کاهش استرس در کودکان، واکنش‎های مختلف

معمولاً کودکان بعد از رویارویی با حوادث و بلایای طبیعی یا حمله های تروریستی و دزدیده شدن، واکنش‎های مختلفی نشان می‎دهند. استرس حاد به فاصله یک روز تا یک ماه بعد از حادثه ایجاد و رفع می شود ولی استرس پس از سانحه بیش از یک ماه ادامه می‎یابد.
در کودکان به دلیل آسیب پذیری‎شان علائم استرس پس از سانحه در مقایسه با بزرگسالان بیشتر و این موضوع در پسرها شایع‎تر است. از جمله علائم استرس پس از سانحه می‎توان به ترس و اضطراب شدید کودک اشاره کرد.

کودک مبتلا در طول روز در بازی‎ها و نقاشی‎ها یا در طول شب در خواب و کابوس های شبانه مدام سانحه را به یاد می آورد و در عین حال تلاش می کند از مسائل تداعی کننده حادثه دوری کند؛ مثلا اگر با اسلحه سرد تهدیده شد باشد، شاید با دیدن چاقو فرار کند یا اگر تصادف کرده باشد، ممکن است با دیدن صحنه تصادف یا تصاویر مشابه خود را پنهان کند. کابوس‎های شبانه و استرس های بعد از سانحه در کودکان با بزرگسالان متفاوت است.
بزرگسالان در کابوس های خود همان اتفاق را می بینند، در حالی که کودک گاهی همان حادثه و گاهی حوادث مشابهی که در آن تنها ماده را می بیند. گاهی کودک در نقاشی و بازی های خود حوادث را بازسازی می کند؛ مثلا اگر در اتومبیلی بوده که تصادف کرده، ممکن است در بازی با ماشین صحنه تصادف را مرتب تکرار کند یا کودکی که تنبیه بدنی شدید شده، ممکن است همان عروسک هایش را تنبیه کند. تحریک پذیری، پرخاشگری، گوشه گیری، افسردگی و حتی پسرفت تکلم و شب ادراری از دیگر علائم استرس پس از سانحه است. اگر والد مضطرب باشد و نگرانی بیشتری داشته باشد، علائم روان شناختی در کودک بیشتر ادامه می یابد. در چنین شرایطی، علاوه بر کودک، والدین هم باید برای کنترل اضطراب تحت درمان قرار بگیرند.