درمان بازیگوشی کودکان، چگونه؟

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: پسر ٥ ساله ام بسیار بازیگوش است و اصلا به حرفم گوش نمی دهد. اگر چیزی لازم داشته باشم باید چند بار به او بگویم. به شیطنت و بازی های پر سرو صدا بسیار علاقه دارد. وقتی کار بدی می کند تا به شدت دعوایش نکنم آرام نمی شود. بعد از مدتی همه چیز را فراموش کرده و دوباره شیطنت می کند. او علاوه بر این که بسیار بازیگوش است، لجباز نیز است. چکار کنم؟

پاسخ دکتر رضا دستجردی، روانشناس تربیتی :

بچه ها معمولا در سنین 5-4 سالگی از نظر شناختی یک ویژگی فکری دارند که به آن خود محوری تفکر گفته می شود.در این نوع ویژگی عاطفی هرکسی به خودش فکر می کند و تنها خودش را می بیند و به فکر دیگران اهمیت نمی دهد. در مورد بچه هم همین طور است و او فقط افکار خودش را می بیند و به آن ها اهمیت می دهد. اینکه دیگران یا پدر و مادرش کار داشته باشند برایش مهم نیست. ممکن است پدر تصمیم بگیرد استراحت کند و دقایقی بخوابد اما در این بین بچه این مساله را درک نمی کند و دوست دارد بدود و بازی کند. هر چه والدینش به او می گویند بخواب باز کار خودش را انجام می دهد. این نوع واکنش ها در بچه ها گاهی اوقات به قدری شدید است که والدین احساس نگرانی می کنند و فکر می کنند شاید فرزندشان درگیر یک مشکل جدی باشد. در حالی که این نوع رفتارها یک ویژگی طبیعی در بچه ها است. بعضی وقت ها با این که بچه ها باهوش هستند اما رفتارهای مطلوب آن ها مورد توجه والدین و دیگران قرار نمی گیرد. بچه ها فقط برای این که توجه پدر و مادرشان را جلب کنند شیطنت و لجبازی می کنند. حتی زمانی که والدین فرزندشان را دعوا می کنند، این توبیخ و تشر آن ها برای بچه خوشایند است و بچه از این که توانسته توجه پدر و مادرش را به خود جلب کند، خوشحال است. بنابراین لازم است که به ویژگی های طبیعی رشد مثل همین رفتارهایی که کودک از خود نشان می دهد توجه کنیم. اما در مورد لجبازی کردن کودک شما باید بگویم که این نشان دادن این رفتار در این سن امری کاملا طبیعی محسوب می شود و جای نگرانی وجود ندارد.