تست سلامت روان کودکان، آزمایش اجباری مدارس خارج
وقتی صحبت از کودکان و داروهای روانپزشکی به میان میآید، همه برنده هستند، به غیر از خود کودک
براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، ایالات متحده، یکی از افسرده ترین کشورهای جهان است؛ یکی از هر پنج بزرگسال، سالانه در معرض انواع بیماری روان است. در حالیکه بعضی از میلیون ها نفر که این شرایط در آن ها تشخیص داده میشوند برای مقابله با مشکلات خود به درمان میپردازند و در اکثریت قریب به اتفاق، داروهای ضد افسردگی و سایر داروهای روانپزشکی در اختیارشان قرار میگیرد.
متأسفانه، در این شبکه داروهای شیمیایی، بیشتر و بیشتر کودکان درگیر میشوند. CCHR، سازمان نظارت بین المللی بهداشت روان، هشدار میدهد که در حال حاضر بیش از ۷ میلیون کودک زیر ۱۷ سال از برخی از انواع داروهای روانپزشکی از جمله بیش از ۲ میلیون نفر از داروهای ضد افسردگی، ۱.۲ میلیون نفر از داروهای ضد بیماری روانی و ۱.۴ میلیون نفر از داروهای ضد اضطراب استفاده میکنند.
اگر برنامه های جدیدی که در واشنگتن اجرا میشود، ملی شوند، این تعداد مطمئنا رشد نجومی خواهند داشت. چندین مدرسه در ناحیه کانتی در این ایالت به زودی آزمایش های اجباری برای تعیین عوامل خطر ابتلا به سلامت روان و مواد مخدر در دانش آموزان کلاس هفتم برگزار خواهند کرد. و این امر، یک دسته کامل از بیماران را برای Big Pharma به منظور فروش داروهای روانپزشکی فراهم خواهد کرد.
فرصتی دیگر برای Big Pharma به منظور کسب سود کلان از بچه های کوچک
براساس گزارش خبرنگار Bellevue، بر اساس تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان بیمارستان کودکان سیاتل و دانشگاه واشنگتن، دستگاهی به نام Check Yourself Tool، برای اجرای برنامه ای به نام Intervention and Referral to Services (SBIRT) برنامه ریزی شده است.
SBIRT یک بررسی کننده تعاملی مبتنی بر وب است که اطلاعات را از کودک به دست میآورد و سپس بازخورد فوری شخصی سازی شده ای در مورد رفتارهای سلامت روان را ارائه میدهد. این تست بیش از ۱۰ دقیقه از وقت دانش آموزان را برای تکمیل نمیگیرد و چهار نکته را شامل می شود:
قدرت (اهداف، روابط حمایتی و وابستگی به مدرسه)؛ مصرف مواد (استفاده در سال گذشته و میزان مصرف)؛ سلامت روان (اضطراب، علائم PTSD و افکار خودکشی)؛ و ایمنی (آزار و اذیت، احساس امنیت در مدرسه و و در خانه).
سپس، بر اساس نتایج نظرسنجی های فردی، بچه ها به سه سطح تقسیم میشوند:
کودکان درجه ۱ که در معرض خطر کمی قرار دارند و نیازی به خدمات اضافی نخواهند داشت.
کودکان درجه ۲ که نیاز به مداخله دارند و به یک مشاور یا برخی از سرویس های بهبود دهنده مرتبط با مدرسه متصل می شوند؛ و
کودکان درجه ۳ که نیاز زیادی به مداخله فوری دارند و به خدمات مشاوره ی YES ارجاع داده خواهند شد. دانش آموزانی که در معرض خطر بسیار بالایی قرار دارند، در همان روز یا روز بعد ارزیابی میشوند. این کودکان توسط پزشکان متخصص بررسی میشوند که کاملا اطمینان حاصل شود که آنها فورا باید تحت درمان نوع خاصی از داروهای شیمیایی قرار گیرند.
هدف اعلام شده از این برنامه این است که بچه هایی که در مراحل ابتدایی افسردگی قرار دارند یا مستعد آن هستند، سریعتر درمان شوند. اگر این برنامه به ریشه یابی مشکلات این کودکان کمک کند و با آنها کار کند تا آنها را از بین ببرند، این برنامه به یک برنامه عالی تبدیل میشود. با این حال واقعیت این است که اکثر این بچه ها به راحتی در معرض مصرف داروهای شیمیایی قرار میگیرند. داروهایی که به طور قابل توجهی با رفتارهای خطرناک ارتباط دارند، از جمله تعداد زیادی از تیراندازی های مدرسه ای که ایالات متحده در سال های اخیر تجربه کرده است.
یک شکست، شکستی برای کودکان مشمول طرح سلامت روان
مارتا روزنبرگ، که برای خدمات رسانه ای Transcend مینویسد، هشدار داد که وقتی صحبت از کودکان و داروهای روانپزشکی به میان میآید، همه برنده هستند، به غیر از خود کودک:
هر کس، که کودکان را در معرض مصرف داروهای گران قیمت روانپزشکی قرار میدهد در بازی روانپزشکی کودکان برنده میشود، به جز خود کودک: فارما، وال استریت، پزشکان، بیمه کنندگان، مدیران داروخانه ها و موسسات روانپزشکی و روانکاری فارما. محققان، مراکز پزشکی، سازمان های تحقیقاتی بالینی و مجلات پزشکی نیز از طریق کمک های مالی داروهای تجویزی سود میبرند. تنها بازندگان در روانشناسی کودکان، خود کودکان هستند که محکوم به مصرف داروهای گران قیمت و خطرناکند. آنها از شانس رشد طبیعی محروم میشوند و به شیوه ای که احتمال پیدایش مشکل برایشان فراهم میشود، رشد میکنند.
مشکل اصلی این است: برچسب گذاری این بچه ها و قرار دادن آنها در نوار نقاله داروهای شیمیایی در سنین پایین به این معنی است که آنها هرگز کمکی که واقعا نیاز دارند را نمگیرند و احتمالا باید با حجم زیادی از داروها، برای مقابله با همه علائم اضافی و عوارض جانبی ناشی از خود این درمان ها سرکنند. این بچه ها ممکن است یک روز از مدرسه فارغ التحصیل شوند اما احتمالا هرگز به لحاظ ذهنی به حالت اول برنمیگردند و نمیتوانند داروهای خود را حذف کنند.
منبع:
ورد نگار
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