از پوشک گرفتن کودک، گام های موفقیت در این چالش
گرفتن از پوشک برای بسیاری از والدین چالش برانگیز است. برای اینکه بتوانیم از این چالش به خوبی عبور کنیم باید نکاتی را مورد توجه قرار دهیم.
گرفتن از پوشک برای بسیاری از والدین چالش برانگیز است. برای اینکه بتوانیم از این چالش به خوبی عبور کنیم باید نکاتی را مورد توجه قرار دهیم. از جمله اینکه کودکان مراحل رشد یکسانی ندارند و بعضی از کودکان زودتر و برخی دیرتر به این مرحله میرسند. در این مقاله قصد داریم ۶ گام اساسی برای گرفتن از پوشک کودک را مرور کنیم.
گام اول: مطمئن شوید فرزندتان آمادگی لازم را برای گرفتن از پوشک را بهدست آورده است
اولین و مهمترین تصمیم در فرآیند گرفتن از پوشک تعیین زمان مناسب برای شروع آموزش است. برای این کار، به کودک خود و تواناییهای او دقت کنید، نه سنش. اگر نشانههای زیر را در فرزندتان مشاهده کردید، آموزش دستشوییرفتن را در برنامۀ خود قرار دهید:
- کودک از رفتار شما در دستشویی تقلید میکند؛
- کودک میتواند احساسات خود مانند گرسنگی را بهصورت کلامی به شما بفهماند؛
- کودک درخواستهای سادهای مانند «برو توپ رو بیار» را میفهمد و به آنها عمل میکند؛
- هنگام خیس یا کثیف بودن پوشک، آن را میکشد یا به شما خبر میدهد؛
- شما را هنگام رفتن به دستشویی دنبال میکند؛
- میتواند لباسها و بهخصوص شلوارش را دربیاورد؛
- میتواند بر لگن، سنگ دستشویی یا توالت فرنگی بنشیند؛
- پوشک کودک بهمدت دستکم سه ساعت در شبانهروز خشک میماند؛
- شروع به وارسی و کنجکاوی دربارۀ اندامهای بدن خود کرده است.
همچنین، بروز نشانههای خارجی زیر نشان از وجود فشار درونی در کودک دارد:
- کودک به درون پوشکش زل میزند؛
- در حالت دستشوییکردن چمباتمه میزند؛
- به پوشکش چنگ میزند؛
- پاهایش را روی هم قرار میدهد یا آنها را از هم باز میکند؛
- هنگام کثیفبودن پوشکش، به نشانۀ نارضایتی از خودش صدایی درمیآورد یا قیافهاش را درهم میکشد؛
- هنگام دستشوییکردن، در گوشهای مانند پشت مبل پنهان میشود.
هنگام نزدیک بودن ادرار یا مدفوع، نشانههایی مانند پنهانشدن در مکانی دنج و ساکت، توقف بازی، ساکتشدن یا چمباتمهزدن از خود نشان میدهد. هنگام دفع به پوشک چنگ میزند، صدایی ناشی از ناخشنودی از خود درمیآورد یا پاهایش را باز میکند. بعد از دفع، با کنجکاوانه نگاهکردن به برآمدگی پوشک، واکنش نشاندادن به حس متفاوت پوشک کثیف و ازسرگرفتن بازی یا ایجاد سروصدا اتمام کار را نشان میدهد. براساس چنین نشانههایی، فرزندتان آنقدر رشد کرده است که بداند در بدنش چه اتفاقاتی میافتد.
چه زمانهایی برای از گرفتن از پوشک مناسب نیست؟
گاهی با وجود اینکه فرزندتان نشانههای گفتهشده را دارد، اما کودک در مرحلهای از رشد است که شروع آموزش دستشوییرفتن به او و از پوشک گرفتنش فکر خوبی نیست. توجه داشته باشید، اگر کودک بهطور کلی در حالتی قرار دارد که مقابل همۀ مداخلات شما مقاومت میکند و اغلب ارتباطات کلامیاش به کلمۀ «نه» محدود میشود، شاید بهتر باشد تکنیکهای از پوشک گرفتن کودک را چند هفته بهتعویق بیندازید و تا رسیدن فرزندتان به آمادگی و پذیرش لازم صبر کنید.
