۳ رفتار عجیب و غریب کودکان (۱)

گروه ترجمه نی‌نی‌بان: کودکان قادر به انجام کارهای خارق العاده ای هستند که ما تعدادی از آنها را برایتان آورده ایم.

دروغ گفتن

شاید تصور اینکه حتی نوازدان هم می تواند دروغ بگویند دیوانه کننده به نظر آید ولی این موضوع حقیقت دارد. حتی خود شما وقتی بچه بودید، قبل از اینکه حرف زدن را یاد بگیرید، شروع به دروغ گفتن کرده اید. دانشمندان کشف کرده اند که بچه ها در شش ماهگی تظاهر به گریه یا حتی وانمود به خندیدن می کنند تا توجه والدین خود را جلب کند. بچه ها به حدی در این دروغگویی مهارت دارند که حتی مدتی صبر کرده و منتظر می مانند تا واکنش دیگران را به اشک های دروغین خود ببینند. شاید شگفت انگیزتر این باشد که وقتی آنها می دانند کار اشتباهی کرده اند، برای پرت کردن حواس والدین خود را تلاش می کنند. گریه کردن برای جلب توجه خیلی بد نیست. برای اینکه توجه دیگران را جلب کردن احساس خوبی به شما می دهد. اما حواس پرت کردن؟ معمولا بچه ها وقتی می دانند کار اشتباهی کرده اند، در صدد جبران آن بر می آیند. قبل از اینکه آنها یاد بگیرند بدون کمک دیگران مدفوع بکنند، می دانند که چگونه بهانه و توجیهی برای خود پیدا کنند. دروغ گفتن بخش مهمی از پروسه رشد بچه را شکل می دهد. وقتی شما حرف می زنید، دروغ ها پیچیده تر و قابل باورتر می شوند و تلاشی های غیرلفظی اولیه برای دروغ گفتن به ما کمک می کنند تا انواع دروغ های که می توانیم بگوییم را یاد بگیریم. طبق نظریه های علمی، دروغ گفتن تنها چیزی نیست که بچه با تماشای تلویزیون یاد می گیرد. این یک رفتار طبیعی انسانی است. گفتن حقیقت چیزی است که همه باید یاد بگیریم. خیلی از ما قبل از چهار سالگی در مورد دروغ گویی یاد می گیریم. زمانیکه به اندازه کافی بزرگ شده ایم که اصول اخلاقی که والدینمان به ما یاد می دهند را فهمیده ایم.

پیش داوری

هیچ رمز و رازی در مورد اینکه چرا با افراد جذاب خوش برخورد هستید وجود ندارد. در تحقیقی که سال ۲۰۰۴ یک دانشمند بریتانیایی انجام داد، به گروهی از بچه ها دو عکس نشان داده شد. یکی از آن تصاویر متعلق به خانمی جذاب و زیبا و دیگری به یک خانم با چهره معمولی بود. تقریبا ۱۰۰ درصد بچه هایی که نهایتا ۷ سال سن داشته و در این تست شرکت کرده بودند، به تصویر خانم جذاب نسبت به تصویر خانمی که چهره ای معمولی داشت برای مدت طولانی تری نگاه کردند. اما قضیه اینجا تمام نمی شود. در ماههای نخست بعد از تولد، بچه ها به یک فرد جذاب از نژاد دیگر به همان اندازه که به یک شخص جذاب از نژاد خود نگاه می کنند، خیره می شوند. اما چند ماه بعد اگر حتی یک سوپرمدل با رنگ پوست متفاوتی را به آنها نشان دهید، بچه به طور کامل به او بی اعتنایی می کند. اگر به یک بچه سفید پوست دو عکس مردمان آسیایی با هر سطح جذابیتی نشان داده شود، بچه به یک اندازه به آنها نگاه کرده و سپس حوصله اش سر می رود و نگاهش را بر می گرداند. برای یک بچه سفید پوست، همه افرادی که نژاد آسیایی دارند، شبیه به نظر می آیند. به طور کلی افراد جذاب، ژن بهتری دارند. وقتی یک بچه به جذاب ترین فرد در اتاق زل می زند، نتیجه می گیرد که آن شخص مادر اوست یا اینکه حداقل امیدوار است که آن فرد تصمیم به قبول فرزندی او بگیرد. بزرگ شدن توسط فردی سالم به شما شانس زندگی کردن و تجربه کردن اولین تولدتان را می دهد. بحث نژادپرستی بچه ها از این جهت مفهوم پیدا می کند. اینکه شما هر اندازه بزرگ می شوید، همه افراد در نژاد خود و حتی دیگر نژادها را بشناسید مهم است. طبق تحقیقات علمی انجام شده، هر آنچه شما باید بدانید این است که آنها شبیه شما نیستند.

مخالفت

از اولین لحظه ای که بچه ها قادر به فهمیدن ابتدایی ترین شیوه های ارتباطی هستند، روحیه مخالفتی به شما نشان می دهند. کج خلقی، فریاد زدن ها و ناسازگاری های آنها را در هر لحظه می توانید بببنید. این کج خلقی ها حتی به معنای خودداری از انجام کارهاست. بچه ها حتی برابر چیزهایی مقاومت می کنند که واقعا می خواهند انجام دهند یا از انجام آنها لذت می برند. «نه» یکی از رایج ترین واژه های استفاده شده از سوی آنهاست و گاهی ممکن است به مدت سه ماه پیش از اینکه چیز دیگری بیاموزند، در دایره لغات آنها جای گیرد. مخالفت کردن راهی برای رساندن منظور بچه هاست. آنها متوجه این می شوند که از دنیا جدا بوده و اندیشه ها و خواسته ها و اقدامات خود را دارند. وقتی متولد می شوید، والدینتان شما را در تخت تان گذاشته و خوابتان می برد. ولی چند ماه بعد، اگر خسته نباشید و خوابتان نبرد چه اتفاقی می افتد؟ اگر از خوابیدن خودداری کرده و نارضایتی خود را نشان دهید، چه می شود؟ و مهم این است که به یاد داشته باشید که این مدل شیوه رفتاری بچه فقط محدود به چیزهایی که او نمی خواهد، نیست. بچه ممکن است وقتی که خسته نیست و شما او را سر جایش می گذارید شروع به گریه و ناله بکند. اما این احتمال هم وجود دارد که وقتی او را از تخت بیرون می گذارید هم همین عکس العمل را داشته باشد. وقتی به او غذا می دهید یا سعی می کنید او را آرام کنید، او شما را به عقب هل می دهد چون درحال انجام کاری هستید. بچه تحت کنترل است و شما باید این را بدانید.

ادامه دارد...