پوشش مناسب والدین، چگونه است؟

به طور طبیعی کودک ابتدا با بدن خود آشنا می‌ شود و سپس وقتی بزرگتر شد متوجه بدن پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده می شود. اولین محیط فرزندان برای درک مسائل انسانی، خانواده است.
کودکان در همه تجربیات خود به دنبال پاسخ سوالات خود هستند. حمام کردن، لباس پوشیدن،‌دیدن لباسهای زیر پدر و مادر و پوشاندن اندام‌های خصوصی همه و همه برای کودکان سوالاتی ایجاد می‌کنند.
سوال درمورد تفاوت‌های جنسیتی زن و مرد ممکن است از زمانی که کودک شما به حرف می‌افتد بوجود بیاید. فرزندان از نوع پوشش والدین مفهوم حریم خصوصی و نزدیکی و دوری آدمها را درک می‌کنند.
آنها از طریق مشاهده ظاهر پدر و مادر و نوع روابط آنها با دیگران متوجه رفتارهای مورد قبول عرف خانواده و جامعه می‌شوند.

بهترین پوشش والدین در حضور فرزندان
حتی فرزند ۲ - ۳ ساله شما همه چیز را می‌بیند و می‌فهمد و در حافظه ثبت می‌کند. افراط و تفریط در زمینه پوشش کار را خراب می کند؛ هم سختگیری بیش از حد و هم آزادی کامل در این موضوع اثرات مخربی به دنبال خواهد داشت.
سعی کنید حد معقولی از پوشش را براساس معیارهای اخلاق جنسی که در همه فرهنگ‌ها مشترک است رعایت کنید. برای مثال مشخص است که برهنگی کامل در مقابل فرزندان درست نیست.
در برخی خانواده‌ها، حساسیت بیشتری روی مادران و دختران وجود دارد، اما از نظر ماهیت موضوع تفاوتی وجود ندارد. برای مردان و پسران نیز خطوط قرمزی وجود دارد که بهتر است رعایت شود.

افراط در پوشش والدین در حضور فرزندان
گفتیم که افراط و تفریط در قضیه پوشش مضراتی برای فرزندان در پی دارد. کودکی که پدر و مادرش لباسهای بسیار پوشیده در خانه می‌پوشند، متوجه ممنوعیت‌هایی می شود و در می‌یابد که باید همیشه خودش را حفظ کند.
ممکن است به دلیل محدودیت زیادی، کنجکاوی شدید جنسی در این کودک بوجود بیاید که مناسب سن او نخواهد بود.
گاهی ممکن است سوال هایی برای بچه‌ها پیش بیاید؛ اما خجالت بکشند و از پرسیدن آنها خودداری کنند و یا از پدر و مادر بترسند. بطور کلی باید به رفتار طبیعی نزدیک شد و از ایجاد حساسیت‌های نابجا برای کودکان جلوگیری کرد.

افراط در آزادی والدین در حضور فرزندان
درهر صورت، چه پدر و مادر خود را کامل بپوشانند و چه آزادانه‌تر لباس بپوشند، سوالهای زیادی در ذهن بچه‌ها شکل می گیرد.
پوشش آزاد و راحت والدین روی زمان بلوغ جنسی تاثیری ندارد و بچه ها بطور معمول از 4-3 سالگی در مورد جنسیت خودشان، جنس مخالف و... سوال می پرسند.
اینکه پدر و مادر آزاد لباس پوشیده باشند و اندام خود را در معرض نگاه بچه قرار دهند یا خیلی خود را بپوشانند هم تاثیر چندانی در از بین رفتن سوالات اساسی ندارد.
اما باید توجه داشته باشید پوشش راحت و باز در خانه، باعث می شود کودک متوجه حد و مرزها نشود و دچار سرگردانی شود. ممکن است متوجه نشود کجا چطور لباس بپوشد و چه کند. یا نفهمد پوشیدن چنین لباس هایی در حریم خانه مجاز است و نباید جلوی غریبه ها آنها را بپوشد.

از چه سنی شروع کنیم؟
راهکار این است که به سوالات خاص کودک راجع به بدن و لباسهایش توجه کنید. وقتی فرزند شما راجع به اندام‌های جنسی یا نحوه به دنیا آمدن بچه سوال می‌پرسد معلوم است که کنجکاو شده است. از اینجا به بعد باید بیشتر مراقب لباس پوشیدن خود باشید.
مثلا زمانی که کودک متوجه می شود لباس مادرش، باز است یا نه و کدامیک از اندام های بدنش پیداست. والد غیرهمجنس از 4-3 سالگی و والد همجنس باید از 6-5 سالگی در انتخاب لباس‌هایی که در حضور فرزندشان می‌پوشند، بیشتر دقت کنند. حمام رفتن کودکان با والدین بهتر است با رعایت نکات اخلاقی باشد.

آموزش عملی والدین در حضور فرزندان
کودکان معمولا دیدگاه دقیقی در مورد خوب و بد کارها ندارند و والدین را الگوی خود قرار می‌دهند. کودک باید یاد بگیرد که هرگز نباید لباسش را در جمع و وقتی فردی حضور دارد، عوض کند حتی اگر این فرد والد غیرهمجنس باشد.
پدر و مادر باید با پوشش خود بطور غیرمستقیم به کودک آموزش می‌دهند. برای آموزش این نکته باید حریم شخصی را حفظ کنند و جلوی فرزندشان لباس عوض نکنند تا او هم این رفتار را بیاموزد. نباید فرزند متوجه شود والدینش حریمی با هم در لباس پوشیدن ندارند.

آموزش برای جلوگیری از انحرافات
با کمک گرفتن از کتاب‌های آموزشی و همچنین مشاور متخصص، تفاوت‌های زن و مرد را از نظر آناتومی به فرزندان توضیح دهید؛ اینکه چه اندام‌هایی خصوصی است و چرا باید همه خردسالان و بزرگسالان آنها را بپوشانند.
اگر نحوه آموزش والدین و مربیان درست باشد، بچه‌ها مسائل مربوط به بدن و پوشش را خیلی خوب درک می‌کنند. رفتارهای بی‌قاعده باعث سردرگمی کودکان می‌شود. مثلا اگر مادری در حضور دیگران و بی‌توجه به اینکه شخصی که وارد خانه شده کیست، لباس باز بپوشد، کودک را گیج می کند.
این رفتار باعث می‌شود کودک نیاموزد پوشش در حضور افراد مختلف باید متفاوت باشد. سردرگمی کودکان در چنین مساله مهمی خطرناک است.