غذا خوردن کودکان، وقتی چهار ساله هستند

کودکتان در چهار سالگی میتواند برشتوک، کاسه و فنجان خود را از قفسه ی آشپزخانه بردارد (سعی کنید هر چیزی را که او نیاز دارد در قفسه ی پایین بگذارید) و او با کمی نظارت می تواند صبحانه ی خودش را آماده کند. میتوانید آب میوه و شیر را در پارچهای پلاستیکی کوچکی بریزید تا او راحت تر بتواند آنها را در فنجان بریزد.
چهارساله ها میتوانند دسر خود را با قاشق بخورند و حتی ماکارونی را دور چنگال بپیچند اما احتمالا هنوز هم والدین باید غذایشان را برایشان به تکه های کوچک تر تقسیم کنند.
این امر بسیار مهم است که به کودک خود اجازه دهید خودش غذا بخورد حتی اگر گاهی با دست غذا میخورد یا اصولا کمتر غذا میخورد. در غیر این صورت او تصور میکند که هنوز بچه است و به معنای واقعی مستقل نشده است.
اگر شما همیشه به او غذا بدهید و نوع غذا را برایش انتخاب کنید احتمال دارد هرگز نتواند احساس گرسنگی یا سیر بودن را درک کند ( این وضعیت میتواند بعدها در زندگی مشکلاتی را در غذا خوردن ایجاد کند).
همان طور که شاید کودکتان در موارد دیگر سلیقه های خاص خودش را داشته باشد به همان اندازه نیز به بعضی از غذاها بیشتر علاقه مند است. شاید او از خوردن سبزی های مختلف هر نوع غذای نشاسته ای نرم یا غذاهای تند خودداری کند. شاید اگر پوره ی سیب زمینی و همبرگرش با هم قاطی شوند به شدت عصبی گردد.
در چهار سالگی هوس های مختلف غذایی در همه ی کودکان مشترک است. او ممکن است بی توجه به نگرانی شما از خوردن چیزی غیر از ماکارونی و پنیر خودداری کند یعنی همان چیزی که به نظر می رسد تا ابد آن را دوست دارد و بعد از مدتی تغییر ذائقه دهد و فقط نیمرو بخورد.
اکثر والدین برای کودکشان همان ماکارونی مورد علاقه ی او را تهیه می کنند یا پوره ی سیب زمینی را کنار همبرگر او قرار نمی دهند. با وجود این اگر کودک غذای خود را نخورد همبرگر دیگری بخواهد یا از خوردن غذایی که برای شام تهیه شده امتناع کند بیشتر والدین غذای دیگری برای او تهیه نمیکنند و با دادن غذای حاضری به او سعی میکنند مشکل را برطرف سازند.
هرگز کودکتان را (( بدغذا )) خطاب نکنید. ( این نام میتواند پیشگویی معطوف به مقصود شود. ) او فقط در حال تجربه کردن غذاهایی است که آنها را دوست دارد یا به آنها علاقه ای ندارد تا به این ترتیب بتواند ذائقه ی خود را بشناسد. علائق او را محترم بشمارید و انتخاب و تصمیم گیری درباره ی غذا را بر عهده ی خودش بگذارید.
به طور کلی چهارساله ها غذای زیادی نمیخورند ( گرچه اشتهای آنها متغیر است ). اگر نگران هستید که او به اندازه کافی غذا نمی خورد به خاطر بسپارید که خردسالان به غذایی بسیار کمتر از بزرگسالان نیاز دارند.
تغذیه باید طی دوره های یک یا دوهفته ای مورد بررسی قرار گیرد نه اینکه فقط به مقدار مصرف روزانه توجه شود.
اگر نگران هستید که کودکتان در وعده های غذای خود به اندازه ی کافی مواد غذایی دریافت نمیکند حتما به او پیشنهاد خوردن یک خوراکی مقوی مثل مقداری پنیر ، چند تکه هویج ، برش های سیب یا بستنی یخی میوه ای که در خانه تهیه شده را به او بدهید.
علاوه بر آن میتوانید درباره ی برنامه ی غذایی او با پزشک خود مشورت کنید و اطلاعاتی را درباره ی ویتامین های مکمل به دست آورید. اگر او سالم است و نمودار رشد منظمی دارد احتمالا از تغذیه کافی برخوردار است.
شاید اگر نظر او را برای تهیه فهرست غذایش بپرسید کودکتان بیشتر غذا بخورد. او را با خود به خرید ببرید و در آماده کردن غذا از او کمک بخواهید. ممکن است او از خرد کردن سبزیجات به کمک یک چاقوی پلاستیکی ، ورز دادن خمیر یا تزئین میز شام با دستمال سفره های رنگی لذت ببرد.
مهم تر از همه آنکه کودک خود را مجبور به خوردن نکنید و اصرار نداشته باشید که (( غذایت را تا به آخر بخور)) غذا خوردن را به کاری لذت بخش یا سزاوار پاداش تبدیل کنید. در این دوره از زندگی به او کمک می کنید که نوعی ارتباط مثبت با غذا برقرار کند که تا آخر عمر با او همراه است.
شما میخواهید وقتی که او گرسنه است غذا بخورد و زمانی که سیر شد دست از غذاخوردن بردارد. پس غذاخوردن را به تجربه ای لذت بخش تبدیل کنید و یاد بگیرید که انواع غذاهایی را که دوست دارد برای او تهیه کنید.
صبور باشید! به مرور زمان اشتهای او به غذاخوردن بیشتر می شود درست زمانی که از تهیه ی همه ی غذاهای اصلی برای او ناامید شده اید فرزندتان ناگهان می گوید: (( فکر میکنم امشب دوست دارم سالاد بخورم)).