آیا خودتان برای از پوشک گرفتن کودک آماده هستید؟
برای گرفتن از پوشک زمانی را انتخاب کنید که خودتان گرفتار دغدغهها و مسائل اساسی دیگری مانند نیاز شدید فرزند دیگرتان، فشار کاری، جابهجایی منزل، نزدیکی زمان زایمان (حضور نوزاد در خانه موجب کندشدن آموزش دستشوییرفتن به کودک خواهد شد) و موارد دیگر نباشید. همچنین، فصلهای گرم سال زمانهای مناسبتری برای ازپوشکگرفتن کودک هستند، چراکه در این ماهها، دیگر مجبور به شستن لباسهای سنگین زمستانی نخواهید بود.
گام دوم: خود را مجهز کنید
شاید باور این موضوع برای شما دشوار باشد، اما واقعیت این است ابزارهایی که در وهلۀ نخست برای آموزش دستشوییرفتن به کودک نیاز دارید شامل موارد زیر هستند:
- حس شوخطبعی،
- صبر بیپایان،
- خلاقیت بسیار.
و با درجۀ اهمیت کمتر:
- صندلی توالت کودک،
- شورت یا شلوار آموزشی.
فرآیند دفع ادرار و مدفوع را به کودک نشان دهید و از آن صحبت کنید
در این مرحله، بر یکی از علائق اصلی رشد کودک سرمایهگذاری کنید و از آن بهره بگیرید: تمایل به تقلید. میتوانید دربارۀ دستشوییرفتن و فرآیند آن صحبت کنید و با استفاده از اسباببازیها، گفتوگو و قصه، زمینه را برای تقلید کودک فراهم کنید.
از عروسکهای محبوب کودک بهره بگیرید
بعضی از والدین، برای مدلسازی مراحل آموزش دستشوییرفتن و گرفتن از پوشک کودک، از عروسک مخصوص استفاده میکنند. به کمک این عروسک، کودک میبیند ادرار از کجا خارج میشود، میتواند پوشک را عوض کند، عروسک را روی صندلی توالت بنشاند، کاسۀ صندلی را در توالت خالی کند و سیفون را بکشد. بهطور معمول، استفاده از قصۀ دستشوییرفتن یک مدل عروسکی فرآیند ازپوشکگرفتن کودک را سادهتر میکند.
برای دفع راحتتر، به تغذیه فرزند خود توجه کنید
توجه داشته باشید، خوراکیها و نوشیدنیهایی که کودک میخورد بر عمل دفع او تأثیر میگذارد. به تغذیه فرزند خود در این دوران توجه ویژه داشته باشید.
کتابهای آموزش دستشوییرفتن به کودک را از خاطر نبرید
استفاده از کتاب داستان راهکار بسیارخوبی است. کتابهای جالبی در اینباره وجود دارد که عکسهایی را از کودکان در حال آموزش نشان میدهد. نشاندادن این شخصیتها به فرزندتان این پیام را به او میدهد: «اگر اونها تونستن این کارو انجام بدن، پس من هم میتونم.» از کتاب داستان و قصهگویی غافل نشوید.
گام سوم: به کودک یاد دهید برای دستشوییکردن کجا باید برود و این کار را با چه کلماتی بیان کند
وقتی متوجه شدید فرزندتان از نظر مراحل رشدی آماده است و خودتان نیز میتوانید انرژی و زمان کافی صرف گرفتن از پوشک کودک کنید، روند آموزش دستشوییرفتن به کودک شروع میشود.
مکانی را برای دستشوییکردن کودک انتخاب کنید
تصمیم بعدی در روند آموزش دستشوییرفتن به کودک آن است که آیا باید برای او صندلی توالت مخصوص یا آداپتور توالت خریداری کنید یا خیر. اگر کودک نوع خاصی را ترجیح میدهد، از نظرات او استفاده کنید. بیشتر کودکان دوست دارند صندلی توالت مخصوص خود را داشته باشند، چراکه ترس از سیفونکشیدن را تسکین میدهد.
