بیماری اوتیسم کودکان، پنج نوع اصلی

بسیاری از والدین نگران اوتیسم هستند. در واقع آن‌ها اولین کسی هستند که در کودک خود مشکلاتی را مشاهده می‌کنند که ممکن است منجر به این تشخیص شود. با این وجود، برخی از والدین یا پزشکان ممکن است کمی در مورد علائمی که کودک دارد بی‌توجه باشند و سعی کنند علائم را تا زمانی که ممکن است کاهش دهند. بسیار اهمیت دارد که کودکانی که مشکوک به اختلال اوتیسم هستند توسط یک متخصص ارزیابی شود. هنگامی که می‌دانید فرزند شما مبتلا به اوتیسم است، باید تشخیص دهید کدام نوع اوتیسم را دارد. با ۵ نوع اصلی اوتیسم که در زیر ذکر شده است، می‌فهمید که به دنبال چه چیزی باید باشید و چگونه به کودک خود کمک کنید.

۵ نوع اصلی اوتیسم
سطح زیادی در طیف اوتیسم وجود دارد، اما اینها رایج‌ترین انواع اوتیسم هستند که ممکن است با آن‌ها روبه‌رو شوید. به خاطر داشته باشید که برخی از این موارد باعث تقلید از شرایط یا مشکلات دیگر می‌شوند، بنابراین اگر بسیار نگران هستید که کودک شما ممکن است هر یک از علائم زیر را نشان دهد بهتر است با یک متخصص اوتیسم تماس بگیرید.
۱. سندرم آسپرگر
در بیشتر موارد کودکانی که مبتلا به سندرم آسپرگر هستند، دیرتر از دیگران بیماری‌شان تشخیص داده می‌شوند. معمولاً بین ۵ تا ۹ سال و احتمالاً حتی دیرتر از آن. این کودکان غالباً دارای هوش طبیعی و پیشرفت زبان هستند، اما مهارت‌های اجتماعی آن‌ها به شدت مختل شده است.
علائم سندرم آسپرگر شامل تعامل ضعیف اجتماعی، الگوهای گفتاری عجیب، وسواس، بیان چند پهلو، عدم درک زبان بدن دیگران، حساسیت شدید به برخی محرک‌ها و علایق محدود است. علائم دیگر ممکن است شامل گرفتگی و تأخیر در پیشرفت مهارت حرکتی باشد.
۲. اختلال رشد فراگیر (PDD-NOS)
این موضوع به یک سری اختلالات اشاره دارد که شامل تأخیر در رشد، از جمله رشد اجتماعی، ارتباطات و امکان استفاده از تخیل آن‌ها است. والدین ممکن است هنگامی که کودک نوپای خود در حال راه رفتن، صحبت کردن یا پیشرفت نیست، متوجه مشکل شوند.
کودکان مبتلا به این نوع اوتیسم تاخیر در مراحل رشد، به ویژه ارتباطات و توسعه اجتماعی دارند. آن‌ها ممکن است در مورد دنیای اطرافشان سردرگم شده و در درک نحوه عملکردشان دچار مشکل شوند.
۳. اختلال اوتیسم
کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در برقراری ارتباط با سایر افراد مشکلات قابل توجهی دارند. این بچه‌ها در سنین بسیار نوجوانی شروع به نشان دادن علائم می‌کنند و با بزرگ شدن، علائم بیشتری را نشان می‌دهند. بعضی از آن‌ها دارای هوش زیر متوسط هستند، اما بسیاری از آن‌ها دارای هوش متوسط یا بالاتر از عملکرد متوسط هستند. اوتیسم ممکن است با مشکلات دیگری مانند سندرم شکننده X یا صرع همراه باشد.
