تاثیر بازی بر خلاقیت کودکان، چیست؟

کودک از طریق بازی با انواع اسباب بازی، موفق به شناخت شکل‌ها، رنگ‌ها، اندازه ها، جنس اشیاء و اهمیت آنها می‌شود.

روزنامه همشهری:کودک از طریق بازی با انواع اسباب بازی، موفق به شناخت شکل ها، رنگ ها، اندازه ها، جنس اشیاء و اهمیت آنها می شود و از بازیها و ورزش ها، مهارت به دست می آورد. با اکتشاف و جمع آوری اشیا اطلاعاتی را کسب می کند که نمی تواند در کتاب های مدرسه اش پیدا کند. مطالعه کتاب و دیدن فیلم مناسب، اطلاعات کودک را وسیع تر می کند و به او شادی و لذت می بخشد.

کودک به وسیله بازی دنیا را می شناسد، می فهمد و کنترل می کند و می تواند میان واقعیت و تخیل فرق بگذارد، میزان توانایی های خود را با دیگران مقایسه می کند و یک مفهوم روشن تر و واقع گریانه تر از خود به دست می آورد و می تواند مسئولیت کامل اعمال خود را برعهده بگیرد. در بازی نقش های معینی را برعهده می گیرد و درمی یابد کدام نقش بیشترین لذت را به وی می دهد و بازی او را قادر می سازد تا رضایت بخش ترین رابطه ها را با دیگران برقرار کند.

با کمک بازی، خوب و بد را درک می کند و می فهمد که اگر بخواهد در بازی یک فرد قابل قبول باشد باید درستکار و با حقیقت، مسلط به خود و عادل باشد. همچنین درمی یابد دوستانش در بازی به نسبت والدین کمتر شکیبا هستند و یاد می گیرد که اصول اخلاقی را هنگام بازی نسبت به محیط خانه و مدرسه به طور کامل تر رعایت کند.

در دوران مدرسه علاقه به بازی نمایشی کم و به بازیهای سازنده شروع می شود. در این بازی کودک می تواند بدون همبازی مدت ها بازی کند و لذت ببرد. متداول ترین این بازی کشیدن نقاشی، ساختن چیزهایی از گل، خمیر، سنگ کاغذ و... می باشد. این نوع بازی های سازنده، قدرت تخیل کودک را تقویت نموده و موجبات بهداشت روانی و لذت حیاتی می شود.

بازی مناسب ترین روش تربیتی است و وظیفه مربی است که بازیهای مناسب برای کودکان ترتیب دهد.

می توان ادعا کرد اگر یادگیری اولیه از طریق بازی مورد غفلت قرار گیرد یا توجهی به آنها نشود، آموزش و پرورش در سن های بالاتر آن طور که باید نمی تواند مفید باشد.

بازی آزاد در مدارس دو ویژگی فکری انسانی (غلبه بر مشکلات یادگیری نظم و ترتیب) را آشکار می کند.

بازی با شن و آب شرایطی را فراهم می کند که کودک با زبان ریاضی آشنا شود؛ مفاهیمی چون زیاد، کم، پر، خالی و کوچک که قبل از جمع باید یاد گرفته شوند.

بازی به صورت صحبت کردن با بچه های دیگر باعث گسترش مفاهیم ذهنی کودک می شود و نظرش مبتنی بر واقعیت می شود.

تفکر کودک به زبان او بستگی دارد و برای برخورداری از زبانی غنی و وسیع باید دامنه خزانه لغات کودک را افزایش داد تا ابزار لازم را برای طبقه بندی و تعمیم که ساخت پیچیده ای دارند به دست آورند و مفاهیم زمان، فضا و احتمال را درک کنند.

یک بازی مطلوب برای کودکی که در حالت لذت بردن از بیان کلمات است، نظر افکندن بر یک کتاب، تصویر یا مجله است.

بازی با لغات و صداها برای کودک خیلی لذت بخش است، به شنیدن داستان، تعریف داستان، بازی سؤال و جواب، انتقال پیام به دیگران علاقه نشان می دهد و با استفاده از این علاقه می توان برای رفع مشکلات و آموزش دروسی مانند فارسی، اجتماعی، علوم و هدیه های آسمانی و... استفاده کرد.

مربیان می توانند قوانین و مقررات و اصول اخلاقی و رابطه صحیح با دیگران را در بازی به بچه ها آموزش دهند.

با دقت در بازی، مربیان می توانند کودکان را دقیق تر شناسایی کنند و به وسیله بازی مشکلات عاطفی کودکان را تعدیل نمایند.

با استفاده از بازی می توان به بچه ها آموخت که چگونه مشکلات خود را حل کنند و در نهایت آنها را برای زندگی آینده آماده کرد.

با تقویت رفتار هوشمندانه و استفاده از قوه تخیل در بازی، زمینه ای بهتر برای تفکر کودک فراهم می شود. دوستان در مدرسه تکیه گاه کودک هستند و به او احساس ایمنی می دهند و برای او سرمشق رفتاری هستند. بنابر این با کمک آنها می توان بعضی از مشکلات کودکان را برطرف کرد. (البته به صورت بازی)

اگر قرار است پایه ای محکم برای یادگیری ریاضیات در دوران مدرسه ابتدایی در کودکان بسازیم کودک باید انواع مختلف بازی آزاد را در سنین قبل از دبستان داشته باشد.

پس باید امکانات لازم برای گسترش مهارت زبانی کودک فراهم شود تا مفاهیم ضروری برای تفکر ریاضی را به دست آورند. همچنین موقعیت های مناسب برای رشد بدنی آنها را نیز باید فراهم کرد و با وسایلی مانند تاب، سرسره، نرده ها و میله ها در سنین قبل از دبستان و اوایل دبستان بازی کنند تا ماهیچه های بزرگ بدنی تقویت شوند.

آموزش شنا اعتماد به نفس را در کودکان تقویت می کند. کودکان از وسایل ارتباطی دیگری از قبیل نقاشی و داستان نیز استفاده می کنند و نظریات و احساسات خود را بیان می کنند.

کودکان توانایی های زیادی دارند، اما همگی افرادی مستعد هستند و باید به آنها اعتماد کنیم.