بیشتر کودکان، بهصورت طبیعی، از مشاهدۀ خارجشدن مدفوع در کاسۀ توالت بزرگسالان میترسند، چراکه تصور میکنند قسمتی از خودشان از بدنشان خارج میشود. این در حالی است که صندلی توالت کودک را بهصورت امنی دربرمیگیرد، از یک اتاق به اتاق دیگر جابهجا میشود و حتی میشود آن را در خودرو جا داد. از سوی دیگر، در صورت استفاده از صندلی توالت، امکان قرارگرفتن پاهای کودک بر زمین وجود دارد و دیگر مانند وقتی که بر توالت فرنگی مینشیند، پاهایش بین زمین و هوا معلق نیست.
نکتهای مهم در آموزش دستشوییرفتن به کودک
آویزانبودن پاهای کودک در هوا، عضلات رکتال او را تنگ و عمل دفع را دشوار میکند. بنابراین، مطمئن شوید پاهای فرزندتان خیلیراحت روی زمین قرار گرفتهاند و در صورت ترجیح او به استفاده از توالت فرنگی، یک زیرپایی برای او قرار دهید.
در انتخاب صندلی توالت کودک به چه نکاتی باید دقت کنید؟
برای کودک بازی انتخاب صندلی توالت ترتیب دهید. او را به مغازۀ لوازم کودک ببرید و اجازه دهید صندلی توالتش را خودش انتخاب کند. وقتی کودکان صندلی توالت خود را انتخاب میکنند، تمایل بیشتری به استفاده از آن خواهند داشت. انواع گوناگونی از صندلیهای توالت برای کودکان وجود دارد که شما باید یکی از آنها را عاقلانه انتخاب کنید. در وهلۀ اول، کودک این اسباببازی جدید را، مانند اولین ماشینش، بسیارعزیز میشمرد. هنگام خرید صندلی توالت کودک، نکات زیر را به خاطر داشته باشید:
- نظر کودک: کودک را با خود به مغازه ببرید تا صندلیها را امتحان کند. ببینید کودک، با لباس پوشیده، چقدر در استفاده از این وسیله، بهعنوان صندلی و نه توالت، راحت است. درواقع، کودک به احتمال زیاد از وسیلهای که میخرید تا مدتها بهعنوان مکانی برای نشستن استفاده خواهد کرد.
شستوشوی راحت: مطمئن شوید کاسۀ صندلی توالت بهراحتی خارج میشود. قابلیت درآمدن کاسه از بالا شستن آن را، در مقایسه با وقتی ظرف از کنار یا عقب خارج میشود، سادهتر میکند.
- امنیت: مراقب لبهها یا لولاهای تیزی که ممکن است باعث آسیبرسیدن به انگشتان یا پشت کودک شوند باشید. همچنین، از تجهیزات مانع ادرار که در قسمت جلویی بعضی صندلیهای توالت قرار دارد پرهیز کنید. فرض بر این است که این قطعه از بیرونریختن ادرار کودکان پسر جلوگیری میکند، اما در عمل قسمتهایی از اندام تناسلی فرزند شما ممکن است در این قطعه گیر کند و آسیب ببیند.
- ثبات: مطمئن شوید صندلی بهراحتی و با وولخوردن کودک کج نمیشود. از آنجا که قرار است این وسیله را بر سطوح لغزنده (مانند کاشیهای آشپزخانه، حمام یا دستشویی) استفاده کنید، بهتر است در محل برخورد به زمین برآمدگیهای لاستیکی داشته باشد تا از سرخوردن آن جلوگیری شود.
- طراحی: استفاده از برخی صندلیهای توالت ممکن است برای فرزندتان خوشایندتر از شکلهای عادی آن باشد:
۱. صندلیهای موزیکال: برای جذب کودکی پرجنبوجوش به نشستن بر صندلی توالت، این صندلیها قابلیت پخش موسیقی دارند.
