علائم اوتیسم در کودکان، رشد کودک غیر نرمال

یکی از نگرانی های اکثر والدین این است که مبادا فرزند آنها اوتیسم یا اختلال ASD داشته باشد. البته این نگرانی به آن سبب است که تعداد کودکان مبتلا به ASD رو به افزایش است. در سال ۲۰۱۴ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری در آمریکا گزارش داد که از هر ۶۸ کودک یک نفر آنها دچار اوتیسم است. در سال ۲۰۰۰ شیوع آن یک نفر از ۱۵۰ نفر بود.
متخصصان معتقدند این آمار رو به رشد بازتاب کننده شناخت بهتر این بیماری و تغییراتی است که در معیارهای تشخیص این بیماری رخ داده است. این عوامل سبب شده است این بیماری آسانتر از گذشته تشخیص داده شود. حتی اگر این بیماری اینقدرها هم شایع نبود، باز هم رویارویی با چالش هایی که یک کودک مبتلا به اوتیسم با آن مواجه می شود، بسیار سخت و نگران کننده است.
اگر نگران هستید که کودک شما علائم اوتیسم دارد یا می خواهید مطمئن شوید که در آینده این علائم را نخواهد داشت، بهتر است با علائم اولیه اوتیسم آشنا شوید.
باید بدانید اگر کودک شما به طور نرمال در حال رشد و بزرگ شدن است، مشاهده تنها یک علامت یا رفتار که مربوط به اوتیسم باشد لزوما به این معنا نیست که کودک شما مبتلا به اوتیسم است. باید به روند رشد او توجه کنید و ببینید آیا فرآیند رشد که از سن او انتظار می رود به درستی اتفاق می افتد یا خیر.

علائم اوتیسم در نوزادان و کودکان
چیز ناراحت کننده ای که در خصوص بیماری اوتیسم وجود دارد این است که اغلب تا سن ۳ سالگی قابل تشخیص نیست. این یعنی مداخلات درمانی مفید و زودهنگام که می تواند دریافت کند را دریافت نخواهد کرد. با این حال بسیاری از کارشناسان معتقدند کودکان مبتلا به اوتیسم علائم اولیه اوتیسم را قبل از تولد ۳ سالگی از خود نشان می دهند. علائم اوتیسم در کودکان عبارتند از:
در ۶ ماهگی لبخند نمی زنند
در ۱۲ ماهگی حرف نمی زنند، اشاره نمی کنند یا از دیگر حرکات بدن استفاده نمی کنند
در ۱۶ ماهگی نمی توانند تک واژه ها را ادا کنند
در ۲۴ ماهگی نمی توانند کلمات دو بخشی را ادا کنند
سیر نزولی در رشد، عدم توانایی زبانی یا مهارت های اجتماعی
اجتناب از تماس فیزیکی و در آغوش گرفته شدن توسط والدین
اجتناب از تماس چشمی با دیگران
متوجه آمد و رفت افراد نمی شوند
باید بدانید برخی علائم و نشانه های اوتیسم ممکن است با دیگر شرایط و بیماری ها همپوشانی داشته باشد. برای مثال اجتناب از در آغوش کشیده شدن ممکن است از علائم ریفلاکس معده باشد نه اوتیسم. کودکانی که دچار رفلاکس می شوند علائم دیگری چون نق زدن و پرتاب آب دهان را نیز ممکن است داشته باشند.

به غریزه خود اعتماد کنید
اگر به هر دلیلی احساس کردید کودک شما علائم اولیه اوتیسم را دارد (چه هر یک از علائم گفته شده در بالا را داشته باشد یا فقط خودتان احساس کنید یک مشکلی وجود دارد)، با پزشک متخصص اطفال در خصوص آن صحبت کنید. بدترین چیز این است که وقتی والدین در خصوص فرآیند رشد کودک خود دچار نگرانی شده اند، به آنها گفته شود نگران نباش یا صبر کن خوب می شود.
کارشناسان معتقدند بهتر است والدین به غریزه خود اعتماد کنند و اگر فکر می کنند رشد کودک نرمال نیست، با پزشک در میان بگذارند. پیشنهاد می شود هر زمان احساس نگرانی کردید، ۴ مرحله زیر را انجام دهید:
۱- ابتدا لیستی از مراحل و علائم رشد که باید کودک شما پشت سر می گذاشته اما چنین نشده را تهیه کرده و به پزشک نشان دهید. آنچه دیده (یا ندیده اید) را به طور خاص بیان کنید. برای مثال: وقتی کودکم را صدا می زنم جواب نمی دهد.
۲- نگرانی های خاص خود را واضح بیان کنید. از پزشک بخواهید شما را به یک متخصص اطفال معرفی کند.
۳- پس از آنکه کودک شما معاینه شد، سوالاتی در خصوص اینکه نتیجه چه خواهد شد، معنی آن چیست و چطور نتیجه آماده می شود بپرسید.
۴- اگر نتیجه معاینه نشان داد فرزند شما در معرض ریسک اوتیسم است، توصیه های زیر را دنبال کنید: ممکن است باور و قبول آن سخت باشد اما اجازه ندهید احساسات شما مانع از آن شود که بتوانید تا حد امکان کمک کنید. درمان زودهنگام می تواند تفاوت های بزرگی در کیفیت پاسخ دهی کودک به روند درمان ایجاد کند.