علت زودرنجی در کودکان، ویژگی ها و درمانشان

زودرنجی در کودکان از جمله مشکلاتی است که والدین و خود کودک را به دردسر می‌اندازد. در این شرایط کودک دائماً به خاطر هر چیز کوچکی ناراحت می‌شود، بهانه‌ می‌گیرد یا لجبازی می‌کند. اگر پدر و مادر نتوانند برخورد درستی با این شرایط داشته باشند، روز به روز مشکلات رفتاری کودک بیشتر می‌شود و در نتیجه والدین نیز تحت فشار زیادی قرار می‌گیرند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد زودرنجی کودکان تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.

ویژگی‌های کودکان زودرنج
برخی از افراد از همان سنین ابتدایی حساسیت بیشتری نسبت به سایرین دارند و دائماً از کوچک‌ترین مسائل آزرده می‌شوند. این امر باعث می‌شود که در اصطلاح به آن‌ها زودرنج بگویند. کودکانی که دچار زودرنجی هستند، اکثراً بابت هر چیزی شروع به گریه و زاری می‌کنند، بهانه می‌گیرند یا رفتارهایی نظیر قهر کردن و مخالفت با دیگران را از خود نشان می‌دهند. این رفتارها به مرور می‌توانند روابط آن‌ها را با همسالانشان محدود کرده و منجر به منزوی شدن کودک شوند. از طرف دیگر چالش‌هایی که این بچه‌ها در خانواده ایجاد می‌کنند می‌تواند منجر به چرخه معیوبی در خانواده شود.
به این صورت که آن‌ها دائماً نسبت به هر چیز کوچکی واکنش نشان می‌دهند. در جواب این رفتارها والدین احساس کلافگی می‌کنند و بدرفتاری با کودک به احتمال بیشتری اتفاق می‌افتد. در نهایت این امر به زودرنجی و حساسیت بیشتر منجر می‌شود و به این ترتیب این چرخه با کارکرد معیوب خود ادامه می‌یابد. در این شرایط کودکان بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی دوران کودکی و مشکلات رفتاری قرار دارند.

علت زودرنجی در کودکان
علت زودرنجی در کودکان می‌تواند ترکیبی از عوامل زیستی و محیطی باشد. جنبه زیستی مسئله این است که خلق و خوی افراد امری ارثی است. بعضی افراد از همان ابتدای نوزادی بهانه گیرتر هستند و بی‌قراری‌های بیشتری دارند. اینگونه کودکان در اصطلاح روانشناسی به کودکان دشوار معروف هستند و به احتمال بیشتری در سال‌های بعدی زندگی نیز خلق و خوی خود را حفظ کرده و دچار زودرنجی بیشتری می‌شوند. با این حال تمام ریشه‌های این مسئله به عوامل زیستی ارتباط ندارد بلکه عوامل محیطی نیز در این زمینه نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند.
برای مثال زودرنجی می‌تواند ناشی از تربیت نادرست والدین باشد. به این صورت که آن‌ها ممکن است در برابر هر خواسته منطقی و غیرمنطقی کودک سریعاً تسلیم شده و هر آنچه او می‌خواهد را برایش فراهم کنند. این رفتار باعث می‌شود که این ذهنیت در کودک شکل بگیرد که هر آنچه از دنیا و اطرافیان طلب می‌کند باید سریعاً برآورده شود و همه افراد باید مطابق میل او عمل کنند. با این ذهنیت وقتی کودک در شرایط ناکام کننده‌ای قرار می‌گیرد به هیچ وجه از خود انعطاف‌پذیری نشان نمی‌دهد و نمی‌تواند خود را با موقعیت‌ها سازگار کند.
همچنین زودرنجی در کودکان می‌تواند ناشی از بدرفتاری‌ها و نادیده انگاری‌های زیاد والدین نیز باشد. در حقیقت بدرفتاری‌های والدین زمینه‌ای را برای بروز افسردگی در کودکان فراهم می‌کند که زودرنجی می‌تواند به عنوان یک علامت از این اختلال در نظر گرفته شود.

درمان زودرنجی در کودکان
اگر کودکتان دائماً از هر چیزی ناراحت می‌شود و بهانه آن را می‌گیرد لازم است که در ابتدا به ریشه رفتارهای او پی ببرید و ببینید چه چیزی منجر به رنج کودک شما شده است. کمک گرفتن از یک روانشناس کودک در دست یافتن به این موضوع می‌تواند تأثیر بسزایی داشته باشد. روانشناس با بررسی روابط بین شما و کودک، بررسی شرایط خانوادگی، محیطی و خلق وخوی فرزندتان می‌تواند به ریشه رفتارهای او پی ببرد و نکات تربیتی لازم را برای بهبودی این امر به شما ارائه کند.
اگر زودرنجی منجر به افسردگی کودک شده باشد، جلسات روان درمانی برای او ضرورت خواهد یافت. این جلسات درمانی می‌توانند از پیشرفت اختلال افسردگی پیشگیری کنند و نگذارند که سایر جنبه‌های زندگی کودک آسیب ببیند.

سؤالات متداول
چه زمانی می‌توان گفت زودرنجی در کودکان به افسردگی منجر شده؟
افسردگی در کودکان با افسردگی در بزرگسالان متفاوت است. برای مثال ممکن است کودک افسرده پرخاشگری بیشتری از خود نشان دهد. این مسئله به خصوص در پسران بیشتر دیده می‌شود چراکه آن‌ها بیشتر مشکلاتشان را برون‌ریزی می‌کنند.
روانشناسان برای زودرنجی کودکان چه کار می‌کنند؟
روانشناسان برای درمان مشکلات کودکان بیشتر از درمان‌های رفتاری استفاده می‌کنند. در واقع یکسری تمرین‌ها ارائه می‌شود که در طی آن کودک و خانواده تلاش می‌کنند تا چرخه‌های معیوبی که در طول متن ذکر شد را بشکنند. در طی این درمان روانشناس می‌تواند از بازی درمانی کمک بگیرد تا روند بهبود رفتار سریع‌تر طی شود.