گریه بی دلیل کودکان، ناشی از چیست؟

پرسش: پسر سه سال و چهار ماه دارم که مدتی هر اتفاقی برایش میافتد گریه می کند و اگر از بچه ای کتک بخورد گریه می کند اگر چیزی را نخواهد با گریه می گوید اگر نخواهد در مکانی باشد با گریه شروع به اعتراض می کند. به جای حرف زدن اگر شلوار یا شورت اش اذیت اش کند با گریه شروع به اعتراض می کند و بغض می کند. نمی دانم در مقابل این گریه هایش چه عکس العملی نشان دهم با او مدتی چند دقیقه قهر می کنم و حرف نم یزنم نتیجه نمی دهد وقتی کودکی او را می زند به جای زدن کودک مقابل فقط گریه می کند.

پاسخ: اول آنکه باید سعی کنید درهنگام مشاهده چنین رفتاری، این رفتار رامورد تشویق قرار ندهید. منظور آنکه کاری نکنید که این رفتار برای دفعات بعد تقویت شود. به او بگویید "وقتی شما گریه می کنی من حرف هات رو نمی شنوم. هروقت قشنگ صحبت کردی من به شما جواب می دم". با این کار شما او به خاطر نیاز به توجهتون بتدریج سعی می کند لحن خود را تغییر دهد.

در مواقع غیر بحرانی و آرامش سعی کنید او را به فکر کردن و راه حل پیدا کردن عادت دهید. از مسائل کوچک شروع کنید. حتی زمانی که از شما سئوال های ساده می کند با تشویق و شیوه های جذاب اجازه بدین خودش پاسخش رو پیدا کند. حتی الامکان از تحمیل نظرات خود و امر و نهی بپرهیزید تا زمینه فکر کردن فراهم بشه. "حالا وقت چیه. به نظر تو چکار کنیم. اگه این کار رو نکنی چی میشه و ..."
گریه او به دلیل احساس استیصال و ناچاریست و به دلیل وابستگی خاصی است که به شما پیدا کرده.

خیلی آرام آرام باید حس توانایی رو در او تقویت کنید. راه حل های ارائه شده را هرچند که خیلی نتیجه بخش نباشه تشویق کنید. "افرین خوبه که داری خودت تصمیم می گیری". اما هیچ گاه برای انها ارزش گذاری نکنید تا راه بارش مغزی بسته نشه.