اختلال بیش فعالی کودکان، نشانه هایی جهت تشخیص

آیا کودک شما اختلال کم توجهی، پرتحرکی که به آن ADHD هم گفته می شود دارد؟ گفتنش راحت نیست چون کودکان نوپا به طور کلی در توجه کردن مشکل دارند. برای این کار یک چک لیستی برای تشخیص علائم ADHD در کودکان نوپا را در اختیار شما می گذاریم تا مراقب آن باشید.
اما ADHD چیزی فراتر از رفتارهای معمولی و حتی بیش فعالی در یک کودک است. طبق گفته موسسه ملی سلامت، این اختلال با افزایش سن در نوجوانی و حتی بزرگسالی بیشتر نیز می شود. به همین دلیل تشخیص نشانه های بیماری در سنین کودکی اهمیت دارد.

آیا این ADHD است؟
طبق نظر کلینیک مایو در سنین کودکی از ۲ تا ۳ سالگی علائم بیش فعالی خود را نشان می دهد.
طبق گفته موسسه ملی سلامت، سه نشانه اصلی برای بچه های بالای سه سال وجود دارد:
-بی توجهی
-بیش فعالی
-هوس گرایی
این رفتارها حتی در کودکانی که بیش فعالی ندارند نیز اتفاق می افتد. این بیماری در بچه شما تشخیص داده نمی شود مگر اینکه علائم برای بیش از ۶ ماه ادامه داشته باشد و بر روی توانایی های او برای شرکت در فعالیت های مناسب سنش تاثیر بگذارد. مراقبت خوب زمانی لازم است که بیماری تا قبل از ۵ سالگی تشخیص داده شود. به خصوص اگر زمانی که مصرف دارو نیاز باشد. این اختلال در سنین کودکی توسط روانشناس کودک یا یک متخصص اطفال در زمینه رفتار و رشد، به خوبی تشخیص داده می شود.

نقص توجه و تمرکز
رفتارهایی وجود دارد که می تواند نشان دهد کودک شما مشکلاتی در توجه کردن دارد که یک نشانه کلیدی از بیماری بیش فعالی است.
در بچه مدرسه ای ها این نشانه ها شامل:
-ناتوانی در تمرکز کردن بر روی یک فعالیت
-داشتن مشکل در تکمیل کارها قبل اینکه خسته شوند
-داشتن مشکل در گوش دادن به دلیل حواس پرتی
-داشتن مشکل در دنبال کردن دستورالعمل ها و پردازش اطلاعات
اگرچه، این رفتارها می تواند در یک کودک نوپا نرمال هم باشد.

بی قراری و وول خوردن
در گذشته به بیش فعالی اختلال کم توجهی گفته می شد. طبق گزارش های کلینیک مایو الان ترجیح داده می شود به آن بیش فعالی گفته شود چون این اختلال اغلب شامل مفاهیم بیش فعالی و هوس گرایی می شود. به خصوص این موضوع زمانی صحت دارد که این بیماری در سنین قبل از مدرسه تشخیص داده شود.
نشانه های بیش فعالی که نشان می دهد کودک شما اختلال کم توجهی یا کمبود توجه دارد شامل:
-بیش از حد بی قراری کردن و در جای خود تکان خوردن
-ناتوانی در نشستن سرجای خود برای انجام فعالیت های آرامی مثل غذا خوردن و خواندن کتاب برای آنان
-بیش از حد حرف زدن و سر و صدا کردن
-نیمه کاره رها کردن بازی با یک اسباب بازی و رفتن به سراغ یک اسباب بازی دیگر یا دائما در جنبش بودن

کودک هوس گرا
دیگر نشانه اختلال کم توجهی هوس گرایی است(کاری را از روی میل و هوس انجام دادن بدون فکر کردن به عواقب آن). نشانه هایی که کودک شما رفتارهای هوس گرایانه دارد شامل:
-نشان دادن بی صبری و کم تحملی در برابر دیگران
-عدم پذیرش نوبتش وقتی با بچه های دیگر بازی می کند
-پریدن وسط حرف دیگران
-زدن حرف هایی در زمان نامناسب
-داشتن مشکل در کنترل احساساتشان
-مستعد طغیان کردن و عصبانی شدن
-بدون اجازه و سر خود وارد بازی های دیگران شدن بدون اینکه حتی از او بخواهند
دوباره می گوییم این رفتارها می تواند در کودکان نوپا نرمال باشد. فقط اگر دیدید در مقایسه با بچه های هم سنشان خیلی شدید واکنش نشان می دهند باید نگران شوید.

هر زمان که لازم بود از پزشک سوال بپرسید
آیا سوالات پزشکی دارید؟ با یک پزشک متخصص دارای مدرک معتبر در این زمینه تماس بگیرید یا ارتباط آنلاین برقرار کنید. معمولا متخصصان اطفال و دیگر متخصصان ۲۴ ساعته در دسترس هستند.

علائم و نشانه های بیشتر
موسسه کندی کریجر دلایل هشدار دهنده ی دیگری را در مورد اختلال کم توجهی در کودکان نوپا بین ۳ تا ۴ ساله شناسایی کرده است. این موسسه بیان کرده است بچه های این گروه سنی ممکن است از دویدن بسیار سریع آسیب ببینند و یا اینکه به دستورالعمل زیر عمل نکنند.

علائم بیشتری از اختلال کم توجهی
-رفتارهای خشونت آمیز هنگام بازی
-محتاط نبودن در ارتباط با دیگران
-داشتن رفتارهای خاص بیش از حد
-خود یا دیگران را در معرض خطر قرار دادن به خاطر نترس بودنشان
-ناتوانی در بالا نگه داشتن یک پا تا سن ۴ سالگی

درست تشخیص دهید
گاهی اوقات ممکن است به اشتباه، تشخیص ADHD برای کودک داده شود چون بیشتر کودکان نوپا علائم بیش فعالی زیر را در زمان های مختلف از خود نشان خواهند داد :
-عدم تمرکز
-انرژی بیش از حد
-هوس گرایی
برای والدین و حتی برای معلم ها آسان است که به دلایل دیگر، رفتارهای کودک را با بیش فعالی اشتباه بگیرند. کودکانی که آرام سرجایشان می نشینند و رفتار می کنند شاید در پیش دبستانی توجه نکنند. بچه هایی که بیش فعال هستند شاید مشکلات انضباطی داشته باشند.
اگر در مورد رفتار کودک خود شک دارید خودتان حدس نزنید- به پزشک رجوع کنید.

قدم بعدی
موسسه ملی سلامت بیان می کند که ADHD بین بچه هایی که مشکلاتی مربوط به مغز دارند بسیار متداول است. اما چون این بیماری متداول است به این معنا نیست که نباید در مورد آن نگران نباشیم.
اگر نگران هستید که کودکتان شاید نشانه هایی از ADHD داشته باشد با پزشک اطفال در مورد نشانه های این بیماری و اینکه چه طور آن را مدیریت کنید صحبت کنید. اگرچه هیچ درمانی برای ADHD وجود ندارد می توان با دارو و تغییر در شیوه ی زندگی علائم بیماری را کم کنید و شانس خوبی برای موفقیت های بعدی شان را در اختیار آنان بگذارید.