نحوه برخورد با کودک غرغرو، روش درست چیست؟

در برخی موارد غر زدن در کودکان تمامی ندارد و گاهاً برای رسیدن به خواسته خود شروع به گریه می کنند. قصد ما در این مقاله این است که چگونه والدین می توانند در زمان غر زدن کودک او را کنترل کنند. در برخی موارد کودکان به دلیل هر مخالفتی در مقابل خواسته هایشان شروع به اشک ریختن می کنند ، ممکن است والدین روش مهربانی را پیشه کنند تا پایانی برای نق زدن های کودک باشد. برخی موارد هم والدین با قهر کردن با کودک سعی می کنند این مشکل را برطرف کنند در حالی که پیش گرفتن هر دوی این راه ها می‌تواند مشکل رفتاری کودک شما را به کلاف بی‌سر و تهی تبدیل کند که بازکردنش کار هر کسی نمی باشد.

برخی کودکان هر خواسته ای را با غر زدن و جیغ زدن بیان می کنند از درخواست خوراکی مورد علاقه شان گرفته تا تماشای برنامه تلویزیونی مورد علاقه ، همه را با جیغ‌های ممتد طلب می‌کنند و تا زمانی که به خواسته خود نرسد، این موضوع را ادامه می‌دهند.
قبل از اینکه کودک را متهم به دلیل رفتارهای نامناسبش بکنید بد نیست نگاهی به رفتارهای خودتان بیندازید؛ هیچ کودکی از بدو تولد اینگونه نیست و ممکن است اشتباهات رفتاری والدین آنها را غرغرو کرده باشد. فراموش نکنید که محیط اطراف کودک بر کوچک‌ترین رفتار‌ها و عادات کودک تأثیرگذار است و هر رفتار یا واکنش کوچکی از طرف والدین می‌تواند باعث شکل گیری رفتارهایی در کودک بشود که تغییر آنها در آینده کار آسانی نخواهد بود.
ممکن است شما در برهه ای از زمان که حوصله بیشتری داشته اید به خواسته‌های کودک گوش داده اید ولی در حال حاضر حوصله گوش دادن به نق زدن های کودک را ندارید. در برخی موارد رفتار های یک کودک غرغرو بر رفتارهای سایر کودکان هم اثر می گذارد ، این شیوه الگوبرداری است که کودک به کار می گیرد زمانی که می بیند کودک دیگر با این روش به خواسته اش می رسد.
کافی است والدین در چنین شرایطی با دیدن گریه و شیون کودک خود به خواسته او تن داده باشند تا برای مدت‌ها از سلاح فریاد و جیغ برای رسیدن به خواسته‌هایش استفاده کند.

والدین با دیدن غر غر کودک تسلیم می شوند.
مسلماً هیچ فردی حوصله شنیدن غرغر کردن کودک و داد و بیداد کودکان را ندارد لذا دربرابر اولین جیغ کودک تسلیم میشوند و آرامش‌شان را به‌خاطر چند خواسته کوچک به خطر نیندازند.

والدین باید در مورد مواضع خود شفاف باشند
در زمانی که حال والدین و کودک هر دو خوب است با آرامش قوانین را برایش توضیح بدهید که از این به بعد قوانین جدیدی در خانه وجود دارد و کودک با غر غر کردن قادر نخواهد بود به خواسته‌هایش یا اسباب‌بازی دلخواهش برسد و اگر واقعا اسباب‌بازی می‌خواهد باید رفتار خوبی داشته باشد. بهتر است والدین با هوش و درایت خودشان هر رفتاری را که می‌خواهند در کودک شکل دهند و گاهی برای کودک شرط‌هایی بگذارند که به او در رسیدن به خواسته‌اش از راه منطقی کمک کند.
می‌توانید اسباب‌بازی مورد علاقه کودک را مانند پاداش در قبال انجام رفتار‌های مناسب برای کودک در نظر بگیرید و به کودک بگویید، در صورتی که تلاش کنی ۵ شب پشت‌سرهم هر شب مسواک بزنی یک ستاره می گیری و بعد از سه ستاره ما به مغازه می‌رویم و اسباب‌بازی را که دوست داری برایت می‌خریم. اگر کودک شما خیلی کم‌طاقت است، تعداد ستاره‌ها را کم کنید.

والدین باید بر موضع خود مستحکم باشند
در برخی مواقع اگر والدین در برابر خواسته‌های غیرمنطقی کودک خود ایستادگی کنند و با جیغ زدن آن‌ها را برآورده نکنند، ممکن است احساس کنند اوضاع خیلی خوب پیش نمی‌رود. کودک آنقدر فریاد می‌زند که پدر طاقتش را از دست می‌دهد و تسلیم فرمان او می‌شود. والدین باید صبور باشند؛ زمانی‌که به بازار می‌روید قاعدتاً کودک سعی می کند با گریه‌های بیشتر شما را مجبور به اطاعت از خودش کند.. نگران نگاه‌ها و افکار اطرافیان نباشید، چون چیزی که در واقع باید برای شما مهم باشد اهمیت دارد شیوه صحیح تربیت کودکتان است.
در این شرایط کودک فکر می‌کند اگر بلندتر گریه کند، حتما شما به حرفش گوش می‌دهید، اما بدون خشونت و با رفتار درست باید نشان دهید این روش کارایی ندارد. اگر اجسام را پرت می‌کند او را مهار فیزیکی کرده یا محیط را ترک کنید.این رفتارهای کودک صرفاً برای رسیدن به خواسته‌اش می باشد. با دیدن این رفتار‌های کودک باید راه را درست بروید. گاهی کودک با اینکه قوانین را می داند سعی می‌کند شما را در باره جدیت شما امتحان کند در این شرایط نوبت شماست تا با بی‌توجهی و بدون توضیح اضافه به کودک بفهمانید که در مواضع خود جدی می باشید.

