لجبازی کودکان دو ساله، کی خوب میشود؟
سن دو تا سه سالگی، سن لجبازی، ناسازگاری و خودمختاری کودکان است. بنابراین عجیب نیست که چنین رفتاری را در این سن در کودک مشاهده کنید.
سوال مخاطب نینیبان: دخترم ۲سال و ۶ ماهه است. خیلی لجباز و نا آرام است. در بیشتر مواقع گریه میکند. مخصوصا هنگام خوابیدن و بیدار شدن گریه میکند. اطرافیان میگویند لوس بار آمده. فرزند دوم بیاید بهتر میشود ولی من اعتقاد ندارم مشکلاتم دو برابر میشود.
پاسخ دکتر محمدرضا کاظمی، فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی:
سن دو تا سه سالگی، سن لجبازی، ناسازگاری و خودمختاری کودکان است. بنابراین عجیب نیست که چنین رفتاری را در این سن در کودک مشاهده کنید. معمولا از یک و نیم سالگی شروع می شود ولی در این سن به اوج می رسد و از حدود سه سالگی اگر به خوبی هدایت شود فروکش می کند. توصیه می شود مخصوصا در این سن، به کارهای عادی کودک توجه نشان دهید تا متوجه شود حواستان به او هست. کارهای خوب او را بلافاصله با ذکر دلیل تشویق کنید. اصلا به لجبازی های او توجه نکنید و اگر می بینید که کودک گریه می کند یا با داد و بیداد می خواهد به خواسته اش برسد، به رفتارهایش هیچ توجهی نکنید و به کار خود برسید. باید متوجه شود با این روش به خواسته خود نخواهد رسید. بر ای اصلاح این رفتار باید کمی صبور باشید. در شرایطی که کودک نافرمانی می کند، حرف زشت یا کار خطرناکی انجام می دهد، پیشنهاد می شود قانونی وضع کنید. قانونی که در این شرایط می توانید وضع کنید این است که مثلا به کودک بگویند «با این رفتارت برای 5 دقیقه با تو حرف نمی زنم یا 10 دقیقه حق نداری با این اسباب بازی ات بازی کنی یا باید برای 5 دقیقه در اتاقت تنها بمانی و... در سنین پایین این زمان باید کوتاه تر و قوانین تنبیه ساده تر باشد. به تدریج کودک متوجه می شود رفتارهایش را باید تغییر بدهد. در ضمن تولد کودک دیگر باعث کنترل این رفتارها نمی شود بلکه رقابت ایجادشده بین دو کودک باعث می شود رفتارهای نامناسب دیگری از فرزندتان سر بزند.
پاسخ دکتر محمدرضا کاظمی، فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی:
سن دو تا سه سالگی، سن لجبازی، ناسازگاری و خودمختاری کودکان است. بنابراین عجیب نیست که چنین رفتاری را در این سن در کودک مشاهده کنید. معمولا از یک و نیم سالگی شروع می شود ولی در این سن به اوج می رسد و از حدود سه سالگی اگر به خوبی هدایت شود فروکش می کند. توصیه می شود مخصوصا در این سن، به کارهای عادی کودک توجه نشان دهید تا متوجه شود حواستان به او هست. کارهای خوب او را بلافاصله با ذکر دلیل تشویق کنید. اصلا به لجبازی های او توجه نکنید و اگر می بینید که کودک گریه می کند یا با داد و بیداد می خواهد به خواسته اش برسد، به رفتارهایش هیچ توجهی نکنید و به کار خود برسید. باید متوجه شود با این روش به خواسته خود نخواهد رسید. بر ای اصلاح این رفتار باید کمی صبور باشید. در شرایطی که کودک نافرمانی می کند، حرف زشت یا کار خطرناکی انجام می دهد، پیشنهاد می شود قانونی وضع کنید. قانونی که در این شرایط می توانید وضع کنید این است که مثلا به کودک بگویند «با این رفتارت برای 5 دقیقه با تو حرف نمی زنم یا 10 دقیقه حق نداری با این اسباب بازی ات بازی کنی یا باید برای 5 دقیقه در اتاقت تنها بمانی و... در سنین پایین این زمان باید کوتاه تر و قوانین تنبیه ساده تر باشد. به تدریج کودک متوجه می شود رفتارهایش را باید تغییر بدهد. در ضمن تولد کودک دیگر باعث کنترل این رفتارها نمی شود بلکه رقابت ایجادشده بین دو کودک باعث می شود رفتارهای نامناسب دیگری از فرزندتان سر بزند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