص عفونت استرپتوکوکی از آنتی بیوتیک استفاده می کند. عفونت های ویروسی گلو احتیاج به درمان آنتی بیوتیکی ندارند.

کارهایی ک برای کمک به کودک میتوان انجام داد:
-برای کاهش درد کودک از شربت استامینوفن استفاده کنید.
-استفاده از مایعات خنک ، شدت گلودرد را در کودک کاهش می دهد.
-مقادیر زیادی مایعات به کودک بدهید. در صورتی که کودک به علت گلودرد از خوردن غذا امتناع کند از غذاهای مایع مثل سوپ و آش استفاده کنید.
-در صورت شکایت کودک از درد گوش (با کشیدن گوش در بچه های کوچکتر) گوش را بررسی کنید تا از وجود ترشح و چرک در گوش کودک مطلع شوید.
-مقدار زیادی مایعات خنک به کودک بدهید تا درد گلو کمتر شود.

اقداماتی که پزشک انجام می دهد:
در صورت احتمال وجود یک عفونت باکتریایی در گلو ی کودک، امکان دارد پزشک آنتی بیوتیک تجویز کند اما برای عفونت های ویروسی ( که شایعتر هستند) درمان مشخصی وجود ندارد.
اگر کودک از حملات مکررلوزه ها (تونزیلیت) شکایت دارد و یا بزرگی لوزه سوم( ادنوئید) باعث عفونت های مکرر گوش میانی می شود، ممکن است لازم باشد کودک را به یک متخصص گوش و حلق و بینی ببرید تا در صورت لزوم لوزه ها و ادنوئید را عمل کند. شرایطی که در عمل برداشتن لوزه ها باید در نظر گرفته شوند عبارت اند از:
الف - عمل جراحی معمولاً قبل از ۴ سالگی انجام می شود؛
ب - زمان شروع تونزیلیت و طول مدتی که کودک از حملات مکرر تونزیلیت شاکی بوده مهم است. اغلب پزشکان پیش از تصمیم گیری برای عمل دو سال صبر می کنند؛
ج - در صورتی که حملات تونزیلیت آن قدر در طول سال تکرار می شوند که در تحصیل کودک مشکل ایجاد می کند و یا باعث ایجاد اشکال در تغذیه کودک می شوند، عمل لوزه توصیه می شود.

اقداماتی که شما می توانید برای کمک به کودک انجام دهید:
-اگر کودک تب داشت به او شربت استامینوفن بدهید وکودک را پاشویه کنید و کودک را در یک اتاق گرم نگه دارید.
-به کودک مایعات فراوان بدهید.
-از غذاهای مایع مثل سوپ و آش که فرو دادن آن راحت است استفاده کنید؛
-طبق آخرین تحقیقات غـِرغـِره آب نمک، احتمال انتقال عفونت از حلق به گوش میانی را بیشتر می کند. بنابراین امروزه توصیه می شود که کودک را وادار به غرغره نکنید.

التهاب لوزه ها (تونزیلیت)
تونزیلیت ، التهاب حاد لوزه ها است که اغلب بر اثر یک عفونت ویروسی در کودک به وجود می آید. لوزه ها در انتهای حلق و در خلف زبان قرار گرفته اند و نخستین سد دفاعی بدن در مقابل میکروب ها هستند که میکروب ها را به دام انداخته و نابود می کنند و مانع ورود آنها به دستگاه تنفس می شوند. در طی این روند خود لوزه ها هم امکان دارد عفونت کنند و ملتهب شوند و علائمی مثل گلودرد، تب و تورم غدد لنفاوی گردن را ایجاد کنند.
ادنوئید (لوزه سوم) که در عقب بینی قرار گرفته است نیز تقریباً اغلب در سنین مدرسه و هنگامی که لوزه های بزرگ برای نخستین بار با عفونت مواجه می شوند، دیده می شود. به تدریج که کودک بزرگتر می شود مقاومت کودک در مقابل عفونت بیشتر می شود و لوزه ها کوچکتر می شوند، بنابراین میزان بروز تونزیلیت کاهش می یابد.
تونزیلیت در اغلب موارد بیماری مهمی محسوب نمی شود مگر این که همراه با اوتیت مدیا (یا عفونت گوش میانی ) باشد و یا عامل ایجاد کننده آن استرپتوکوک باشد زیرا همان طور که قبلاً گفته شد عفونت استرپتوکوکی می تواند همراه با عوارضی مثل نفریت (درگیری کلیه ها) یا تب روماتیسمی باشد.
علائم احتمالی:
_ گلودرد گاه می تواند سبب مشکل در بلع شود؛
_ لوزه های قرمز و متورم که ممکن است با لکه های زرد چرک پوشیده شده باشد.
_ درجه حرارت بالای ۳۸ درجه سانتیگراد
_ غدد لنفاوی متورم در گردن، تنفس دهانی
_ خرخر کردن هنگام خواب و صدای تودماغی در صورت بزرگی لوزه ها،
_ بوی بد دهان
استفاده از بخور، خوردن غذاهای ملایم مانند سوپ،شیر و آبمیوه و پرهیز از داروهای آنتی بیوتیک در کودکان می‌تواند درمان کننده گلودردهای ویروسی باشد.اگر گلودرد همراه با عفونت چرکی باشد و در کنار آن تب، تهوع و دل‌درد وجود داشته باشد باید حتماً به پزشک مراجعه کرد.