ارتباط پدر با دختر چگونه باید باشد؟

ژیلا آهنگرزاده، روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه در پاسخ به این پرسش که نیاز‌های روانی دختران به چه عواملی بستگی دارد، اظهار کرد: نیاز‌های روانی دختران به عوامل مختلفی مانند رده سنی (کودک، نوجوان و جوان)، فرهنگ و خرده فرهنگ‌ها یا همان اقوام (لر، کرد، ترک، بلوچ، ترکمن، عرب و فارس) بستگی دارد.

این مدرس دانشگاه ادامه داد: مهم‌ترین موضوعی که دختران نوجوان و جوان به آن اهمیت می‌دهند، بحث روابط بین فردی به ویژه با پدرانشان است، زیرا دختران از پدرانشان در انتخاب همسر آینده خود الگوبرداری می‌کنند، بنابراین نحوه ارتباط دختران با پدرانشان در ساختن شخصیت آنها برای آغاز زندگی مشترک و حضور در جامعه بسیار موثر است.

او بیان کرد: امروزه به علت وضعیت اقتصادی جامعه، پدران بین یک تا سه شیفت کار می‌کنند، بنابراین هنگامی‌که به منزل بازمی‌گردند، بسیار خسته هستند، این در حالی است که دختران انتظار دارند با پدرانشان صحبت کنند و همراه با خانواده یا به تنهایی با پدرانشان مسافرت، رستوران، سینما، تئاتر، کنسرت، پارک و به ویژه خرید بروند.

آهنگرزاده توصیه کرد: پدران هفته‌ای یکبار، ۲ هفته یکبار یا حداقل ماهی یکبار به همراه دختران خود به تفریحات سالم بروند و اجازه بدهند به دخترانشان تا احساسات خود را بیان کنند.

این روانشناس بالینی افزود: پدران نباید احساسات دخترانشان را نادیده گرفته، تحقیر یا با دیگران مقایسه کنند. دختران با مادرانشان همانندسازی کرده، اما برای انتخاب همسر آینده خود از پدرانشان الگوبرداری می‌کنند. اکنون یکی از نگرانی‌های روان درمانگران این است که مادران چهره‌ای بسیار خشن از همسرانشان در ذهن دختران خود می‌سازند که این کار بسیار مخرب است، زیرا دختران نمی‌توانند نیاز‌ها و احساسات خود را ابراز کنند و از سوی دیگر آنها، تصویری بسیار خشن از مرد در ذهنشان می‌سازند.

آهنگرزاده تاکید کرد: اگر رابطه عاطفی بین پدر و دختر قطع شود، ممکن است که اتفاقات ناخوشایندی برای دختران رخ دهد. در صورتیکه دختران نتوانند در خانه به راحتی صحبت‌هایشان را با والدین خود در میان بگذارند، همواره تحقیر شده یا نادیده گرفته شوند، این احتمال وجود دارد که به سمت روابط ناسالم (از جنس خود با جنس مخالف) کشیده شده و مورد سوء استفاده عاطفی، جسمی و جنسی قرار بگیرند، به عبارتی دختران مجبور می‌شوند برای اینکه از سوی دیگران طرد نشده و محبت اطرافیان را به دست آورند، به خواسته‌های آنها پاسخ مثبت دهند.

او تصریح کرد: آموزش مهارت‌های زندگی برای هر فردی لازم است، بنابراین والدین باید برای فرزندان خود زمان بگذارند به طوری‌که مهارت‌های زندگی مانند مدیریت هیجانات را یاد بگیرند و بتوانند خشمشان را کنترل کنند. واکنش‌های مناسب در مواجهه با رفتار‌های فرزندان خود به ویژه دخترانشان داشته باشند.

این روانشناس بالینی گفت: والدین نباید دختر خود را با دختران دیگر مقایسه کنند و برای انتخاب رشته تحصیلی، دانشگاهی، دوستان، شغل و همسر آینده دخترانشان، یار و مشاور آنها باشند. فرزندان در سن بلوغ تمایل دارند که مستقل باشند، بنابراین والدین نباید با فرزندان خود برخورد تحکم‌آمیز داشته باشند بلکه باید با آنها دوست بوده و نظرشان را درباره موضوعات مختلف جویا شوند و از آنها مشورت بگیرند. والدین همچنین باید از زبان و واژه‌ها برای بیان افکار و احساسات خود نسبت به فرزندانشان استفاده کنند.

آهنگرزاده یادآوری کرد: والدین نباید فرزندان خود را قضاوت نادرست کرده یا ذهن خوانی کنند همچنین آنها نباید نسبت‌های ناروا به دخترانشان بدهند و باید به دختران خود اجازه دهند برخی فعالیت‌ها مانند خرید کردن را به تنهایی یا همراه دوستان خود انجام دهند. خود والدین هم می‌توانند دخترانشان را در انجام این کار همراهی کنند.

او تاکید کرد: والدین باید نسبت به فرزندانشان به ویژه دختران خود احساساتشان را ابراز کنند، این کار موجب می‌شود که خانه حریم امنی برای دختران باشد. همچنین دختران یاد می‌گیرند تا در زندگی مشترک آینده خود، احساساتشان را نسبت به همسرشان بروز دهند. والدین باید نسبت به فرزندان خود محبت مثبت نامشروط داشته باشند، به عبارتی آنها نباید برای محبت کردن به فرزندانشان شرط بگذارند؛ برای مثال به فرزندان خود بگویند که اگر در رشته‌ای خاص در کنکور قبول شوند، در این صورت آنها را دوست دارند.