بالا بردن اعتماد به نفس در کودک، چگونه کمکش کنیم؟

چطور می توانم به فرزندم کمک کنم تا او تصویر ذهنی خوب و اعتماد به نفسی بالا داشته باشد ؟
معمولا والدین نگران مسایل مختلفی هستند و از خودشان می پرسند آیا برای درست تربیت کردن فرزندشان باید مدام قوانین خانه شان را به او گوشزد کنند و یا این که گاهی تسلیم خواسته ی فرزندانشان شوند.
علاوه بر این مسایل ، آنها باید به یک نکته ی اساسی توجه کنند ؛ آنها باید با فرزندشان صحبت کنند تا او احساس کند که والدینش به او توجه کافی دارند.
کودکی که از محبت والدینش سیراب باشد ، تصویر خوبی از خود در ذهنش دارد. ولی اگر کودک از محبت والدینش محروم باشد ، نمیتواند تصویر درستی از خودش داشته باشد.
والدین گاهی با این موضوع مشکل دارند و نمیتوانند به فرزندشان بگویند که او موجود با ارزشی است ، تا او هم قدر خودش را بداند. کودک دوست دارد مدام از زبان والدینش بشنود که آنها او را همان طور که هست دوست دارند.
او دوست دارد پدر و مادرش او را با همه ی خوبی ها و بدی ها و ضعف ها و قوت هایش دوست داشته باشند. پدر و مادر باید فرزندشان را تشویق کنند که احساس خوبی درباره ی خودش داشته باشد.
منظور من از بیان این مطالب این نیست که وقتی کودک بدرفتاری می کند ، والدین او را تایید کنند. والدین نباید به فرزندشان آزادی بیش از حد بدهند . آنها باید به کودک بگویند که چه انتظاراتی از او دارند .
با این کار آنها به کودک می گویند که به او رفتار او و کردارش توجه دارند. ولی بین نپذیرفتن رفتارهای بد کودک و این که ما خود را قبول نداشته باشیم و نپذیریم تفاوت زیادی وجود دارد.
بعضی از پدر و مادرها نمیتوانند فرزند خودشان را باور و قبول داشته باشند. شاید آنها انتظارات زیادی از فرزندشان دارند و احساس می کنند ممکن است هر لحظه او در زندگی اش شکست بخورد.
شاید آنها خودشان در دوران کودکی این گونه بوده اند و به همین دلیل با فرزندشان نیز چنین رفتاری دارند . بعضی از والدین بین فرزندانشان تبعیض قایل می شوند و حتی به یکی از فرزندانشان می گویند که ای کاش او مثل خواهر یا برادرش بود و یا مثل او در درس هایش قوی بود.
والدین نباید فرزندانشان را با هم مقایسه کنند ، چون این کار باعث تحقیر شدن کودک می شود و کودک احساس بدی نسبت به خودش پیدا می کند . این کار همچنین باعث می شود که کودک از خواهر یا برادرش فاصله بگیرد و از او دلخور شود.
برای این که به اهمیت این موضوع پی ببرید ، دوران کودکی خودتان را به خاطر بیاورید. اگر والدین شما از شما تعریف می کردند و شما را فردی دوست داشتنی و با ارزش می دانستند ، شما در دوران بزرگسالی خودتان نیز احساس خوبی از خودتان داشتید و اگر نه ، ممکن بود تصویر ذهنی بدی از تصور می کردید.
کودک انتظار دارد که شما او را به خاطر تلاش و پشتکارش تشویق کنید. اگر احساس می کنید که هیچ وقت از فرزندتان راضی نیستید ، در انتظارات خودتان تجدید نظر کنید.
شاید بیش از حد از کودک انتظار دارید. اگر انتظارات واقع بینانه تری از کودک داشته باشید ، میتوانید او را همان طور که هست دوست داشته باشید و از او تعریف و تمجید کنید.
گاهی می بینید که فرزندتان خجالتی است و احساس می کنید بچه های خجالتی تصویر ذهنی خوبی از خودشان ندارند ولی این طور نیست. بسیاری از بچه ها خجالتی و درون گرا مثل بچه های اجتماعی و خون گرم ، به توانایی های خودشان اعتماد دارند.
اگر فرزندتان خجالتی است ، به او بگویید که او را مثل سایر اعضای خانواده دوست دارید و هر کاری از دستتان برآید برای او انجام می دهید. در این صورت او تصویر ذهنی خوبی از خودش خواهد داشت ، کودکی که اعتماد به نفس کمی دارد ، دارای مشخصات زیر است :
۱ . او به جای این که بگوید ناراحت است و احساس خوبی نسبت به خودش ندارد ، با دوستانش دعوا میکند.
2 . با خواهر یا برادرش رقابت و بدرفتاری می کند.
۳ . و در مدرسه خوب درس نمی خواند.
اگر احساس می کنید کودکتان از این مشکلات رنج می برد ، با مشاوران مدرسه صحبت کنید و از آنها کمک بگیرید . بهتر است در دوران کودکی این مشکل فرزندتان حل شود تا این که در دوران بزرگسالی.