۲. صندلیهای توالت چندکاره: این صندلیها با طراحی هوشمندانه سه قسمت مجزا دارند. صندلی برای بچههای تازهکار، آداپتوری برای قرارگرفتن روی توالت بزرگسالان و زیرپایی برای کودکانی که مرحلۀ آموزش را از سر گذراندهاند.
به کودک خود آموزش دهید هنگام نیاز به دستشویی چه باید بگوید
اسم قسمتهای بدن و عملکرد آنها را با کلمات مناسب به فرزند خود یاد دهید. نامگذاری و شناساندن آنچه کودک انجام میدهد یادگیری هرگونه مهارت رشدی را سادهتر میکند.
اندامهای خصوصی فرزند خود (آلت تناسلی، بیضهها، واژن) را با کلمات علمی و صحیح به کودک بیاموزید، اما از او انتظار نداشته باشید تا رسیدن به ۳ سالگی این واژهها را دقیق و صحیح بهکار ببرد. نام این اعضا را بهراحتی نامبردن سایر اعضای بدن مانند بازو یا دست به زبان بیاورید تا کودک دچار این سوءبرداشت نشود که شما نسبت به این اندامهای رازآلود معذب هستید.
پس از گذراندن این مرحله، عبارتها و کلمات سادهای مانند «برو دستشویی» یا جزئیتر «برو پیپی» یا «جیش» را به کودک بیاموزید. از عباراتی که مفهوم خجالت را در خود دارند، مانند «بد بو» یا «پوشکتو کثیف کردی؟»، اجتناب کنید. بهطور کلی، از عباراتی استفاده کنید که کودک بهراحتی آنها را درک کند و بهکارشان بگیرد. بهکاربردن عبارات ادرارکردن و مدفوعکردن از تواناییهای بیانی کودک فراتر است.
بازیهایی که میتوانید حین آموزش دستشویی رفتن به کودکان اجرا کنید
حس شوخطبعی در صدر فهرست ابزارهای لازم برای گرفتن از پوشک قرار دارد. در این فرآیند، کودکان دوست دارند تکههایی از دستمال توالت را روی آب شناور کنند یا به چیزهای شناور در آب ضربه بزنند. در مواجهه با این کارها، ذهنیت منفی خود را کنار بگذارید و با بهکاربردن خلاقیت، از آنها به نفع هدف خود بهره بگیرید.
گام چهارم: ارتباط بین احساس دستشویی و عمل دستشویی کردن را به کودک یاد دهید
هدف شما در این مرحله این است که پیش از آنکه دیر شود کودک بفهمد چه زمانی وقت دستشوییکردن است.
احساس دستشویی و دستشویی کردن
به فرزند خود کمک کنید بین آنچه احساس میکند و کاری که باید انجام دهد ارتباطی برقرار کند. وقتی کودک نشانههای نزدیکبودن دفع ادرار یا مدفوع را نشان میدهد (چمباتمهزدن، زورزدن و دستکشیدن از بازی)، به او یادآوری کنید: «نیاز به دستشویی داری؟» سعی کنید راهنما و تسهیلگر باشید، نه کسی که کودک را مجبور به دستشوییرفتن میکند. وقتی توانستید ارتباط احساس دستشویی را با رفتن به دستشویی در ذهن کودک ایجاد کنید، او یاد خواهد گرفت بدون هدایت و هشدار و در زمان لازم به دستشویی برود.
احساس دستشویی و خبردادن آن
به کودک یاد دهید هنگام نیاز به دستشویی باید به شما چگونه اطلاع دهد. به محض اینکه نشانههای نزدیکبودن ادرار یا مدفوع را مشاهده کردید بگویید: «جیش داری؟ به مامان/بابا بگو!» با این کار شما ارتباط ذهنی دیگری نیز ایجاد میکنید که وقتی نیاز به دستشویی پیدا کرد، باید به شما خبر دهد.
