دلایل خودارضایی در کودکان، چیست؟

کودکان خردسال به همان دلیلی خودارضایی می‌کنند که بچه‌های بزرگ‌تر و بزرگسالان این کار را انجام می‌دهند، حقیقت این است که چون حس خوبی به آنها می‌دهد و کشف بدن بخشی از فرایند بزرگ شدن است. کودک شما در حال یادگیری دویدن، پریدن، پرتاب کردن، پا زدن روی تاب، نقاشی کشیدن و استفاده‌ از توالت است. او به همان اندازه که در مورد انگشتان دست، انگشتان پا و نافش کنجکاو است، می‌تواند در مورد اندام تناسلی خود هم کنجکاوی داشته باشد و اگر اخیراً از پوشک به پوشیدن شورت رسیده، ممکن است برای اولین بار بتواند به اندام تناسلی‌اش دسترسی داشته باشد.

اول از همه وحشت نکنید
خودارضایی کاری کاملاً طبیعی است. آسیب فیزیکی یا ریسکی برای سلامت ایجاد نمی‌کند یا به این معنا نیست که فرزندتان در آینده به یک معتاد جنسی تبدیل می‌شود. خودارضایی در کودکان خردسال ماهیت جنسی ندارد، یعنی آن‌طور که برای بزرگسالان است، زیرا کودکان خردسال نمی‌دانند رابطهٔ جنسی چیست.
اما به خاطر داشته باشید که خودارضایی با بازی‌های به شکل واضح جنسی کودکان بزرگ‌تر فرق دارد. در واقع گرچه بازی آشکارا جنسی در کودکان بزرگ‌تر اغلب هشداری نشانگر آزار جنسی کودک یا قرار گرفتن او در معرض محتوای جنسی نامناسب است، اما صحت این موارد برای کودکان خردسال فوق‌العاده بعید است. آنها اصلاً مهارت‌های تخیلی لازم برای این نوع رفتار را ندارند. کودک خردسالی که مورد آزار جنسی قرار گرفته است بیشتر احتمال دارد که منزوی و کناره‌گیر شود یا به ناگهان در خوابیدن مشکل پیدا کند.
ولی بچه‌های کوچک خودارضایی می‌کنند، چون حس خوبی به آنها می‌دهد و این حس خوب می‌تواند به همان اندازه‌ای که برای بزرگسالان لذت‌بخش است برای کودکان هم باشد. یک کودک ممکن است با خودارضایی به ارگاسمی برسد که با نفس‌نفس زدن، سرخ شدن و آهی بلند در انتها همراه باشد. اما این چیزی نیست که نگرانش شوید.
البته، در موضوع خودارضایی هم درست مثل هر چیز دیگری، افراط می‌تواند نشان‌دهندهٔ یک مشکل باشد. به گفتهٔ یک آکادمی طب اطفال معتبر در دنیا، اگر کودکتان دائماً یا بیش از حد خودارضایی می‌کند، ممکن است نشانهٔ این باشد که احساس اضطراب می‌کند، از لحاظ عاطفی پریشان است یا در خانه توجه کافی به او نمی‌شود. اگر فکر می‌کنید ممکن است مشکل این باشد، با پزشک اطفال کودک خود مشورت کنید.

آن را نادیده بگیرید
شما ممکن است قبلاً به فرزندتان گفته باشید که برخی از بخش‌های بدنش خصوصی هستند و تنها خود او، والدینش یا پزشکش می‌توانند آنها را لمس کنند. بسیاری از والدین تلاش می‌کنند مفهوم حریم شخصی را به عنوان راهی برای جلوگیری از آزار جنسی به کودکانشان توضیح دهند و منطقی به نظر می‌رسد که این مفهوم را به خودارضایی هم بسط دهیم اما ممکن است این توضیح در ذهن کودکتان جا نیفتد.
کارشناسان می‌گویند حریم شخصی برای یک کودک زیر سه سال هیچ معنایی ندارد و مفهوم معناداری نیست. کودکان در این سن به طور ذاتی به دنبال تحریک و عصبانی کردن است، بنابراین اگر شما به آن توجه کنید، احتمالاً فقط باعث می‌شوید که این کار را بیشتر انجام دهد. بهترین راه این است که جای دیگری را نگاه کنید یا خود را در غرق فعالیت دیگری کنید.

حواسش را پرت کنید
با اینکه شما می‌دانید این طبیعی است و بسیاری از بچه‌ها این کار را انجام می‌دهند، اگر فرزندتان در مقابل دیگران شروع به خودارضایی کند، احتمالاً باز هم خجالت‌زده می‌شوید. اگر نمی‌توانید آن را نادیده بگیرید یا به آن بخندید، منحرف کردن حواس کودک بهترین گزینهٔ شماست. خودارضایی خیلی شبیه انگشت کردن در بینی است، یعنی او این کار را انجام می‌دهد چون کسل شده است، چون دستانش آزاد و بیکار است و چون توانایی انجامش را دارد.
اگر دست‌های کودکتان در زمان نامناسبی مثل کوچه و خیابان یا خانهٔ دوستانتان به سمت میان پایش می‌رود، یک اسباب‌بازی را دم دست نگه دارید تا به جایش به او بدهید. او را دعوت کنید که یک پازل را حل کند، با لگوها بازی کند یا توپی را پرتاب کند و هر کاری که دستانش را از شلوارش دور نگه می‌دارد.

مراقب واکنش خودتان باشید
واکنش والدین به خودارضایی ممکن است بزرگ‌ترین خطر را برای بچه‌ها ایجاد کند. اگر به فرزندتان برای کشف بدنش احساس گناه بدهید یا اگر این احساس به او القا شود که کاری که انجام می‌دهد کثیف یا ناشایست خواهد بود، او ممکن است احساسات جنسی و لذت‌بخش را با احساس گناه و شرم ارتباط دهد.
محققان معتقدند اگر والدی واقعاً از این موضوع اذیت شود، بیشتر از اینکه چیزی دربارهٔ کودک را نشان دهد حقایقی در مورد فرایند بزرگ شدن آن والد را به ما می‌گوید. بسیاری از افراد با احساسات متناقضی در بارهٔ رابطهٔ جنسی بزرگ می‌شوند و پیدا کردن جایی که بتوانید در مورد این احساسات با دیگران صحبت کنید به شما کمک می‌کند بتوانید این مسائل را در حال حاضر و در آینده مدیریت کنید.