برخورد با کودک خودخواه، چه باید کرد؟

وقتی کودک به مدرسه می رود، پدر و مادر و معلمان از او انتظار دارند که او بیشتر به دیگران توجه کند والدین و مربیان تلاش می کنند به کودک یاد بدهند که به فکر دیگران باشد. در طول سال های اولیه زندگی ، کودک بسیار خود محور است و فقط به خودش فکر میکند و به دیگران توجه ندارد.
اکنون با ورود به مدرسه کودک به سنی رسیده است که بتواند دیگران را نیز درک کند ولی باز با آنها خودخواهانه رفتار میکند و والدین او از این مسئله نگرانند و از خودشان می پرسند چرا این قدر کودکشان را مغرور تربیت کرده اند.
والدین اگر به رفتارهای فرزندشان توجه کنند ، می بینند که مدت زیاد طول می کشد تا او به دیگران نیز توجه کند. بیشتر کودکان شش تا نه ساله مغرورند. بچه ها فقط به فکر خودشان هستند و به دوستانشان می گویند که تو نمیتوانی کاری انجام بدهی. آنها با تحقیر کردن یکدیگر احساس خوبی پیدا میکنند.
گاهی آنها جمعی برای خودشان تشکیل می دهند و بچه های دیگر را آزار می دهند. گاهی بچه ها برای گروه خودشان رهبری انتخاب می کنند و او به دیگران دستور می دهد که چه کار بکنند و دیگران باید مطیع او باشند.
وقتی بچه ها با هم رقابت میکنند نیز رفتارهای مغرورانه از خودشان نشان می دهند. وقتی کودکی درباره ی دارایی های با دیگران حرف میزند و خودش را به رخ دیگران می کشد ، کودک دیگر نیز شروع می کند به پز دادن به دیگران.
خودخواهی بچه ها به اینجا ختم نمیشود . آنها در خانه نیز به مادرشان می گویند : (( تو بدترین مامان دنیا هستی. )) بچه ها دوست دارند والدینشان به آنها محبت کنند ولی خودشان این کار را نمی کنند. گاهی کودک خواهر یا برادرش را در بازی هایش راه نمی دهد و او را اذیت میکند.
اما سوال این است که وقتی پدر و مادرها این قدر سخت تلاش میکنند که فرزندشان یاد بگیرد که باید به فکر دیگران باشد، چرا بچه ها این کار را نمی کنند؟ باید بدانید که مراحل رشد کودک تدریجی است. وقتی کودک به مدرسه می رود کم کم یاد میگیرد که نباید خودخواه باشد و باید به فکر دیگران نیز باشد.
گاهی والدین زیاد به فرزندشان فشار می آورند تا او مثل بزرگ ترها رفتار کند. البته درست است که والدین انتظار دارند فرزندشان رفتار خوبی داشته باشد ولی نباید انتظارات زیادی از کودکشان داشته باشند و از یک کودک دبستانی توقع داشته باشند مثل بزرگترها رفتار کنند.
وقتی والدین از کودکشان انتظار دارند که او خودخواه نباشد ، نباید فقط به بعضی از رفتارهای او توجه کنند ، بلکه باید به همه ی رفتارهای کودک در خانه ، مدرسه و بیرون از خانه توجه کنند و ببینند آیا کودک همیشه احساسات دیگران را نادیده می گیرد؟
آیا وقتی مادر به کودکش میگوید که به دیگران توجه کند ، او به حرف های مادرش گوش میکند؟ آیا او مشغول بازی مورد علاقه ی دوستانش می شود؟ آیا او به عقاید دیگران احترام می گذارد ؟ اگر پاسخ شما به این سوالات مثبت است ، بنابراین کودک شش یا هفت ساله ی شما مغرور نیست و به دیگران توجه دارد.
اگر باز نگران خودخواهی های کودکتان هستید به مدرسه ی او بروید و از معلمش سوال بپرسید که آیا او در مدرسه نیز خودخواه است. معمولا بچه ها در محیط خانه احساس بیشتری میکنند ، ولی در مدرسه به دوستان و هم کلاسی هایشان توجه دارند. اگر کودک شما هم این گونه ، پس خیالتان از او راحت باشد چون او به فکر دیگران نیز هست.
والدین میتوانند با مقایسه ی کودکشان با هم سن و سالانشان ، بفهمند که آیا رفتار کودکشان درست است یا نه . میتوانید وقتی کودکتان با دوستانش بیرون رفته است او را با دیگران مقایسه کنید. کودک از رفتار بچه های دیگر الگو می گیرد . شما نیز میتوانید فرزندتان را با بچه های دیگر مقایسه کنید و ببینید او چقدر خود خواه است.
وقتی می بینید کودکتان خودخواهانه با دیگران رفتار می کند ، با او حرف بزنید و از انتظارات خودتان به او بگویید . او از شما الگو می گیرد و به حرف هایتان گوش می دهد.
با کودکان خودتان حرف بزنید و به آنها بگویید که دوست دارید با دیگران چگونه رفتار کنند و به احساسات آنها توجه کنند. وقتی کودک می بیند شما به حرف هایش توجه دارید ، بیشتر به حرف های شما گوش میکند.
شما میتوانید با کودکتان بازی کنید و نقش دوستان او را ایفا کنید و به او نشان دهید که چقدر از رفتارهای خودخواهانه ی او ناراحت می شوید . خودتان نیز باید به فکر دیگران باشید. در رفتارتان با فرزند و شوهرتان مراقب باشید ، چون کودکتان از شما تقلید میکند.
او را تشویق کنید به دیگران کمک کند. او میتواند کمی از پول تو جیبی خودش را به فقرا کمک کند و به کودکان فقیر اسباب بازی یا خوراکی بدهد. وقتی کودک به دیگران توجه میکند او را تشویق کنید و به او بگویید خیلی دوستش دارید.
وقتی کودک احساس کند نمیتواند انتظارات شما را برآورده کند مایوس و ناامید میشود و بدرفتاری می کند ، ولی کودکی که احساس خوبی درباره ی خودش دارد بیشتر میتواند به فکر دیگران باشد و به خواسته های آنها توجه کند.