وقتی فرزند شما در فهمیدن ارتباط این دو (نیاز به دستشویی و رفتن به دستشویی یا نیاز به دستشویی و درخواست کمک از یک بزرگتر) استاد شد، زمان پیشرفت او فرارسیده است. در روند ازپوشکگرفتن کودک، به این موضوع بسیارمهم در ایفای نقشها توجه کنید؛ شما یک بازی ترتیب میدهید، اما بستگی به فرزندتان دارد که بخواهد بازی کند یا نه. اگر پس از تمرین و تکرارهای زیاد متوجه شدید کودک بهکل پیام شما را دریافت نکرده است، مدتی دیگر صبرکنید و بعد دوباره امتحان کنید.
در روند آموزش دستشویی رفتن به کودک، چه لباسهایی به او بپوشانید؟
طوری به کودک لباس بپوشانید که امکان تعویض سریع آنها وجود داشته باشد. اگر کودک هنگام نیاز به دستشویی تازه قرار باشد با لباسهای پیچیده درگیر شود، به احتمال زیاد، خود را پیش از بازکردن دکمهها و سگکها تخلیه خواهد کرد؛ در این هنگام، با بههمریختگی دوچندانی مواجه خواهید بود: کودکی کثیف و لباسهایی کثیف.
شلوارهای کشی و لباسهای بدون دکمه در این آموزش ضروریاند. در فصلهای گرم سال و هنگام بیرونرفتن از خانه، شورت یا شلوارهایی به کودک بپوشانید که درآوردن آنها در مکانهای عمومی ساده باشد.
چه زمانی باید کودک را برای دستشوییکردن به توالت یا روی صندلی ببرید؟
در مرحلۀ بعدی از فرآیند ازپوشکگرفتن کودک، باید تصمیم بگیرید از چه زمانی کودک را روی صندلی یا توالت بنشانید تا دستشویی کند. به این وضعیت رفلاکس مشروط گفته میشود، تلاش شما بیفایده است اگر کودک بهواقع دستشویی نداشته باشد. راهحل این مشکل آن است که زمان تخلیۀ کودک را بفهمید و بهموقع او را روی صندلی یا توالت بنشانید. پس از چند بار انجام این کار، کودک ارتباطی بین احساس دستشویی در بدن، نشستن روی توالت و دفعکردن برقرار خواهد کرد.
این نکات برای پیشبینی زمان دستشویی کردن کودک به شما کمک میکنند
برای اینکه مجبور نشوید در تمام ساعات شبانهروز بهدنبال کودک بدوید تا او را به دستشوییکردن در توالت یا روی صندلی وادار کنید، راههای میانبر زیر را امتحان کنید:
۱. جدول زمانبندی دستشویی درست کنید. بهمدت یک یا دو هفته، زمانهای مدفوع یا ادرار کردن کودک را ثبت کنید و اگر الگویی کشف کردید، برای مثال بعد از صبحانه، هر روز او را در همان زمان روی صندلی یا توالت بنشانید. خبر خوب این است که بسیاری از والدین میتوانند این الگو را در دفع مدفوع یا حتی ادرار کودک خود پیدا کنند. هنگام نشستن کودک بر صندلی، یک راه جالب برای سرگرمکردنش پیدا کنید؛ کتاب و آواز بخوانید یا دست بزنید. اما اگر متوجه هیچ الگوی خاصی نشدید، کودک را هر دو ساعت یکبار یا هروقت زمان و صبرتان مجال میدهد روی صندلی یا توالت ببرید.
۲. استفاده از دانش فیزیولوژی میتواند به شما در این پیشبینی کمک کند. به خاطر داشته باشید، معدۀ پر، حدود بیست تا سی دقیقه بعد از غذا، روده را تحریک به تخلیه میکند. بنابراین، پس از هر وعدۀ غذایی و اگر کودک صبوری نشان دهد، او را روی صندلی یا توالت بنشانید. بهترین و محتملترین وعدهای هم که میتوانید از آن شروع کنید صبحانه است. مزیت دیگر این روال آموزش روزانۀ آن است که به کودک یاد میدهد به هشدارهای بدنش توجه کند. به خاطر داشته باشید این واقعیتی فیزیولوژیک است که روده هنگام نیاز به تخلیه به افراد هشدار میدهد. اگر به این هشدارها توجه نشود، فروکش میکنند و درنهایت یبوست اتفاق میافتد.