با گریه های ممتد کودک چه بکنیم؟
برخی مواقع والدین تصمیم می گیرند به دلیل بی حوصلگی خودشان هر بار با فریاد های بلند به استقبال کودک بروند و یا کودک را به محروم شدن از برخی امکانات تهدید کنند.
در شرایطی که کودک خیلی گریه می کند گوش هایتان را بگیرید.
بهتر است اگر صورت کودک از گریه خیس شده است ، صورت کودک را پاک کنید یا خودتان را به نشنیدن بزنید و به این رفتارهای کودک هیچ واکنش مثبت و حتی منفی نشان ندهید تا اندازه زیادی برای حل مشکل جلو رفته اید. در این شرایط حتی واکنش‌های منفی مثل اخم کردن، سرزنش و حتی کتک زدن کودک انگیزه ایی می شود برای تقویت این رفتار در کودک ، پس بی‌تفاوتی و نادیده گرفتن را جایگزین هر واکنشی کنید.
میزان گریه کودک‌تان بستگی به این دارد که چقدر به این شیوه عادت کرده باشد. اگر در میان راه از ادامه مسیر منصرف شوید باید خود را برای شنیدن صداهای بلندتر او آماده کنید، چون به او آموزش داده‌اید تا با سطح گریه بالاتر به خواسته‌اش برسد. کنار آمدن با کودکان سخت دشوارتر است. والدین باید با آگاهی از اخلاق فرزندشان صبوری بیشتری در درمان داشته باشند.
نکته مهم :
ممکن است کودک به تازگی به هر بهانه‌ای شروع به گریه کند که این موضوع بدون پیش زمینه قبلی عادی نیست و می تواند نشانه افسردگی در کودک باشد که در این صورت بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

راه های مؤثر برای درمان غرغرهای کودک
در زمان خرید کودک را همراه خود نبرید
اگر می‌خواهید با کودک به یکی از مراکز خرید شلوغ بروید، بدانید که مسلمأ کودک‌ طاقت نخواهد آورد و بعد از مدتی خسته و بدخلق می‌شود و شروع به غر زدن می کند.
احتیاجی نیست کودک همه جا همراه شما باشد
اگر می‌خواهید به مهمانی بزرگسالان بروید و می‌دانید این اتفاق برای فرزندتان جذابیتی ندارد، در صورت امکان کودک‌تان را نزد کسی که با او احساس راحتی دارد، بگذارید.
هرگز به کودک خود باج ندهید
با پذیرفتن خواسته فرزندتان در زمانی که غر می‌زند، به رفتارش مشروعیت ندهید و با این اشتباه رایج زمینه را برای گریه‌ها و غرولندهای بعدی فراهم نکنید.
همکلام باشید
برای گذاشتن بهترین تاثیر روی فرزندتان، باید با همسرتان همکلام شوید. هر کدام از شما نباید شیوه تربیتی جداگانه‌ای داشته باشد و در مقابل کودک دیگری را رد کند.
به کودک آموزش دهید
به فرزندتان تفاوت میان رفتار خوب و بد را آموزش دهید. اگر در این کار موفق باشید، او به جای تاثیر گرفتن از بچه‌های دیگر، برای اصلاح‌شان تلاش می‌کند.
نادیده گرفتن کودک در زمان غر غر کردن را فراموش نکنید.
فرزند شما با فریاد‌هایش می‌خواهد جلب توجه کند. اما شما می‌توانید با نادیده گرفتن این صدا‌ها و اشک‌ها، راهکار «خاموشی» را به کار ببندید و به حذف این عادت کمک کنید.
با بچه‌های دیگر نمی‌سازد
درست است که پدر و مادر او مشکلی با تحمل کردن کودک نق‌نقوی‌شان ندارند. اما هر روز که می‌گذرد، این رفتار ستاره را از بچه‌های دیگر دورتر می‌کند. کافی است در بازی ببازد یا چیزی مطابق میلش نباشد تا با گریه مادرش را صدا کند.
درگیر دعوای‌شان نشوید
یادتان نرود شما نباید عنصر سوم دعواهای دو کودک باشید. چالش‌های ارتباطی بچه‌ها مگر در موارد خاص تن‌ها باید توسط خودشان حل شود و دخالت‌های شما تن‌ها می‌تواند مشکل را بیشتر کند. وقتی فرزندان‌تان با یکدیگر دعوا می‌کنند، خودتان را درگیر نکنید و از در سرزنش یکی یا طرفداری از دیگری وارد نشوید. به آنان توضیح دهید مشکلی با اینکه یکدیگر را دوست ندارند، ندارید، اما توقع دارید به یکدیگر احترام بگذارند. هنگام دعوا هر دوی آنان را بسته به سن‌شان، اما به شیوه مشابه تنبیه کنید. شما با تنبیه فرزند مظلوم خود این پیغام را به او بدهید که باید از حقش به شیوه‌ای مطلوب دفاع کند. در مواقع خاص که یکی از فرزندان‌تان سعی کرده از حقش دفاع کند، اما موفق نشده و نزد شما آمده از او حمایت کنید.