کتک زدن بچه، واکنش شما نسبت به آن چیست؟
شما اگر ببینید مادری در خیابان فرزندش را کتک می زند چه عکس العملی نشان می دهید؟ مخاطبان نی نی بان در یک نظر سنجی به این سؤال پاسخ دادند.
نی نی بان: سایت نی نی بان یک نظرسنجی دیگر را ترتیب داد. عنوان این نظرسنجی «اگر ببینم در خیابان مادری فرزندش را بزند:» بود و عکس العمل مخاطبان نی نی بان را در مقابل کتک خوردن یک کودک نشان داد.
بر اساس نتایج این نظرسنجی گزینه «لازم شود جلویش را میگیرم» با بیشترین درصد در رتبه نخست قرار گرفت.
در مجموع این نظرسنجی، ۲۱۰ نفر شرکت کردند که واکنش حدود ۴۵ درصد آنها در مقابل کتک خوردن یک کودک، این است که در صورت لزوم جلوی مادر را می گیرند. پس از آن حدود ۲۸ درصد گزینه «بیتفاوت میگذرم» را انتخاب کردند. حدود ۲۴ درصد افراد در صورت مواجه با چنین صحنه ای، تذکر میدهند و رد میشوند و در آخر، کمترین درصد گزینه «تا دست برندارد ولش نمیکنم» اشاره کردند که حدود ۵ درصد از آمار را به خود اختصاص داده است.
نتایج حاصل از این نظرسنجی نشان میدهد درصد بالایی از افراد تحمل دیدن کتک خوردن کودکان را ندارند و اگر لازم بدانند جلوی فردی که کودک را کتک میزند، می گیرند حتی اگر آن فرد مادر کودک باشد. پس از آن بیشتر افراد گفتند که از کنار این صحنه بی تفاوت عبور می کنند هرچند بطور قطع از دیدن این صحنه متأثر می شوند، ولی شاید توجیه آنان این است که هر چه باشد مادرش است و نمی توان دخالت کرد.
اما گروه بعد طور دیگری فکر می کنند آنها معتقدند که باید به مادر تذکر داد و تا حد امکان مانع کتک خوردن کودک شد. لذا آنها وظیفه خود را که همان تذکر است انجام می دهند و عبور می کنند. گروه آخر که اقلیت این دسته بندی را تشکیل می دهند پا را از تذکر زبانی فراتر گذاشته و وارد عمل می شوند و می خواهند به هر نحو جلو مادر را بگیرند.
تنبیه بدنی آخرین چاره است؟
بعضی از والدین آخرین راه چاره را در تربیت فرزندان، تنبیه بدنی می دانند؛ اما همواره به جای تنبیه و اعمال خشونت راه بهتری هم می توان پیدا کرد. چون تنبیه بدنی عوارض متعددی در رفتار و روحیه فرزند شما به جای خواهد گذاشت.
اکثر والدین حداقل یک بار فرزندشان را تنبیه بدنی کرده اند یا احساس کرده اند او یک کتک مفصل لازم دارد. اما به راستی چرا این تعداد از پدر و مادرها از تنبیه بدنی استفاده می کنند؟ شاید بگویید: چون مؤثر است. ولی واقعیت این است که اگر تنبیه بدنی مؤثر باشد فقط و فقط در کوتاه مدت تأثیرگذار است.
پس چه باید کرد؟
آیا جایگزین مناسبی به جای تنبیه بدنی وجود دارد؟ رفتارهایی که در ذیل آورده شده با این اعتقاد فهرست شده که یک کودک سزاوار احترام است، حتی وقتی رفتارش آنگونه که باید نیست.
سعی کنید در رفتارتان ملایم و مهربان باشید. وقتی صدایتان عادی و طبیعی باشد کودک بهتر حرفتان را می شنود.
کمی تأمل کنید و به او بیاموزید. به جای مجازات او به خاطر کار نادرستش، کار درست را به او یاد بدهید.
مثبت باشید و به جای تهدید، توضیح دهید. می توانید با یک توضیح مختصر، علت زشتی رفتار او را روشن کنید تا در ذهنش دلیلی برای تغییر رفتار داشته باشد.
از عصبانیت دوری کنید. به جای تمرکز روی اشتباه یا رفتار نادرست کودک، که شما را برای هیجان و عکس العمل احساسی آماده می کند، از هر یک از موارد خطای فرزندتان به عنوان موقعیت خوبی جهت راهنمایی او و فراگیری استفاده کنید.
انگیزه بدهید. به او با جملات خاصی انگیزه بدهید و صحبت های تشویق کننده داشته باشید.
انعطاف پذیر و منطقی باشید و از لجبازی و زورآزمایی بپرهیزید. او را به همکاری کردن تشویق کنید. وقتی مشکل را با کودک در میان بگذارید احتمالاً بیشتر علاقه مند می شود که در حل آن کمک کند و با شما همکاری کند.
اگر عملکرد فعلی شما اثر ندارد، راه دیگری پیدا کنید. تغییر خط مشی شما آسان تر است تا این که همیشه بخواهید اول او تغییر کند. از خودتان بپرسید: چه کار دیگری می توانم بکنم تا او را به عکس العمل بهتری ترغیب کند؟
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