۳. حتی وقتی کودک در پوشک دستشویی کرده است، او را به توالت یا جایی که صندلی آنجاست ببرید و محتوای پوشک را در توالت خالی کنید. این کار دستکم به او میآموزد ادرار و مدفوعش کجا میرود. روند آموزش دستشوییرفتن به کودک بهطور معمول به این شکل است که در ابتد باید کودک را به عمل وادارید تا بتوانید او را آموزش دهید که درنهایت خودش خودش را به عمل وادارد.
آیا برای آموزش دستشوییرفتن به کودک، بهتر است پوشک او را باز کنید؟
به خاطر داشته باشید در فرآیند خداحافظی با پوشک، پوشککردن کودک در آموزش او تأخیر ایجاد میکند. وجود پوشک مانع از برقراری ارتباط بین نیاز به تخلیه و رفتن به دستشویی میشود و آنچه کودک باید برای خود انجام دهد را آماده و راحت برایش انجام میدهد. راهبردهای زیر را در آموزش دستشوییرفتن همراه با بازکردن پوشک امتحان کنید:
۱. آموزش دستشوییرفتن به کودک در بیرون از خانه: اگر خانۀ شما حیاط یا بالکنی بزرگ با هوای گرم و مساعد دارد، راحتتر میتوانید از این روش استفاده کنید. پوشک کودک را باز کنید و اجازه دهید در فضای بیرون بماند. وقتی کودک نیاز به دستشویی احساس کند، به احتمال زیاد متوقف میشود، ممکن است چمباتمه بزند و همانجا دستشویی کند. کودک بهمرور متوجه میشود چه اتفاقی در حال رخدادن است و ممکن است حتی اعلام کند: «جیش دارم» یا «پیپی دارم» یا به شما نگاه کند به این معنا که «الان باید چیکار کنم؟»
۲. اکنون زمان حرکت شماست: به کاری که کودک میکند نگاه کنید. ممکن است احساساتی مانند گیجی، غرور یا حتی پریشانی به فرزندتان دست دهد، بهخصوص اگر روی پای خود دستشویی کرده باشد. احساسات منفی از خود نشان ندهید و او را تمیز کنید. اگر نسبت به این روند اعتراض کرد، مدتی صبر کنید و دوباره شروع کنید. صندلی توالت کودک را در نزدیکی خودش بگذارید تا ببیند مدفوعش کجا خواهد رفت. هربار که برای دستشوییکردن چمباتمه زد، به او نشان دهید چگونه روی صندلی بنشیند. اگر کودک به مدفوع یا ادرار خود دست زد یا حتی با آنها بازی کرد، حیرتزده و تسلیم نشوید. همچنین، نفرت خود را نشان ندهید، چراکه تنها نتیجۀ این رفتار در کودک این باور را ایجاد میکند که در آنچه از او خارج شده چیز بد یا نادرستی هست.
۳. آموزش دستشوییرفتن به کودک در درون خانه: با وجود اینکه بهقطع ادرار و مدفوع کردن کودک روی فرش، سرامیک و موکت برای شما بسیاردشوار است، به خاطر داشته باشید پوشک نداشتن او موجب یادگیری سریعترش خواهد شد. اگر برایتان امکان دارد، بهتر است اولین روزهای آموزش در خانه بر سطوح بدون فرش بگذرد، چراکه تشخیص ادرار، مدفوع و تمیزکردن آن برایتان راحتتر میشود. در این زمان نیاز است چند روز تمام توجه خود را به کودک بدهید و به الگوهای دستشوییرفتن او توجه کنید، چراکه لذت دویدن و راهرفتن بدون پوشک به احتمال زیاد موجب کمدقتی کودک در تشخیص زمان درست دستشوییکردن خواهد شد.
گام پنجم: جای پوشک را با شورت و شلوار آموزشی عوض کنید
اکنون وقت گرفتن از پوشک کودک به صورت کامل فرارسیده است.
