نیاز کودک به پدر، جدی بگیرید!

پسر بزرگترم که 5 ساله هست خیلی بابایی و خیلی بهانه گیر و در خانه یا مهمانی با صدای بلند داد زدن و حتی حرف زدن کارشو به پیش می بره و برای هر چیزی سریع گریه می کنه. حتی برادرای کوچکترش رو در مهمانی هایی که می ریم کتک یا لگد می پرانه. منم تنبیه یا با صدای بلند دعوا می کنم و حتی از لحاظ فیزیکی کتکش هم زدم و زود برای این کارهاش ناراحت و زود عصبانی می شم و برای هر کاری آدمی جوشی هستم. من هیچ استراحت فیزیکی یا فکری برای خودم ندارم چون از سرکار که برمی گردم مجبور هستم برم منزل و در نگهداری بچه ها به خانمم کمک کنم و تمام وقتم پره تا فرداش و دوباره تکراری و وقتی ندارم تا برای پسرم بزارم ( خانم بنده هم مدیر مدرسه جامه القران زیر نظر قم هست مشغول است و دوقلو ها و پسر بزرگترم رو در مهدکودک می زاره تا ساعت ۲:۳۰.)

پاسخ: فرزندان شما در سنینی هستند که به توجه و ارتباط برقرار کردن با شما بسیار نیاز دارند اما هم شما هم مادرشان این نعمت را از ایشان دریغ کرده اید. چطور توقع دارید در این شرایط بچه هایی با رفتارهای دوستانه و منعطف داشته باشید در حالی که از درون به این بچه ها القا شده است که پدر و مادر زیاد به آن ها توجهی ندارند و حتی در مواقعی که به رفتار منعطف آن ها نیاز است کتک هم می خورند؟

سنین زیر 7 سال سن حساسی از بابت نحوه ارتباط برقرار کردن با کودک است شما در این سنین هر رفتاری با بچه هایتان داشته باشید نتیجه اش را در سنین نوجوانی و جوانی می بینید لذا اهمیت این سنین از نظر برقراری ارتباط دوستانه تر بیشتر به چشم می آید.

نیاز فرزندان دراین مرحله به بازی و ارتباط محبت آمیز با والدین است لذا به نظر می رسد برای اینکه بخواهید به نتیجه ای که می خواهید دست یابید باید برنامه زندگیتان را کمی منعطف تر از این که الان هست با محوریت زمان برای فرزندان تغیر دهید.