چگونگی درمان آسم در کودکان

یک استاد دانشگاه گفت: والدین سیگاری احتمال بروز و یا تشدید آسم کودک را افزایش می‌دهند.

ایسنا: عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد با بیان این که والدین سیگاری احتمال بروز و یا تشدید آسم کودک را افزایش می دهند، تاکید کرد: شیوع آسم در کودکان دارای مادران سیگاری سه برابر بیشتر است.

دکترحسن حلوانی گفت: بیماری آسم، عارضه التهاب مزمن راه های هوایی است و از لحاظ علائم بالینی این بیماری به صورت حملات دوره ای تنگی نفس، خس خس سینه، سرفه و احساس فشار در قفسه سینه بروز می کند.

وی از ویژگی های این بیماری به افزایش تحریک پذیری راه های هوایی نسبت به محرک های مختلف از قبیل عفونت، آلرژن، هوای سرد و استرس های هیجانی اشاره کرد و افزود: بیماری آسم شایع ترین بیماری مزمن تنفسی است، که حدود ۵ تا ۱۰ درصد افراد جامعه را در دوران کودکی و جوانی مبتلا می کند.

دکتر حلوانی شایع ترین عامل بروز بیماری آسم را وجود زمینه ها ی ژنتیکی ذکر کرد و گفت: در صورتی که یکی از والدین مبتلا به آسم باشند به احتمال ۲۵ درصد و در صورت مبتلا بودن هر دو والدین نزدیک به ۵۰ درصد احتمال ابتلای نوزاد به بیماری آسم وجود دارد.

این فوق تخصص بیماری های ریوی از دیگر فاکتورهای مسبب این بیماری به عفونت ها، آلرژن ها، عوامل شغلی، مصرف برخی داروها و آلاینده های هوا اشاره کرد.

وی متذکر شد: جهت تشخیص ابتدایی بیماری آسم گرفتن شرح حال بیمار و به عبارتی بررسی شرایط محیط زندگی، اشتغال و همچنین سوابق فامیلی فرد از لحاظ وجود بیماری هایی از قبیل آسم، رینیت، آلرژیک و اگزما، و در نهایت انجام تست اسپیرومتری می تواند پزشک را راهنمایی کند. ولی انجام تست برگشت پذیری انسداد راه هوایی با استفاده از اسپری سالبوتامول و همچنین تست متاکولین از اقدامات تکمیلی تر جهت تشخیص بیماری آسم است.

دکتر حلوانی خاطرنشان کرد: اولین اقدام جهت درمان آسم، تشخیص شدت بیماریست که بدین منظور میزان علائم بالینی فرد در طول روز، تعداد حملات شبانه و همچنین میزان اختلال عملکرد تست اسپیرومتری فرد، اندازه گیری می شود.

وی ادامه داد: پس از تعیین شدت بیماری جهت درمان می بایست حذف عامل محرک بیماری در دستور کار قرار گیرد، که در این بین عوامل آلرژن نقش به سزایی دارند؛ لذا به این بیماران توصیه می شود حتی الامکان دور از تماس با گرد وغبار، گل و گیاه و حیوانات خانگی باشند.

این فوق تخصص بیماری های ریوی همچنین یادآور شد: از آنجایی که نقش آلرژن های غذایی در پیدایش و تشدید آسم خیلی کم است، پیشنهاد می شود افرادی که سابقه حساسیت به برخی از انواع غذاها از قبیل سوسیس، کالباس، سس، ترشیجات، خیارشور و غذاهای کنسرو شده را دارند، از مصرف این نوع غذاها خودداری کنند و توصیه اکید می شود که افراد مبتلا به آسم و حتی اطرافیان آنها به شدت از استعمال سیگار خودداری کنند.

وی با اشاره به این که مصرف برخی داروها از قبیل پروپرانولول، آسپرین و برخی آنتی بیوتیک ها نیزمی توانند بعضاً باعث تشدید اسپاسم راه های هوایی شوند، توصیه کرد: افراد مبتلا به آسم از مصرف این داروها خودداری کنند.

دکتر حلوانی اذعان داشت: مبتلایان به آسم نبایست در محیط های سرد به انجام فعالیت های ورزشی بپردازند و تاکید می شود، جهت پیشگیری از این بیماری ویروسی هر سال واکسن آنفلوآنزا تزریق کنند.

وی بیماری مزمن آسم را یک بیماری قابل کنترل ولی فاقد درمان قطعی دانست و گفت: افراد مبتلا می بایست درمان دارویی را به صورت طولانی مدت و با توجه به شدت بیماری دنبال کنند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد بیان داشت: خوشبختانه اکثر داروهایی که جهت درمان آسم استفاده می شوند، عوارض جانبی چندانی ندارند و تنها نقش گشادکنندگی برونش و بهبود تنگی نفس را دارا هستند.

وی افزود: از معروفترین این داروها اسپری سالبوتامول است که به صورت استنشاقی در مواقع تنگی نفس استفاده می شود. همچنین جهت کاهش التهاب راه هوایی می توان از اسپری های استنشاقی استروئیدی استفاده نمود.

دکتر حلوانی خاطرنشان کرد: علائم بالینی و روش های تشخیص و درمان آسم کودکان با بزرگسالان تفاوت چندانی ندارد، اما بسیاری از کودکان ممکن است همزمان با مبتلا شدن به بیماری آسم به بیماری رینیت آلرژیک نیز مبتلا شوند.

وی تاکید کرد: شدت بیماری بسیاری از کودکان مبتلا به آسم همراه با افزایش سن، کاهش می یابد؛ به نحوی که بیش از ۸۰ درصد این افراد پس از سن ۱۴ سالگی و به دنبال کاهش علائم بالینی بیماری دیگر نیازی به مصرف دارو ندارند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد در پایان با اشاره به نگرانی غالب خانواده ها از مصرف دارو جهت کنترل بیماری آسم کودکشان، اظهار کرد: بایست توجه داشت عدم کنترل مناسب بیماری آسم کودک تنها مشکلی است که می تواند باعث صدمه به کودک شود و مطالعات نشان داده است که اسپری های استروئیدی استنشاقی اثر چندانی در کاهش رشد کودک ندارند و مصرف طولانی مدت آنها با دوز مناسب بی ضرر است.