احساس مسئولیت کودک، تشویق کنید یا نه؟

نی نی بان، گروه ترجمه: می دانم که ممکن است الان این سوال در ذهن شما ایجاد شود که راجع به چه چیزی حرف می زنم؟ اما این متن را بخوانید.

برای اینکه نکته ای درآن وجود دارد. موضوع روز تعیین پول تو جیبی برای بچه ها درصورت کمک در انجام کارهای خانه است. آیا در هفته مبلغی برای تشویق بچه ها به منظور کمک در کارهای خانه تعیین می کنید؟ یا انتظار دارید آنها رایگان در خانه کمک کنند؟ من در دوران نوجوانی و جوانی همیشه فهرستی از کارهای روزانه برای انجام دادن، داشتم. از آن موقع تاکنون به یاد می آورم که همیشه تمیز کردن آشپزخانه بعد از شام با من بود. هنوز هم هربار که برای شام به خانه مادرم می روم، این کار را می کنم. هر روز و آخر هفته ها باید به حیوانات خانه هم غذا می دادم. پدرم فهرستی از کارهایی که باید انجام می دادم را دراختیارم قرار می داد. وقتی 13 سالم شد، والدینم به مزرعه ای بزرگ تر رفتند و آنجا کارهای بیشتری برای انجام دادن بود. حیوانات بیشتری را باید غذا می دادم و کارهای بیشتری وجود داشت. همیشه فهرستی از کارهای روزانه داشتم و هرگز هیچ پولی بابت انجام آنها دریافت نکردم. به عنوان مادر، وقتی بچه هایم به سن 3،4 سالگی رسیدند، من هم فهرست روزانه ای برای آنها درنظر گرفتم. من به آنها نگفتم که طویله را تمیز کنند یا اینکه کف زمین را پاک کنند. در آن سن، کارهایی همچون جمع کردن لباس های کثیف و انداختن لباس ها در ماشین رخت شویی و جمع آوری اسباب بازی هایشان و کارهای ساده ای مثل آن را انجام می دادند. درنتیجه وقتی بزرگ تر شدند، خودشان خواستند که بیشتر در کارهای خانه کمک کنند. حتی در مقطعی سر اینکه کدامیک از آنها حمام را تمیز کند، با هم دعوا می کردند! من هرگز همچون خدمتکاران شخصی ام با آنها رفتار نکردم. ولی می دانستد که چیزهایی هستند که انتظار انجامشان را از آنها دارم که اغلب موارد تمیز کردن چیزی یا جایی بود که خودشان کثیف کرده و بهم ریخته بودند. هرگز فکر پرداخت مبلغی به آنها بابت این کارها به ذهنم خطور نکرد. من هیچ وقت پولی نگرفته بودم و آنها درواقع کثیف کاری و شلوغ کاری های خودشان را پاک می کردند. من از آنها نمی خواستم که وسایل من را جمع و جور کنم. یک روز پسر ده ساله ام که از دوستانش در مورد این پاداش های مالی در مدرسه چیزی شنیده بود، از من پرسید که آیا من هم قصد دادن پولی به او برای کمک کردن در کارهای خانه را دارم یا نه. به او نگاه کردم و گفتم:" یعنی تو می خواهی که من برای تمیز کردن کثیف کاری ات به تو پول بدهم؟ " او به من نگاه کرد و گفت:" خب، می تونی این طور به ماجرا نگاه کنی ولی فکر نمی کنم" آن روز شروع و پایان بحث ما در مورد پول دادن به بچه ها در صورت کمک در کارهای خانه بود. بگذارید به صراحت بگویم که از نظر من پاداش دادن به بچه ها اشتباه نیست و البته فکر نمی کنم که اگر پول کف دست بچه تان نمی گذارید، برده دارهای شیطان صفتی هستید. من اجازه می دهم که بچه هایم پول را برای چیزهایی بدست آورند که به صورت اتفاقی و هرازگاهی انجام می دهند. نه کارهای روزانه خانگی. اگر آنها چیزی می خواهند، ما در مورد آن حرف می زنیم و ممکن است من آن را برایشان بخرم یا نخرم. ما زمان های دیگری از سال را برای یاد دادن اهمیت مدیریت پول حرف می زنیم ولی با انتخاب کارهای روزانه برای آنها مسوولیت پذیری را به آنها یاد می دهیم.