اختلالات یادگیری در کودکان، چرا در دیکته مشکل دارند؟

اختلالات یادگیری در زمان مدرسه رفتن کودکان آشکار می شود و قبل از آن خانواده ها نمی توانند اختلال فرزندانشان را تشخیص دهند.

اختلالات یادگیری در زمان مدرسه رفتن کودکان آشکار می شود و قبل از آن خانواده ها نمی توانند اختلال فرزندانشان را تشخیص دهند. این کودکان فقط در پیشرفت تحصیلی و آموزشی (مانند خواندن، درک مطالب، یادگیری ریاضی) با همکلاسی هایشان تفاوت دارند و از لحاظ هوش و حواس پنج گانه تفاوتی بین آنها و دیگر کودکان دیده نمی شود.

چون این کودکان نمی توانند خود را با کلاس هماهنگ کنند بنابراین مورد تحقیر و سرزنش قرار می گیرند و این موضوع باعث کاهش اعتماد به نفس آنها می شود و حتی ممکن است ترک تحصیل کنند.

علاوه بر عدم پیشرفت تحصیلی آنها دچار اضطراب و افسردگی می شوند و همواره احساس شکست می کنند و ممکن است به سمت اعتیاد و بزه کاری کشیده شوند.

در اینجا مشکلاتی را بیان می کنیم که باعث کاهش نمره در دیکته نویسی دانش آموزان می گردد:

ضعف در حافظه شنیداری

دانش آموزی با این نوع مشکل نمی تواند یک جمله کوتاه را به خاطر بسپارد بنابراین هنگام دیکته نوشتن کلمه ای را جا می اندازد. مثلاً وقتی معلم می گوید: مادر در سبد سیب دارد، کودک ممکن است بنویسد: مادر سیب دارد.

ضعف در حساسیت شنوایی

این کودکان می شنوند اما نمی توانند واج ها را تشخیص دهند. مثلاً به جای باران می نویسد بادام. در واقع حساسیت شنوایی ندارند.

ضعف در حافظۀ دیداری

این دانش آموزان صدای کلمه را درست تشخیص می دهند اما در به کارگیری حروف دچار ضعف دیداری هستند. مثلاً به جای کلمۀ قورباغه، می نویسند قورباقه. یا کلمۀ بهار را به شکل بحار می نویسند.

ضعف در حافظه توالی دیداری

دانش آموز ممکن است حروف کلمه ای را پس و پیش بنویسد. مثلاً معلم می گوید: پدر در باران با چتر آمد، دانش آموز می نویسد: پدر در باران با چرت آمد. یا معلم می گوید: آن دختر آرد دارد، کودک می نویسد: آن دختر آدر دارد.

قرینه نویسی

این مشکل بیشتر مخصوص دانش آموزان اول ابتدایی می باشد. و به این معنی است که دانش آموز ترتیب و ترکیب حروف را بلد است ولی به جای از راست نوشتن، از چپ شروع به نوشتن می کند. مانند اینکه کتاب را روبه روی آینه گذاشته است و از روی آن می نویسد.

وارونه نویسی

علاوه بر مشکل بالا (قرینه نویسی)، دانش آموز برعکس هم می نویسد. به عبارت دیگر مانند اینکه کتاب را سروته گرفته و جلوی آینه از روی آن می نویسد.

عدم دقت و توجه

این دانش آموز به قسمت های جزئی کلمه دقت نمی کند. مثلاً نقطه کم می گذارد یا سرکش نمی گذارد. مثلاً به جای کلمۀ تشخیص می نویسد تشحیص، یا به جای کلمۀ گرگ می نویسد گرک.

نارسا نویسی

دیکته و نوشتن این دانش آموزان را به سختی می توان خواند. در واقع دانش آموز لغت را کاملاً درست می نویسد، اما زاویۀ حروف و شکل لغت درهم نوشته شده است. در واقع نوشتن این دانش آموزان را نمی توان به راحتی خواند.

اگر دانش آموزی فقط در درس املا نمره کم می گیرد، و در بقیۀ درس ها موفق است، حتماً یکی از اختلالات گفته شده در بالا را دارد.

بهتر است این گونه دانش آموزان مورد تنبیه و سرزنش و تهدید قرار نگیرند. و والدین به املای آنها توجه کنند تا متوجه شوند که کودکشان کدام نوع اختلال ذکر شده را دارد.

بعد از تشخیص تمرین های اصلاحی و درمانی را انجام دهند تا بتوانند مشکل کودکشان را برطرف کنند و از کاهش اعتماد به نفس او جلوگیری نمایند.

این نوع اختلالات به راحتی با تمرین های مکرر قابل حل است و در صورتی که این مشکل برطرف نشد حتماً ادامۀ درمان را زیر نظر متخصص انجام دهید.

همچنین برای جلوگیری از این مشکل بهتر است قبل از ورود کودکان به پیش دبستانی بازی هایی برای آنها در نظر گرفته شود تا مهارت های آنان رشد پیدا کند و از به وجود آمدن اختلالات یادگیری جلوگیری شود.

منبع: کودک آنلاین