بیماری ویروسی کودکان، راه های درمان

بیماری ویروسی دست، پا و دهان کودکان از طریق نوعی ویروس به وجود می‌آید و دانه‌های قرمزی را روی سطح پوست پدیدار می کند. این ویروس به راحتی با سرفه و عطسه کردن پخش می‌شود و در خیلی از مواقع، تاول‌ها و زخم‌هایی را در دهان یا روی پاها ایجاد می‌کند. این بیماری تنها کودکان زیر پنج سال را مبتلا نمی‌کند، بلکه افراد بزرگسال هم در هر سنی که باشند می‌توانند به این ویروس‌ها مبتلا شوند.
در این مقاله شما یاد می‌گیرید تا از خانواده خود در مقابل این بیماری محافظت کنید و جلوی شیوع آن را بگیرید.

اولین نشانه‌های بیماری دست، پا و دهان چیست؟
معمولا چند روزی طول می‌کشد تا نشانه‌های بیماری در دست، پا و دهان ظاهر شوند.نشانه‌های اولیه شبیه نشانه‌های یک سرماخوردگی ساده هستند و این می‌تواند پدر و مادرها را گمراه کند. علائم این بیماری عبارتند از:
- تب
- زخم شدن گلو
- کاهش اشتها
- آبریزش بینی
- دانه‌های قرمز کوچکی که بر انگشتان، دستان، پاها، داخل دهان و کپل آنان ظاهر می‌شوند.
این نشانه‌ها و علائم در میان همه افراد مشابه هم هستند و تنها پزشک متخصص کودکان می‌تواند بیماری را تشخیص دهد. قاعدتا نشانه‌ها در روزهای اول بدتر می‌شوند. بعد از یک هفته یا بیشتر ممکن است پوست دستان یا پاهای فرزند شما حالت پوسته پوسته پیدا کند که خیلی آزار دهنده است. به همین دلیل دست‌ها و پاهای او را تمیز کنید و اجازه ندهید که به این پوسته‌ها دست بزند.

این بیماری تا چه زمانی واگیردار است؟
در اولین هفته ورود ویروس به بدن کاملا مسری است؛ پس حتی قبل از اینکه علائم در بدن کودک ظاهر شوند، آنها می‌توانند بیماری خود را به دیگران منتقل کنند. اگر کودک شما تحت درمان است، مدرسه و یا مهد کودک وی را از این قضیه باخبر کنید تا پدر و مادرهای دیگر مراقب فرزندان خود باشند.
معمولا تب دو یا سه روز طول می‌کشد و زخم‌های دهان هم در طول یک هفته خوب می‌شوند. حدود ۲۴ ساعت پس از قطع شدن تب و زمانی که دیگر از لکه‌های جدید خبری نبود، کودکان می‌توانند به مهدکودک و یا مدرسه بازگردند. کودکانی که تاول‌های عمیقتری بر سطح پوست خود دارند، باید تا زمان بهبودی کامل در خانه بمانند.

گزینه‌های درمانی
با اینکه راهی برای فرار از این بیماری وجود ندارد، اما راه‌هایی هست که والدین با کمک آنها می‌توانند درد را آرام کرده و تأثیرات جانبی و نشانه‌های آن را کاهش دهند.
- مطمئن شوید که کودک‌تان به اندازه کافی آب می‌نوشد. بنابراین، نوشیدنی‌های متنوع و زیادی را برای او آماده کنید.
- به آنها «استامینافن »و« ایبوپروفن» بدهید تا دردشان کمتر شود.
- یک رژیم غذایی سبک برای او در نظر بگیرید و غذاهایی که به جویدن زیادی احتیاج دارند به آنها ندهید. نوشابه ها و نوشیدنی‌های خنک درد آنها را تسکین می‌دهد.
- اگر دهان کودک زخم شده است، با پزشک متخصص او مشورت کنید تا یک دهان‌شویه مخصوص به شما بدهد. از دهان‌شویه های معمولی استفاده نکنید؛ چرا که ممکن است باعث سوزش دهان و تحریک زخم شود.

چهار روش برای جلوگیری از این ویروس
تنها کودکان نیستند که به این مریضی مبتلا می‌شوند، پدر و مادرها هم در معرض ابتلا قرار دارند. تمام اعضای خانواده باید کارهایی را انجام دهند که به آن مبتلا نشوند و اگر هم مبتلا شدند، آن را به دیگران منتقل نکنند. بنابراین شما باید چند نکته را مدنظر داشته باشید:
۱. نحوه شست و شوی صحیح را تمرین کنید. یعنی دست‌های خود را به مدت بیست ثانیه با آب گرم و صابون بشویید.
- قبل از آماده کردن ، خوردن و بعد از میل کردن غذا؛
- پس از بیرون آمدن از دستشویی؛
- پس از تعویض پوشک بچه.
۲. اسباب‌بازی‌ها و اشیایی که کودک شما با آنها سر و کار دارد، به ویژه اشیایی که در دهان خود می‌گذارد را به صورت بهداشتی بشویید و ضدعفونی کنید.
۳. ظروف، فنجان‌ها و غذای‌تان را با دیگران تقسیم نکنید.
اگر فرزندتان بیمار شده است، اجازه ندهید زیاد با خواهر و برادرها و یا دوستان‌شان معاشرت کنند. یادتان باشد که ممکن است همه افراد تمام علائم را نداشته باشند؛ اما به هر حال بیماری‌شان مسری است. حساسیت داشتن نسبت به رعایت کردن اصول بهداشتی باعث می‌شود که خانواده شما و افراد دیگر سالم بمانند.