شورتهای آموزشی چه میکنند
این شورتها پدهای فوقجاذب دارند و هنگام ازپوشکگرفتن کودک استفاده میشوند. شما حتی میتوانید خودتان این لباسها را، با دوختن تکهای پوشک پارچهای به یک شلوار بزرگ، درست کنید. در گذر از پوشک به شورت آموزشی، خودتان را علاقهمند و مشتاق نشان دهید، اما در استفاده از کلمات محتاط باشید. این لباسها را شلوار مخصوص بنامید. شش یا هفت عدد از چنین شلوارهایی آماده کنید و مطمئن شوید به قدر کافی گشاد باشند.
در روند گرفتن از پوشک چه اتفاقاتی را تجربه میکنید
در تمام نقاط آستانۀ رشد، کودکان دو قدم به جلو و یک قدم به عقب برخواهند داشت. بنابراین حتی پس از یادگیری کامل کودک، انتظار شلوارهای خیس و کثیف را داشته باشید. این موضوع هنگام آموختن مهارتی جدید بهطور کامل طبیعی است. همچنین، آمادگی این را داشته باشید که کودک هنگام بازی و هیجان زیاد سیگنالهای تخلیۀ مثانه یا روده را متوجه نشود، چراکه بسیار پیش میآید کودک آنقدر به اتفاقات بیرون توجه نشان دهد که از آنچه درون خودش میگذرد بیخبر بماند.
گام ششم: به کودک یاد دهید خودش را بشوید، سیفون را بکشد، لباسهایش بپوشد و دستهایش را بشوید
به کودکان خود بیاموزید پس از دستشوییکردن همۀ نواحی مرتبط را خشک کنند (این کار مانع بروز عفونت در دستگاه تناسلی آنها میشود). بهطور کلی، کودکان در شستوشوی خود کند هستند و بهطور معمول تنها به پاککردن نقطۀ خروج ادرار یا مدفوع بسنده میکنند. بنابراین، آماده باشید تا سالها بعد از آموزش دستشوییرفتن به کودک، همچنان آموزشهای لازم را به هنگام نیاز به او بدهید.
چگونه با ترس از سیفونکشیدن کودک مقابله کنید
سیفونکشیدن، در طول آموزش دستشوییرفتن، برای بعضی کودکان علاقه و برای بعضی دیگر چالش است. بعضی بچهها از صدای بلند سیفون و ناپدیدشدن مدفوعشان در یک سوراخ وحشت میکنند. برخی دیگر فرض را بر این میگذارند که سیفونکشیدن بخشی از فرآیند دستشوییکردن است و اصرار دارند خودشان این کار را انجام دهند. بنابراین، انتظار این را داشته باشید که کودک چندین بار در روز و بدون دلیل سیفون را بکشد و این کار به بازی و سرگرمی جدیدش تبدیل شود.
مهمترین نکته: موفقیت کودک را تحسین و از اشتباهاتش چشمپوشی کنید و آرام بمانید
هیچ دلیلی برای خشمگینشدن یا تنبیه کودک در روند آموزش دستشوییرفتن وجود ندارد. با این حال، مشکلات دشوار مربوط به این فرآیند ممکن است موجب اوقاتتلخی شما شود یا وادارتان کند نسبت به مقاومتهای کودک و اتفاقاتی که افتادهاند نگرش تنبیهی را انتخاب کنید. اگر احساس کردید در آموزش دستشوییرفتن به کودک در حال درگیرشدن با او هستید یا احساساتی منفی نسبت به او دارید، با والدین دیگر، افراد باتجربه یا حتی مشاور صحبت کنید.
فراموش نکنید هدف اساسی شما آموزش دستشوییرفتن به کودک و در عین حال، حفظ اعتمادبهنفس اوست. تنها در این صورت است که کودک میتواند از عهدۀ مرحلۀ بعدی رشد هویت جنسی برآید و احساس خوبی نسبت به خودش داشته باشد. بنابراین، در فرآیند آموزش دستشوییرفتن به کودک، سعی کنید آرام بمانید، چراکه هیچ اشکالی در پوشککردن کودک حتی بهمدت یک سال دیگر وجود ندارد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