علائم اختلال اوتیسم شامل عدم توانایی در برقراری ارتباط، از جمله عدم توانایی در ارتباط چشمی با دیگران، پاسخ ندادن به نامشان، عدم تغییر در هنگام صحبت و تکرار رفتارهای خاص است. آن‌ها همچنین ممکن است به جای بازی با کل اسباب بازی، در موارد خاصی فقط با قسمت خاصی از اسباب بازی درگیر شوند. آن‌ها تمایل دارند از دید محیطی خود به‌جای نگاه مستقیم به چیزی یا شخصی استفاده کنند و ممکن است مشکلات حسی نیز داشته باشند، مانند مشکلات با برخی از بافت‌ها یا صداها.
۴. سندرم رت
این سندرم تقریباً به طور انحصاری در دختران رخ می‌دهد و در حدود شش ماهگی ظاهر شود و در تمام طول زندگی کودک پیشرفت می‌کند. شدت آن در کودکان مختلف متفاوت است، اما به طور معمول از الگوی تخریب ذهنی و جسمی پیروی می‌کند.
علائم اغلب به صورت رفتاری شروع می‌شود که به نظر می‌رسد مانند اوتیسم است، اما پس از آن به سمت مشکلات خواب، مشکلات تنفسی، راه رفتن عجیب، دندان قروچه، کند شدن رشد، تشنج و کند شدن توانایی‌های شناختی پیش می‌رود. شروع زودرس معمولاً قبل از ۱۸ ماهگی اتفاق می‌افتد و شامل تاخیر در مهارت‌های حرکتی یا از بین رفتن مهارت‌هایی است که قبلاً کودک به آن تسلط داشته است. در سنین بین یک تا چهار سالگی کودک شروع به از دست دادن توانایی‌های خاصی مانند مهارت صحبت کردن و دستی می‌کند. در بین سنین چهار تا ۱۰ سالگی، کودک کاهش قوای جسمی را آغاز می‌کند. در مراحل پایانی، افت فیزیکی می‌تواند بسیار شدید باشد.
۵. اختلال درهم آمیز کودکی
این اختلال پیچیده شامل چندین جنبه مختلف از رشد کودک است. تحقیقات نشان می‌دهد که مغز و اعصاب یک عامل مهم است. همچنین با تشنج یا اختلالات پزشکی مغز همراه است، اما نادر بودن این بیماری بدان معنی است که تحقیقات اندکی بر روی انجام شده است.
بیشتر کودکان مبتلا به این سندرم در طی دو ساله اول زندگی رشد طبیعی دارند، اما به تدریج شروع به از دست دادن تمام آموخته‌های خود پس از این دوره می‌کنند. رشد بیماری ممکن است تدریجی باشد، اما بیشتر اوقات فقط در طی چند ماه خیلی سریع اتفاق می‌افتد. انتقال ممکن است با تغییرات ناگهانی در رفتار، مانند آشفتگی یا عصبانیت آغاز شود که به دنبال آن با از بین رفتن کنترل روده یا مثانه خواهد شد. کودکان مبتلا به CDD ممکن است بارها و بارها رفتارهای خاصی را تکرار کنند و انتقال از یک فعالیت به فعالیت دیگر برایشان بسیار سخت است. آن‌ها تقریباً تمام مهارت‌های اجتماعی و بیشتر مهارت‌های خودیاری مانند تغذیه خود را از دست می‌دهند.

نکات مهم
اگر گمان می‌کنید فرزند شما ممکن است علائمی از اوتیسم داشته باشد، سریعاً با پزشک صحبت کنید. اگرچه ممکن است برخی پزشکان بگویند کودک شما به صورت عادی مراحل رشد را پشت سر می‌گذارد، حتماً علائم دیگری را که ممکن است شما را به اوتیسم هشدار دهد، با دقت تماشا کنید. اگر نگرانی‌های بیشتری دارید به یاد داشته باشید که یک کودک باید به وسیله یک متخصص که دارای تجربه اوتیسم است، مورد معاینه قرار بگیرد تا بتواند تشخیص قطعی دهد.